Chapter 9

279 5 0
                                    

--- Inspiration

Enjoy reading!!!

💖💖💖
Chris (Point Of View)

"Ang galing mo pards! Sana ganyan din ang maging results mo bukas." one of my classmates said.

"Thank you. Tomorrow will be more great." I answered back.

Naglakad na ako papuntang locker room for badminton players para kumuha ng damit na pampalit. Pumunta na rin akong shower room masyado na akong malagkit sa sobrang pawis.

"Bro! Lakad natin doon ah." asar ni Louie.

"Kaya nga eh! Biruin mo unexpected ang nangyari" sabi ni Levi

Itong dalawang 'to ang hilig akong asarin. Bwiset na bwisit na nga ako eh. Pero at the same time din naman masaya kase medyo nakakagaan ng pakiramdam. Pero ang masama kase halos araw-araw ba naman akong pagtripan. Minsan they make my day badly eh.

Btw, ako rin naman eh gulat sa ginawa niya. Pero this "what ifs" always comes to my mind. What if her friends force her to do that? What if it's only a bet? But I know that she don't do bets. But I also think that what if she did that on purpose? Oh! I don't know either. I don't know anything. I should not over think that's will I do.

Pagkatapos kong maglinis ng katawan ang magbihis lumabas na agad ako ng badminton court dahil wala na yung mga tao bale kami na lang mga players ang nandon.

Pumunta akong canteen pero wala na sila doon. Pumunta akong garden at nakita ko doon ang mga friends niya. Sila Shane lang.

"Si Elena?" sabi ni Shane.

I nodded. Hindi ako makasagot sa sobrang hingal bale tumakbo lang naman po ako. Baka kase kapag nilakad ko lang di ko pa siya maabutan.

"Kakaalis lang po." sabi ni Hannah.

"Where she is?" I said.

"Di namin sure eh pero try mo sa parking lot. Baka kase hinihintay niya yung sundo niya." sabi ni Kat.

"Thanks Shane!" tumakbo na ako papuntang parking lot.

Tinakbo ko na dahil medyo malayo ang parking lot sa garden. Nadaanan ko sila Louie at Levi na mukhang pauwi na.

"Oh Chris! Saan ang punta mo?" sabi ni Louie.

"Oo nga bro! Mamaya mahimatay ka sa sobrang pagod." sabi ni Levi.

Nagpunas muna akong pawis. Kakaligo ko lang eh. Magpapalit na lang ako sa kotse. Hindi ako driver ha may sarili kaming family driver.

"Stupid! I will not faint 'cause I have a healthy body. And it's none of your business to where I'm going right now." sabi ko at kumaway na at naglakad na lang ako.

Medyo malapit lapit na rin kase ako at yung dalawang unggoy umalis na hinayaan na lang ako.

And there, I saw her standing there beside the bushes. She was texting.

I breathe 3 times and approached her.

"Elena." I said and she face me.

Nagulat siya pero agad ding sumagot. "Uy! Chris hehe" she said awkwardly.

She raised her brow, waiting for I'm gonna say.

"Oh. I was just asking for something" I said.

"About?" She asked.

Ang ganda niya and I think she's hypnotizing me right now. She's so beautiful that I barely wanna see her always. Sana mapasagot ko tong magandang dalaginding na ito.

"Uhm. Chris? Are you with me? Hello to world?" she said.

Tsaka lang ako natauhan nung sinabi niya yun.

"Nandito na yung sundo ko." she said.

Oh men! Paano ko maitatanong.

"And if your asking on why did I cheer you up 'cause you did great and you deserve it. I'm not force by my friends. They actually forced me but I will not do it if they do that. I did it for you and I mean it. Do your best tomorrow and I'll be there supporting you. Bye Chris" she hugged me and went to their car.

I was shocked, surprised, happy, I don't know I can't explain what I feel. Oh no! I'm gonna freak out right now. Did she actually said that she'll be there for me tomorrow and did she actually said she means everything she said. It is true? Or am I dreaming?

Wow! That girl makes me crazy. I think that's more than enough for this day. I should called it my happiest day ever.

~~~

Elena (Point Of View)

Nasa loob na ako ng kotse ngayon dahil kakatapos ko lang kausapin si Chris.

OMG! What I've done again? Grabe bakit ganun kapag nasa harap ko na siya bigla bigla na lang akong nagiging ibang tao. Hindi ako yung kausap niya kanina eh. Hindi eh di ako ganun ka straightforward sa ibang guys sa kanya lang actually.

Yung cheer ko sa kanya, I mean it, truly. Di ko kailangan ng force ng iba para lang gawin ang isang bagay. If I want it I will definitely do it. Si Chris, he's a good friend for me ofcourse. Kahit na alam kong may feelings siya sa akin I don't mind it atleast I will have plenty of friends that will love me but also. I will love them back as well.

Nakauwi na kami. Umakyat kaagad ako and did my homeworks pagkatapos nag-aral ulit. Sabay nakatulog na ako. I took dinner na because Manong said I should order 'cause mom and dad will be home next week.

Nagising ako ng bandang 2:00 am. Naalimpungatan ata ako. I went downstairs and get some water from the kitchen. Medyo madilim pa nga eh tanging bukas na ref lang ang ilaw ko. Hawak ko naman yung phone ko eh. Habang umiinom ako napapaisip ako ng kung ano-anong bagay na matatakot ako. Medyo may manggugulat o may magpapakita.

Babalik ko na sana yung bottled water ko sa ref ng biglang nag-ring yung phone ko. Nagulat ako at muntik ko pang mabitawan yung hawak ko. Grabe! That's why I don't want to think creepy things pero sige pa rin yung utak ko.

Sinagot ko na yung tawag and it was my mom. Kinamusta niya lang ako and sinabi niya lang kung kailan sila uuwi. It was next week nga like what Manong said.

Umakyat na ako kesa matakot pa ako sa baba. Humiga na ako sa kama at dahil di ako makatulog tinignan ko muna yung FB ko. There I saw Chris sent me a message.

Message

Chris: Hi! Gising ka pa?

Why is he asking the obvious?

Me: Isn't it obvious?

I was kinda pissed off there haha!

Chris: Sorry. Yeah, sorry, uhm I was stupid.

Grabe! Ganyan ba siya ka straightforward. Haha! Jokes!

Me: Whatever. So what you up to?

Chris: I was just say thank you again for your cheer it makes me happy today.

Aww my heart melts. Grabe ang sweet niya pala di lang halata.

Me: No problem.

Whaa... Inaantok na ako.

Chris: That's all sorry for interrupting your sleep. I think your sleepy right now so good night :-)

Did he actually see me right now because how di he know that I was sleepy. Oh! It creeps me out. I'll just forget it I will go to sleep now.

Me: Good Night too. Galingan mo bukas ha!

And there I log out and sleep.

×××××

Perfect StrangersWhere stories live. Discover now