The Killer [Shqip]

34.I'm afraid

" Ti po thua qe Klea eshte ish e dashura e Aleksit?"

"Pikerisht!"

"E di Mario?"

"S'ma do mendja"

"Ajo mund te jete Madrina"

"Nuk e besoj Marko"

" Nuk e di Elena"

"Duhet te flasim me Marion"

"Më pare eja ketu !" - me perqafoi serish aq embel . U ndjeva si nje send delikat e i brishte , qe nese do te ndahesha nga krahet e tij do te thyhesha menjehere .

"Ti merru me ate kućken , une do flas me Marion" - propozova pa u ndare nga perqafimi i tij.

Me dha nje puthje te lehte ne balle dhe dore-per-dore u nisem drejt shtepise se tyre .

***

"Pra Mario, si vendose te kthehesh?"

"Ma dha Klea si ide dhe une pranova"- foli teksa rrekelleu filxhanin e kafésë.

"Me klean kur u njohet ?"

" Ka pothuajse 5-muaj"

"Cfare di rreth saj?" - pyeta paksa pa takt

"Gjithcka! Ajo me tregon gjithcka mua!"

"Vertet? Dhe rreth saj dhe Aleksit?"

"Cpo thua? Ajo as qe e njeh Aleksin !"

"Mos ji kaq i sigurt Mario . Ajo dhe A...." -Sapo do vazhdoja nje ze i çjerre me ngeci fjalen ne gryke

"Dhe kush Elena?"- ishte Klea dhe Marko mbrapa saj .

"Pse nuk i ke treguar Marios per lidhjen me Aleksin ?"- ia plasa te verteten surratit ndersa ajo mori nje shprehi djallezore ne fytyre , me pas disa lote i rreshkiten ne fytyre sikur ti kishte komanduar. "

"Kush eshte Aleksi?" - beri te padituren

"Ejaa praa! Vellai i Marios . Ish i dashuri jot"

" Per cfare po flet? Mario te betohem qe sdi gje "- shpertheu ne lot dhe u zhyt nen krahet e tij protektive .

"Si e njohe Madrinen ,Klea?"

"Mjaft!!" - jehoi zeri i Marios ne te katerta anet e murit . -"Nuk e kam idene per cfare po flisni, por nuk mund te fajesoni Klean per te arritur synimet tuaja. Nese ju nuk i besoni njeri-tjetrit , une i besoj asaj me shume se vetes . Gjejeni diku tjeter Madrinen , jo duke fajesuar te pafajshmit ! Na lini vetem"

Ajo shtriga e poshter e kishte helmuar mendjen dhe zemren e tij , por jo per shume kohë

"Do te te shpetoj Mario . Do te ta provoj te verteten"- ishin fjalet e mija para se te dilja se bashku me Markon .

Ishte erresuar. Ishim ne natyre . Ndjeva flladin e erresires te me pushtonte te gjithe qenjen. Ndjeva disa dritherima . Ndjeva terrin te me pershkonte trupin dhe disa vizione, halucinacione te pakuptimta si tip dejá vù , te mugeta, te erreta te me kalonin vrikthi ne koke ! Ndjeva marrje mendsh dhe ndoshta i kisha ngaqe kisha harruar serish ilacet.

E mblodha mendjen shpejt dhe largova ato dritherimat e nates nga vetja . E urreja naten, erresiren. Ishte e frikshme dhe e mistershme . Te ngjallte pasiguri e frike te gjithkush . U struka serish nen perqafimin e Markos dhe u ulem ne lendinen para shtepise sime te perqafuar .

***

Me puthi lehtas qafen , me delikatese , fare lehtas , buzet e tij takuan lekuren time te bute e te brishte , qe u drodh e gjitha nga nxehtesia e frymes se tij .

Pashe floket e mij , qe kishin marre formen e tyre natyrale dhe buzeqesha me Markon . Kuptova se i pelqenin kaçurrelat , pasi po luante me to .

M'u moren mendt serish dhe ndjeva nje dhimbje te tmerrshme koke.
Marko e kuptoi kete dhe ndaloi .

"Cfare ke?"

"Nuk e di , Marko ."

" E lemë sot me mire . Ke nevoje te pushosh. Ke hequr shume dhe ti"- e adhuroja kur tregonte kujdes per mua! Ishte kaq i embel...

"Eja shtriu me mua"- bera fytyren e nje bebi te llastuar

"Njehere tjeter ! Duhet te bej kerkime mbi Madrinen"

"Dua ta gjejme Marko dhe te shpetojme nga ajo! "

"Do e gjejme Elena! Te premtoj"- e putha lehtas ne buze teksa u largua . E ndoqa me sy silueten e tij teksa zhdukej drejt erresires dhe mbylla deren menjehere sikur te trembesha nga dicka! Sikur do te hynte dikush dhe....

Kam frike ... Nuk duhet ta fsheh, nuk mundem më!