My love story

Κεφάλαιο 31

  Ουρλιάζω.Τα άτομα που βρίσκονται μέσα στο αμάξι καλύπτουν τα αυτιά τους.Τα τζάμια ραγίζουν.Λίγο αργότερα το αμάξι σταματάει έξω από ένα μικρό απομονωμένο σπιτάκι στη μέση ενός σκοτεινού χωματόδρομου.Ο Πίτερ και ο Λίαμ με βοηθούν να βγω από το αμάξι.Στη συνέχεια, το άγνωστο αγόρι ανοίγει την πόρτα του σπιτιού και οι δύο γνωστοί μου με βοηθούν να μπω μέσα.

<<Δεν μπορώ... Θα χάσω...τον...έλεγχο...ξανά...>> Λέω καθώς προσπαθώ να συγκρατηθώ και να μην ουρλιάξω.

  Ο αδερφός μου με αγκαλιάζει σφιχτά και καθοδηγεί.Βρισκόμαστε στα σκαλιά που οδηγούν στο υπόγειο του μικρού σπιτιού.Ο Πίτερ ανάβει τα φώτα και τότε διακρίνουμε ένα μεγάλο ξύλινο τραπέζι.

<<Ξάπλωσε εδώ.>> Μου λέει και με βοηθά να ανέβω στο ψηλό τραπέζι.

<<Τί θα κάνεις;>> Τον ρωτάει ο Λίαμ ανήσυχος.

<<Αυτό που πρέπει.>> Απαντάει βιαστικά ο Πίτερ και αρχίζει να κοιτάζει γύρω ψάχνοντας για κάτι.

  Ο Λίαμ τον παρακολουθεί συνεχώς.Δεν τον εμπιστεύεται απολύτως και δεν θέλει να με αφήσει μόνη μου μαζί του.

Δεν έχεις πολύ χρόνο!
Άκουσέ μας!
Πενήντα εννέα, πενήντα οχτώ,
πενήντα εφτά...

  Ξαναουρλιάζω.Αυτή τη φορά πολύ πιο δυνατά και για περισσότερη ώρα.Το έδαφος σίεται και οι δύο άντρες απομακρύνονται από εμένα.

<<Πρέπει να βιαστούμε!>> Λέει ο Πίτερ και αρπάζει ένα μεγάλο μαύρο μπόλ.

<<Τί είναι αυτό;>> Τον ρωτάει ο Λίαμ.

<<Μπόλ.>> Απαντάει ψυχρά ο Πίτερ και φοράει τα άσπρα γάντια του.

  Παρακολουθώ και τους δύο τρομοκρατημένη.Δεν θέλω να πεθάνω.Όχι ακόμα.

<<Τί περιέχει;>>

<<Γκι.>>

<<Γκι;>> Ρωτάει παραξενεμένος ο Λίαμ. <<Θα βοηθήσει το γκι;>>

<<Ναι.>> Απαντάει απότομα ο Πίτερ και βάζει ορισμένο γκι στη χούφτα του.

  Με πλησιάζει.Γυρνάει το κεφάλι μου έτσι ώστε να βλέπει την τρύπα και αρχίζει να τοποθετεί γκι μέσα της. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα αρχίζω να νιώθω υπερβολικό πόνο και οι φωνές τρελαίνονται.

<<Κράτησέ την!>> Φωνάζει ο Πίτερ στον Λίαμ.

  Αυτός υπακούει και βάζει όση περισσότερη δύναμη διαθέτει στα χέρια του για να κρατήσει σταθερή.Εγώ, όμως, ουρλιάζω για μια ακόμα φορά.Έτσι τα αυτιά των δύο αντρών ματώνουν.Πέφτουν στο έδαφος, καλύπτουν τα είδη ματωμένα αυτιά τους και προσπαθούν να ηερμήσουν.Τη στιγμή που σταματάει το ουρλιαχτό ξανασηκώνονται και συνεχίζουν τη διαδικασία.Δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο!