chapter 1:

6.5K 157 11
                                    


Malakas na tawa ang ibinigay sa akin ng pinakamamahal kong bestfriend, kaillan ba naman ako niyan sinuportahan,  hindi man lang ako dinamayan tsk...

Bakit ko ba siya naging bestfriend...

"Kawawa ka naman bessy " patuloy pa rin ito sa pagtawa

"Tawa pa bessy  tawa pa, hala sige ng mapa-aga ang paglabas ng inaanak ko, sige itawa mo pa,ng maging premature yang inaanak ko" udyo ko rito na may halong pagkasarkastiko

"Ikaw naman bessy hindi ka na mabiro" sabay sundot nito  sa tagiliran ko

"Paano ba naman kasi makatawa ka dyan, hindi mo manlang ako dinamayan, nagda-dalamhati ako dito oh" nagpapadyak pa ang mga paa ko sa sahig

"Namatayan bessy? namatayan?"

"Bahala ka nga! wala ka namang naiitulong eh, porque't buntis ka dyan, nakalimutan mo na ako" para akong batang nagta-tantrums sa harap nito

" Ehh naman bessy~" paglalambing pa nito para hindi ako umalis, hindi mo ako madadala diyan, buntis lang yan


" Nakakaloka naman kasi ang lovelife mo, okay na e nandun na   aabot na ng isang buwan kaso boom! BAKLA PALA!" nasundan iyon ng malakas na halakhak na para bang wala ng bukas 

Bahala nga siya dyan, masama ang tingin ang ipinukol ko rito, pero wala itong pakialam! Nakahawak pa siya sa tiyan na habang nakapikit sa katatawa

Dahan dahan akong lumakad papunta sa pinto at masama ang loob na umalis

Andun na eh mag wa-one month na!

 Kaso lumantad kaasar!

Kesyo bakla daw siya

Na may gusto daw siyang iba

At eto pa, mahal na mahal daw niya

 Paano naman ako, ako ang original!

Nagsisimula na namang tumulo ang mga luha ko

Ang sakit ng palaging maiwan at pinagpapalit

Naninikip yung dibdib ko

Nakakaasar mang aminin pero

Bakit yung gwapo, BAKLA!

Tapos

yung hindi mukhang tao

LALAKI!

Oh diba saklap ng buhay...

Ako pa yung napiling pag tripan ng tadhana

Gusto ko lang naman na maranasan yung magmahal at mahalin

Pero bakit parang ang hirap hirap gawin

Wala namang mali sakin, mabuti naman akong tao

Oo nasa akin na siguro ang lahat

Dyosang maganda ako, salamat sa genes


Parang bottle ng coke ang katawan ko walang duda yun

Kasing puti ng wedding dress ang kulay ko, 

Parang gumamela sa pag ka pink ang labi ko

Matangos rin ang ilong ko

Malantik rin ang mga pilik mata ko

Pasok sa Harvard University ang IQ ko

Mayaman rin ako

Pero bakit palaging kulang

Masakit mawalan ng nagulang sa murang edad lalo na at alam mo na ikaw ang dahilan kung bakit sila nawala  na kung bakit sa dinami rami ng tao ikaw ang napili na dapat sisihin

Kailangan mong tumayo para sa sarili mo

Sa lahat ng paghihirap na naranasan ko

Wala manlang akong naging premyo

Simple lang naman ang hanap ko

Gusto ko lang maranasan at maramdaman yung sinasabi nilang

GIVE AND TAKE!!!!

Pero siguro hanggang dito na lang talaga

Wala talaga akong pag asa na sumaya pa

Ito na siguro yung karma ko


Yung sumpa na kahit minsan hinding hindi ako magiging masaya














past is past.....

and

it will never come back!




pero.....

bakit.....

pilit paring bumabalik ang nakaraan




******-****

Note: sa mga magbabasa at nagbabasa

Vote and comment kapag trip niyo, walang pumipigil,

Libre po yan kasi walang bayad




Follow me na rin po,

hindi po sa required pero parang ganun na nga char!

Happy reading😄


Falling inlove with Mr. Ob-gyne (KALANDIAN Series 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon