The Killer [Shqip]

25.Someone from the past

Ishte bukur te hapje sytë dhe te zgjoheshe ne shtepi . Ndihej ndryshe!

Pasi bera nje dush clodhes e relaksues , vendosa te shkoja ne kompani . Nje zot e di se cpune me presin atje !

Tek dera u hasa me qindra gazetare dhe nuk mund t'i duroja brockullat e tyre . I shmanga duke dale nga dera e pasme .

***

Gjithcka ishte shnderruar ne nje lemsh te vertete . Kompania ishte drejt falimentimit . Shume njerez kishin hequr dore nga malli yne , pasi kishin marre vesh per arrestimin tim. Shume pune kishin mbetur pa u bere . Isha e vetme ! Kisha nevoje per nje mbeshtetje , per dike qe te me ndihmonte , por ky eshte realiteti i hidhur . Firmosa nje grumbull me dokumente qe kerkonin miratimin tim dhe bindem disa kliente te riktheheshin duke qene se pafajesia ime u provua . Me nje dhimbje te tmerrshme koke qe me pushtoi ne ato momente , gishtat formuan numrin e Markos . Kisha nevoje te bisedoja me te

***

"Degjo Marko...." - fillova te belbezoja

" Cfare ke Elena? Sme dukesh mire !"

"Nuk dua te jemi bashke "- ia thashe . Ia plasa si nje bombe surratit .

"Perse ben shaka te tilla?"- donte te ishte nje shaka. . Edhe une , por...

"Une nuk te dua Marko"

"Elena ... E ke seriozisht?"

"Mos kujton se tallem?! Me ler te qete !!" -i bertita

"Nuk mund ti japesh fund keshtu . Ti me the se jetet tona jane te kryqezuara"

"Te perdora ! "

"Genjen!"- bertiti . E injorova dhe u ngrita nga tavolina duke vrapuar rrugeve . Degjoja te bertiturat e tij , por as qe me interesonte . E lendova , e merzita , por nuk mund te jetoja nje dashuri me frike . Isha e shqetesuar per jeten e tij ! Madrina do beje levizjen e rradhes ...

U afrova tek shtepia dhe pashe se konferenca per shtyp qe dhashe kishte funksionuar . Te gjithe gazetaret ishin larguar , por pashe nje person qe qendronte para deres se shtepise sime . Nga larg , nuk mund ta dalloja pasi erresira mbizoteronte vendin .

"Mario?" - ishte vertet ai . Ishte kthyer ,
Por pse?

"Elena!! Si je ? " - foli duke me perqafuar fort . Dashur pa dashur me shpetuan disa pika loti te paftuar .

"Si te jem Mario? Gjithcka eshte nje lemsh i vertete . Jeta ime eshte nje det qe nuk ka fund dhe nuk ka zgjidhje . Me duket sikur do mbytem ne jeten time " - nuk mund te duroja me . Doja nje njeri te flisja pa frike .

"Elena ! Cte ka ndodhur ? Me dukesh e lodhur "

"Eja brenda Mario . "

****

"Nuk ke erdhur ketu . As ne funeralin e Aleksit nuk erdhe "

"Ti e di . Punet , kompania dhe jeta ime sme lene te marr fryme larg mureve te Zvicrës. "

" As per ti dhene lamtumiren e fundit vellait tend ?"

"Isha i zemeruar me te Elena ! E urreja ! Ti ishe e imja . Te doja me gjithe zemer , para se vellai im te shfaqej dhe te te manipulonte . Ne funeralin e prinderve te tu , te tha se kisha vdekur dhe nuk me gjenin trupin, nderkohe qe une gjendesha ne burgun e Zvicres . Duke manipuluar dokumentet e punes me nxorri si nje njeri te korruptuar dhe .... Te mbeshteti dhe ti re ne dashuri me te ... Kur e more vesh se une isha gjalle , ishte shume vone , por ai asnjhere ste tha te verteten . Ai te tha se as ai nuk e dinte qe une isha gjalle dhe as une nuk tregova te verteten . Nuk doja tju ndaja . Nuk e kam falur ende Elenaa" - Aleksi paksa qene njeriu me egoist qe kam njohur . Ai me ka shkaterruarjeten duke me futur ne nje valle me Madrinen.

"Ai me ka perdorur Marko . Kurre nuk me ka dashur !" - dhe i tregova gjithcka kisha zbuluar .
Me dhuroi nje perqafim te ngrohte qe me bei vertet mire .

"Ti dhe dashuria?"- i fola duke shkelur syrin

"Jam me nje vajze te mrekullueshme ! Po ti?"

"Une nuk e di . Edhe pse e dua duhet t'i qendroj larg . E ke idene si ndihesh?"

" E di Elena . Si dikur kur une te doja por duhet te te qendroja larg sepse doje Aleksin, vellain tim"