My love story

Κεφάλαιο 28

Η πόλη φαίνεται έρημη.Κανένας δεν περπατά στους δρόμους, ούτε κάθεται σε κάποιο μαγαζί.Εγώ και ο Λίαμ κατευθυνόμαστε προς το σχολείο.Έχουμε τη δυνατότητα να το αντικρίσουμε από το σημείο που βρισκόμαστε και πρέπει να ομολογήσω πως μοιάζει να είναι εγκαταλελλειμμένο.Τα παράθυρα είναι ανοιχτά και η καγκελόπορτα ξεκλείδωτη.

  Ο αδερφός μου μπαίνει πρώτος στον προαύλιο χώρο.Δεν είμαστε σίγουροι για το τί θα συναντήσουμε μέσα στο κτήρια και για να πω την αλήθεια δεν είμαστε ούτε καλά προετοιμασμένοι.Γνωρίζουμε, όμως, πως δεν μπορούμε να αφήσουμε αυτή την πόλη να καταστραφεί.

  Ανοίγω την κεντρική πόρτα.Μπαίνω στο κτήριο και κοιτάζω γύρω μου.Στους τοίχους υπάρχει πολύ αίμα, τα κάδρα είναι πεσμένα στο έδαφος και σπασμένα και αρκετές κουρτίνες είναι σκισμένες.

<<Πού είναι ο Λίαμ;>>με ρωτάει ο Ήθαν, ο οποίο εμφανίστηκε εντελώς ξαφνικά μπροστά μου.

<<Μπήκε από την πίσω πόρτα.>>απαντάω ήρεμα και κοιτάζω το νεκρό αγόρι στα μάτια.

  Ο έρωτάς μου για τον Ήθαν δεν έχει σβήσει.Τρέφω ακόμα αισθήματα γι' αυτόν και κάθε φορά που τον βλέπω γίνονται όλο και πιο δυνατά.Ξέρω πως δεν είναι ζωντανός και πως θα έπρεπε να είχαμε κάψει τα κόκκαλά του μέχρι τώρα, αλλά δεν το κάναμε.Και αυτό μου δίνει το δικαίωμα να τον αγαπώ ακόμα.Η αλήθεια είναι πως αυτός είναι απόμακρος.Είναι αφοσιωμένος στην εκδίκηση και στην απιβίωση όλων των ανθρώπων.Δεν έχει αισθήματα ούτε για εμένα, ούτε για καμία άλλη.Όχι επειδή με ξέχασε, ή επειδή δε έχει γνωρίσει κάποια άλλη κοπέλα, αλλά επειδή είναι ένα τέρας.Και τα τέρατα δεν μπορούν να νιώσουν.Δεν ξέρουν πως είναι να αγαπάς πραγματικά.Έχουν κάνει επάγγελμά τους την εξαπάτηση των άλλων, αλλά και των εαυτών τους.Αυτή τη στιγμή ο Ήθαν πιστεύει πως ελέγχει τον εαυτό του.Πως αν εμφανιστούν τα δίδυμα αδέρφια δεν θα προσπαθήσει να τα σκοτώσει.Αλλά κάνει λάθος!Στην περίπτωση που ο Έρικ και ο Τρέβορ έρθουν στο σχολείο και τους δει το χλωμό αγόρι, θα κεχάσει τα πάντα.Θα ορμήξει πάνω τους και θα προσπαθήσει να τους σκοτώσει χωρίς να σκεφτεί το κόστος.Αυτό είναι το πιο τρομακτικό από όλα...

<<Δάμαρις...>>Λέει ο Ήθαν και μοιάζει αγανακτισμένος.

   Γύριζω προς το μέρος του και τον κοιτάζω με απορία.Εκείνος με επιπλήττει και μου λέει πως δεν είναι ώρα για ονειροπωλήσεις.

  Συμφωνώ.Δεν πρέπει να σκέφτομαι πως το αγόρι μου δολοφονήθηκε από δύο μανιακά αδέρφια λυκάνθρωπους, έγινε πνεύμα και τώρα βρίσκεται δίπλα μου.Επίσης, δεν πρέπει να δώσω καμία σημασία στο γεγονός πως είναι άψυχος.Πως δεν ενδιαφέρεται πραγματκά για τους άλλους, αλλά το μόνο που θέλει είναι να κομματιάσει τα δύο αδέρφια.