The Secret Of His Slave [ COMPLETED ]

XXXIII

[33]: Weakness

Vhien's POV

Kapag minamalas ka nga naman oh. Letse.

"Saan ka pupunta?" tanong ni Shantall nang akmang aalis na ko sa boarding house na tinutuluyan ng pamilyang Alvarez.

"Wag kang tanga, malamang uuwi na. Nakakita kasi ako ng panganib." seryosong sagot ko nang biglang may humawak sa dalawang braso ko at may isa namang pumunta sa likod ko at may pinaamoy na pampatulog.

Third Person's POV

Marahas nilang inihagis sa sahig ang walang malay na si Vhien habang ang iba ay busy sa pag-uusap ang iba naman ay nakatingin lang kay Vhien.

Kasama na roon si Ghio at ang kambal nitong si Jheo na may nararamdam kay Vhien.

Dahan-dahang hinaplos ni Ghio ang mga buhok ni Vhien at galit na sinabunutan ito dahilan nang pagkagising nito at ang pagtataka ni Jheo.

"Aaaargggh." daing ni Vhien dahil sa sakit. Umupo agad siya at pinagmasdan ang paligid.

Vhien's POV

"Bakit mo ginawa 'yun?" galit na sigaw ni Jheo kay Ghio kaya napatingin sa'min ang iba pang tao dito.

"Para namang wala kang alam sa ginawa nya. Parang hindi nya sinira ang pamilya natin. Sya..  Sya na minahal at pinahalagahan ko. Sya ang may kasalanan kung bakit halos magpakamatay si Mama. Sya ... Sya ang may ...*bogsh*" fck. kahit masakit pa ang katawan ko nagawa kong tumayo para suntukin sya na dahilan ng pagtigil nilang lahat.

"Hanggang kailan ba ko paghihigantihan sa kasalanang hindi ko naman ginawa? For the whole highschool life, Ghio. Magkasama tayo. Hindi mo ba naisip na 'paano magagawa ni Vhien ang bagay na ganun kung lagi kaming magkasama?' Ni minsan ba hindi mo naalala ang lahat ng pinagsamahan natin? Ow, I forgot nalason na nga pala nila ang utak mo para maniwala sa kasinungalingang panapaniwalaan nila." sabi ko saka ako naglakad paalis dun. Tsk. Mga may gapak ata ang tao dun. Hindi man lang ako itinali.

"Habulin niyo. Mga tatanga-tanga. " inis na sigaw ni Shantall kaya nakarinig agad ako ng mga yabag.

Magtatago sana ako sa isang pader nang biglang may humila sa'ken papuntang kakahuyan na nasa likuran ng boarding house.

"Shit." rinig kong mura nung lalaking humila sa'kin kaya tinignan ko kung sino sya.

"Kien? What the--"

"Tatalon ka ba o bahala ka na jan?" inis na tanong nya kaya paulit-ulit akong napapamura sa isip ko.

Mahal ko pa ang buhay ko. Letse. Ang taas ng falls tapos tatalunin ko? Mahabaging Dyos kahit Swimmer ako nung highschool baka mamatay pa rin ako.....

"Waaaaaaah. Putangna kang lalaki ka." sigaw ko nang bigla niya kong hilahin patalon sa falls .

*Wuuuuussssh*

" hu-hu-hu aargggh. Ang babaw lang pala nito. Hu-hu-hu." naghahabol hiningang sabi ko nang makaahon ako sa tubig. Umupo ako sa isang malaking bato at nakita ko si Blonde este si Kien pala na umaahon din at papalapit na sya sa pwesto ko.

Agad syang umupo sa tabi ko at habang hinuhubad niya ang damit nyang basang-basa, tumingin sya sa'ken.

"Bakit?" tanong ko agad sa kanya.

"Hindi ka nilalamig?"

"Hindi." sagot ko sa tanong nya.

"Ano nga pala ang ginagawa mo dun sa boarding house na 'yun?" tanong ko sa kanya ulit.

"Napadaan lang ako dun." ikli naman nitong magsalita -___-

"ikaw? Bakit ka nila hinahabol?" balik tanong nya.

"Napagbintangan ako sa bagay na hindi ko ginawa." sagot ko sa kanya habang  nakatingin sa papalubog na araw.

"Tara na, papalubog na ang araw oh. Baka abutin tayo ng gabi dito." aya ko agad sa kanya. Psh. Alam kong magtatanong pa 'yan.

"Ah. Sige." sagot nya.

Mabait naman pala si Kien eh, akala ko mayabang to. Habang naglalakad kami e nagkwento na rin sya. Medyo kengkoy sya.

"Ano nga pala buo mong pangalan?" tanong ko sa kanya.

"Kien Piamonte Jung." ha? Ano daw?

"Walang ganyanan Kien. Yung totoo?"

"Totoo yun. May bunso nga akong kapatid na babae. Kaso baby pa lang sya nang maghiwalay si mama at papa kaya kay mama ako napunta. Teka, bakit parang gulat na gulat ka?" the fck.

"Seriously, I'm Vhien Piamonte Jung."

"Ayun si Vhien." rinig naming sigaw nung isa sa humahabol samin kaya nagkatinginan kaming dalawa ni Kien saka tumakbo.

"Fck." mura ko nang mapalibutan nila kami.

"Wag ka nang tumakas Vhien. Wala ka ng dadaanan." nakangising sabi ni Shantall.

"I'm so scared." satkastikong sagot ko sa kanya saka ngumisi din sa kanya.

"Kilala mo ba si Demi?" tanong ni Ghio habang naglalakad palapit sa pwesto ko.

"At kilala mo ba si Miles at ang nanay ng lalaking pinakamamahal mo? Paano kaya kapag nalaman nya ang totoo?"

"Ang katotohanang hindi ako ang may kasalanan.  Isang hustisyang palagi nyong hinahanap sa'ken at ang kasalanang ako ang patuloy na nagbabayad hanggang ngayon." nakangising sabi ko habang hawak ni Kien ang kamay ko nang sobrang higpit na parang sinasabi niyang wag kong gawin ang bagay na 'yun.

"Ako na lang ang gagawa para protektahan ka." bulong nito na nagpatigil sa'ken. Jeez.

"Welcome to hell," sabay naming sabi sa kanila. Nagkatinginan kami ni Kien kaya ramdam kong parehas kaming nanghina dahil dun kaya agad akong umiwas ng tingin sa kanya. Jeez. That weaknesses of ours.

Someone's POV

"Get them." sigaw ko kaya kumilos agad ang mga tauhan ko.

Isa na lang ang kulang para mapasaamin ang lahat.

Si Melody Piamonte Jung. Ang bunsong anak ni Alexandrea at Nathan.

"Fck. Mommy.. Wag."

"Argggh. Hindi na."

"Bakit mo sila pinatay? F.ck."

"Itigil mo na to. Ayoko na."

"Itigil niyo na "

F.ck. Anong nangyayare sa kanila? Jeez. Lahat sila parang may nakikitang hindi ko nakikita.

"Yan ang gusto niyo di ba? Ang sirain ang buhay ko. Wala akong naging kasalanan sa Gang war. Wala akong kasalanan para maghirap ako ng ganito. Wala akong ginawa sa mga Alvarez. Hindi ko kayang pumatay. *bang.bang.bang*

"Fuvk. Wa--la a--kong ka-salanan, Khi---el." halos pabulong na sabi ni Vhien habang nakaluhod sa damuhan at may tama sa bandang tyan at malapit sa puso.

Vhien's POV

Kahit hindi na ko makahinga ng ayos at hindi ko na rin masyadong naaaninag ang paligid dahil sa medyo nagblur na ang paningin ko ramdam ko pa rin ang paglapit ni Kuya Kien sa'ken na dahilan ng panghihina ko lalo. Nanghihina na rin sya at alam kong dahil yun sa'ken.

"Kaya mo pa ba? Fck."

*bang*

Ramdam ko ang pagyakap ni Kuya Kien sa'kin at dahil dun sya ang tinamaan ng bala.

Hindi na kaya ng katawan ko...

Hindi dahil sa balang tumama sa'ken kundi sa nanghihinang kapatid ko.

Ang kadugtong ng buhay ko.

"Hin--di a---ko ang pu-ma--tay *sob* sa mama -- mo Khi--el. Hin-di ko sya -- *sob* pi--na--tay."

huling sabi ko at bumigay na ang katawan ko.

Hindi ko kasalanan...

Hindi ko kasalanan na namatay silang lahat sa Gang war na 'yun.

At lalong hindi ko kilala ang Mama niya.

Aish. Ayoko na.

Kaya pikit matang inalala ko ang lahat.

Ang katotohanan.