Meer Dan Vrienden?(voltooid)

3

'mis jij je vrienden niet?' vraagt hij.  geschrokken kijk ik hem aan en alle herinneringen van een paar maanden geleden stromen mijn hoofd binnen.
'ik mis hun wel maar zij mij niet'.

Ik schrik van mijn eigen woorden, David kijkt mij vragend aan 'wat bedoel je?'. 'ik..uh..ik bedoel dat ze mij gewoon gaan vergeten maar ik kan dat niet zo makkelijk' probeer ik eronderuit te komen. David kijkt mij aan, ik kan aan zijn ogen zien dat hij het niet gelooft.                                      'oké' zegt hij twijfelend 'als jij het zegt'.   We stellen elkaar nog wat vragen over onze hobby's , lievelingskleuren en nog andere dingen, de ongemakkelijkheid van eerder is weg en we hebben het heel gezellig. ik kijk op mijn telefoon en zie dat het al vijf uur is, 'zullen we terug naar huis gaan' vraag ik. David knikt en we lopen terug naar onze straat. 'spreken we morgen weer af?' vraagt David, 'ja is goed' zeg ik 'wat gaan we dan doen?'. David denkt even na maar dan zie ik zijn ogen oplichten 'ik kan je morgen wel aan mijn vrienden voorstellen en dan gaan we gamen!'. ongemakkelijk kijk hem aan, ik word al zenuwachtig bij het idee dat we morgen weer gaan afspreken en dan ga ik nu ook nog zijn vrienden ontmoeten. 'wat is er?' vraagt David bezorgd, hij heeft blijkbaar gemerkt dat ik gespannen werd. 'ik...uh...laten we het erop houden dat ik niet zo goed ben in nieuwe vrienden maken, wat nou als je vrienden mij niet aardig vinden?' zeg ik onzeker. 'hé' zegt David en hij trekt mij tegen zich aan 'ik vind dat je best wel goed bent in nieuwe vrienden maken, kijk maar naar ons. en als mijn vrienden jou niet aardig vinden, wat mij onmogelijk lijkt, hebben ze pech want jij bent nu een vriendin van mij'. dankbaar glimlach ik naar hem 'dan zie ik je morgen en ga jij mij leren gamen'. David grinnikt 'deal, kom morgen maar om twee uur naar mijn huis'. ik steek mijn duim op en loop naar mijn voordeur, 'doei kleintje, tot morgen!' hoor ik David roepen. Ik draai me naar hem om 'doei Badboy! weetje eigenlijk ben je voor een badboy best wel aardig!'. ik hoor David nog hard lachen voordat ik de voordeur open en naar binnen loop.

'hé lieverd' zegt mijn moeder als ik naast haar op de bank ga zitten 'hoe was het met de jongen waar jij de naam nog niet van verteld'. ik grinnik 'het was leuk hoor, we gaan morgen weer afspreken en zijn naam is David'. mijn moeder glimlacht naar me en trekt me in een knuffel 'ik ben zo trots op je, ik weet dat ik het niet vaak zeg maar ik ben echt trots op je'.  mijn moeder en ik kletsen en knuffelen totdat mijn vader ons roept voor het avondeten, ja het is echt waar: mijn vader kookt, mijn moeder is een ramp in de keuken dus mijn vader of ik koken altijd. We gaan aan tafel zitten en genieten van mijn vaders beroemde lasagne, mijn vader maakt echt de beste lasagne van de hele wereld. Na het eten neem ik eerst antidepressiva in en ga ik even een stukje wandelen om mijn hoofd leeg te maken. ik loop door het park en zie op een bankje verderop drie jongens zitten, als ik wat dichterbij ben zie ik David zitten, de andere twee jongens zullen dus vast zijn vrienden zijn. Ik draai me om en wil weglopen maar het is al te laat, ik hoor David mijn naam roepen. ik draai me weer om en zie dat hij op me af komt lopen. 'hé' zeg ik tegen hem, 'hé' begroet David mij terug 'wat doe je hier?'. 'ik was gewoon even een stukje aan het wandelen, een beetje de buurt verkennen' zeg ik. 'kom' zegt David en hij trekt mij mee 'ik zal je voorstellen aan mijn vrienden nu je hier toch al bent'. 'wat? waarom nu al?' zeg ik geschrokken, 'rustig maar kleintje, ze zullen niet bijten' grapt David. 'haha, erg leuk' zeg ik sarcastisch 'laat me nu maar los'. David laat mij los en we lopen naar de twee jongens. 'jongens' zegt David 'dit is Evi, mijn nieuwe buurmeisje', 'hoi' zeg ik zachtjes. 'niet zo verlegen' zegt één van de jongens 'we bijten niet'. David grinnikt 'dat zei ik ook al'. de jongen steekt zijn hand uit ' ik ben Mark', ik schud zijn hand 'Evi, maar dat wist je al'. Ik steek mijn hand uit naar de andere jongen, hij pakt mijn hand en kijkt mij diep in mijn ogen aan 'John'.  Ik glimlach een beetje ongemakkelijk naar de jongens 'gaan jullie ook naar Eastcoast High?'. 'ja' zegt Mark 'en misschien heeft David het al verteld maar wij zijn de badboys van de school om het zo te noemen'. 'ja, dat heeft David al verteld, al moet ik zeggen dat ik hem niet een badboy vind' zeg ik. de jongens grinniken, 'ik mag dan wel een badboy zijn, maar dan hoef ik me niet zo te gedragen' zegt David 'ik word als een badboy gezien omdat ik vrienden ben met Mark en John, zij zijn de echte badboys'. Ik knik dat ik het begrijp 'ah zo'. De jongens grinniken weer, 'ik mag jou wel kleintje' zegt Mark. ik zucht 'nee niet jij ook al'. niet-begrijpend kijkt Mark mij aan, 'David noemt mij ook al kleintje' leg ik uit. John lacht 'je bent dan ook gewoon klein'. 'nee joh' mompel ik en ga op het bankje zitten. John en Mark steken allebei een sigaret op, 'wil je ook?' vraagt Mark. Ik schud snel mijn hoofd 'echt niet'. De jongens en ik praten nog wat met elkaar totdat ik word gebeld. 'hallo?' zeg ik als ik heb opgenomen, 'Evi?!' hoor ik mijn moeder zeggen 'waar ben je? je bent al bijna twee uur weg, kom je zo naar huis?'.  'ja ik kom er zo aan, ik kwam David tegen en ik heb met hem en zijn vrienden gezeten' zeg ik. 'oké lieverd, tot zo' zegt mijn moeder en ze hangt op. 'wie was dat?' vraagt David. 'mijn moeder' antwoord ik 'ze was bezorgd omdat ik al een tijdje weg ben, dus ik moet nu maar naar huis'. 'oké kleintje, ik zie je morgen' zegt David. ik zeg de jongens gedag en ga naar huis.

...