Perfect Strangers

Chapter 36

--- It Started

Enjoy reading!!!

💖💖💖
Elena (Point Of View)

"Uy! Bessy! bilisan mo ngang magligpit ng gamit mo dyan. Hinihintay ka na ng prince charming mo" sabi ni Kat.

"Oo. Saglit lang" inayos ko na yung bag ko at bumeso muna sa kanila bago lumabas ng room.

Nakasandal siya sa may pader at nakapamulsa.

"Oh you're here" sabi niya. Kunwari pa to -_-

Kinuha niya yung bag ko at naunang maglakad. Susunod na sana ako pero bigla siyang lumingon sa akin at hinila ako.

"Wait lang" di niya ako narinig kaya sumabay na lang ako sa takbo niya.

"Wait lang" tinanggal ko yung pagkakahawak niya sa kamay ko.

"Saan ba tayo pupunta?" nakacrossed arms kong tanong sa kanya.

"Magdedate tayo" sabi niya.

"What?! No!" Sabi ko.

"Edi magpicnic na lang tayo kung ayaw mong magdate tayo." sabi niya s akin.

"Ayaw ko pa rin" nakapameywang naman ako ngayon.

"Dali na. Wag ka na mag-inarte. Sayang yung effort ko sa pagkain na hinanda ko kanina" sabi niya at sumakay sa kotse niya.

"Ay ganun" sabi ko na lang.

"Come on. Hop in" sabi niya sa akin.

Nakatayo lang ako. Nag-iisip muna ako ng excuses ko.

"Hinahanap na ako ni mommy" sabi ko.

"Nagsabi na ako." Sabi niya.

"Paano mo siya napapayag?" Curious kong tanong.

"Pumunta ako sa inyo. Pinapaalam kita then sinabi ko manliligaw mo ako." Ngisi niya sa akin.

Napanganga lang ako sa kanya.

"Sabi niya pa nga eh. Bakit daw di na lang tayo? Masyado ka daw pabebe" tawa niya.

Nakakainis talaga minsan si mommy eh.

"Halika na. Nandito bag mo kaya di ka makakatakas" sabi niya at tinuro yung bag ko na nasa passenger's seat.

Napa face palm ako. Oo nga pala. Sumakay na ako sa passenger's seat.

"Hmm mmm" sabi niya.

"What?" Naguguluhan kong tanong.

"Gagawin mo naman akong driver mo." Sabi niya.

Lumabas ako at tumabi sa tabi niyang upuan.

"OK na po?" Sabi ko.

Nagthumbs up naman siya sa akin.

Habang nagmamaneho siya nakatingin lang ako sa labas. Ang ganda ng view. Saan kaya to? Di ako familiar sa lugar eh.

"Like it?" Sabi niya pagkababa namin.

"Sobra. Fresh air?" Tanong ko.

"Yes." He lend his hand to me and lead me to the bench.

Nilabas niya sa bag yung mga pagkain.

Woah!!!

Strawberries! Bananas!! Mangoes!! 💞💞 My faves

Nakakainis alam niya yung gusto ko.

Kinuha niya yung strawberry at nilapit sa bibig ko. Kinagat ko naman yun. Ang sarap ^_^ at kinain niya naman yung kalahati. Nagulat ako sa ginawa niya pero hinayaan na lang.

Habang kumakain kami. Inakbayan niya ako pero di siya nakahawak sa balikat ko kundi doon sa sandalan ng bench.

"How did you know such a beautiful place?" Tanong ko sa kanya.

"Sinabi lang sa akin ng mga kakilala ko na na may magandang scenery view malapit sa school. Kaya naisipan kong dalhin ka dito. At di ako nabigo dahil nagustuhan mo" sabi niya.

Napangiti naman ako sa sinabi niya.

"Let's ask questions since maaga pa naman" sabi niya.

"May kapatid ka ba?" tanong niya.

"Wala. Only child lang ako." Sabi ko naman.

"How does it feels like?" Tanong niya ulit.

"Malungkot dahil wala kang kausap pero buti hindi nawawalan ng oras si mommy sa akin" sabi ko.

"Ako naman. Ikaw may kapatid ka ba?" Tanong ko naman sa kanya.

"Meron. Older brother" sabi niya.

Eh? Akala ko only child lang din siya.

"Busy ba parents mo?" Tanong ko.

"Why? You want to meet them? Hayaan mo papakilala kita kapag sinagot mo na ako" tumawa siya at kinindatan ako.

Inirapan ko na lang siya.

"Joke! Yes they're busy just like your parents" sabi niya.

Natahimik ulit kami. Pumikit ako at tinanong ko ulit siya.

"Bakit ako ang nagustuhan mo? Marami namang babaeng mas maganda sa akin" sabi ko.

"Kase hindi sila ikaw." Sabi niya.

Naguluhan ako kaya dumilat ako at tumingin sa kanya ng diretso.

"Hindi sila ikaw. Hindi sila ang gusto ko. Kundi ikaw. Nag-iisa ka lang. Wala kang katulad." Sabi niya at nginitian ako ng nakakatunaw na ngiti.

"Grabe. Lakas naman ng tama mo sa akin." Sabi ko.

Pumikit ulit ako.

"Sobra. Lalo na nung pumunta ka sa apartment ko." Narinig ko ang mahinang pagtawa niya.

Dumilat ako.

"Excuse me. Hindi ako ang pumunta doon, dinala mo kaya ako doon" irap ko sa kanya.

"O sabihin na nating dinala kita doon. Pero sino kaya ang nang-aasar sa ating dalawa?" Tanong niyang mapang asar.

Grrr!

"Sino kaya yung nangyayakap dyan? Tsaka yung tumititig kapag tulog ako" Ganti ko sa kanya.

Tinawanan niya lang ako.

"Kailan mo kaya ako sasagutin?" Tanong niya out of nowhere.

"Let's see." Sabi ko na lang.

Pati ako di ko alam kung kailan ko siya sasagutin for real.

"Halika na. Hatid na kita at pagabi na." Sabi niya saakin.

Niligpit ko ang pinagkainan namin at nilagay na sa bag bago sumakay sa kotse niya.

"Salamat sa time" sabi niya sa akin pagkahatid sa akin sa bahay.

"Chris? Anak ikaw ba yan?" Sabi ni mommy.

Anak!? Kailan niya pa naging Anak si Chris?

"Po?" Tanong naman niya.

"Pasok ka." Sabi ni mommy.

"No mom. Uuwi na siya. Gabi na hinahanap na siya sa kanila." Sabi ko.

Tinawanan lang ako ni Chris.

"Sige po, tita. Uwi na po ako" sabi niya.

"Agad? Sayang naman. Sige ingat ka ah. Ihatid mo na siya" sabi ni mommy sa akin.

Lumabas ako sa gate at hinatid siya palabas nasa tapat kami ng kotse niya.

"Thank you." Hinalikan niya ako sa pisngi at sumakay sa kotse niya.

Nakaalis na yung sasakyan niya pero ako nakatayo pa rin. Abnormal yun ah. Di man lang nang inform na hahalik siya. Haysss.

×××××