Meer Dan Vrienden?(voltooid)

16

De rest van de les kletsen Fleur en ik gezellig, we leren elkaar beter kennen n ze heeft zelfs gevraagd of ik bij haar en haar vriendinnen wil zitten in de pauze, ik heb ja gezegd, misschien gaan mensen dan minder over mij praten en een paar vriendinnen maken kan ook geen kwaad, zolang ik ze maar niet over mijn angstaanvallen vertel.

Samen met Fleur loop ik naar de kantine. Fleur trekt mij mee naar een tafeltje waar nog twee andere meisjes zitten. Ik ga naast Fleur zitten en de meisjes kijken mij nieuwsgierig aan. 'Hoi, ik ben Sophie en dit is Nicole' zegt één van de twee. 'leuk jullie te ontmoeten ik ben Evi' zeg ik, Sophie kijkt mij geschrokken aan 'Evi? Als in Evi die bevriend is met David?'. Ik lach en knik 'ja die Evi'. 'We hebben al veel over je gehoord' zegt Nicole 'hoe ben je eigenlijk vrienden geworden met David?'. 'Ik ben zijn nieuwe buurmeisje en toen we elkaar ontmoetten klikte het gelijk tussen ons en zo zijn we vrienden geworden' leg ik uit. De meisjes knikken en we kletsen gezellig, ik vind ze heel aardig en ik denk dat ik er nu twee vriendinnen bij heb. 'hier ben je!' Hoor ik opeens achter me, ik draai me om en zie David staan. 'Hoi' zeg ik, Davis rolt met zijn ogen 'ik heb je overal gezocht ik dacht dat er iets gebeurd was, ik ben zelfs de meisjes wc in gegaan!'. 'Sorry' zeg ik en grinnik 'hoe was het in de meisjes wc?'. David lacht 'schoner dan bij de jongens'. Ik lach en David komt naast mij zitten 'zijn jullie vriendinnen van Evi?'. De meiden knikken verlegen, 'je kan gewoon praten hoor, hij bijt niet' grinnik ik 'hij ziet er alleen maar eng uit'. David kijkt mij quasi-gekwetst aan 'als ik wil bijten doe ik dat gewoon hoor'. De meiden en ik moeten lachen, de rest van de pauze kletsen.

'David is veel aardiger dan hij eruit ziet' fluistert Fleur omdat David achter ons loopt. Ik lach en fluister terug 'dat is hij inderdaad'. We lopen het lokaal binnen en ik leg mijn tas op mijn tafel. Er loopt een groepje jongens langs, ze zijn elkaar aan het duwen, één van de jongens stoot mijn tafel om en mijn tas valt met een harde klap op de grond. Mijn tas stond open dus alles valt eruit, ook mijn bakje waar ik antidepressiva in heb zitten. De jongen die mijn tafel omgooide helpt mij met mijn spullen weer in mijn tas doen. 'Wat is dit?' Vraagt hij met mijn doosje met antidepressiva in zijn handen. 'Oh..uh..dat zijn pijnstillers' lieg ik. De jongen schud zijn hoofd 'waarom lieg je? Dit is antidepressiva'. Geschrokken kijk ik de jongen aan 'hoe weet je dat?'. 'Mijn tante uit nederland gebruikt dit ook, ben jij depressief?' Vraagt de jongen. Iedereen die om ons heen stond begint geschrokken te fluisteren. Ik raak in paniek en begin zwaar te ademen, 'stop!' Hoor ik iemand roepen 'wees allemaal stil!'. Ik ben te erg in paniek dat ik niet kan opmaken van wie de stem is. Ik merk die iemand naast mij komt zitten, ik zit nog op de grond omdat ik mijn spullen aan oprapen was, de persoon slaat zijn armen om mij heen en trekt mij tegen zich aan, aan de deodorant kan ik ruiken dat het David is. 'Rustig maar, volg mijn ademhaling' zegt hij. Na een paar minuten ben ik weer rustig, als ik om me heen kijk zie ik dat iedereen weg is behalve mijn vrienden. Mark, John, Fleur, Nicole en Sophie keken mij geschokt aan. 'wat gebeurde er?' Vraagt Mark. David kijkt mij vragend aan en ik knik, 'Evi heeft last van angstaanvallen en daarom slikt ze antidepressiva' zegt David. 'Waarom heb je ons dat nooit gezegd?' Vraagt John aan mij. Ik kijk hem aan maar ben niet in staat om te antwoorden, ik weet wat er nu gaat komen, iedereen gaat mij verlaten en ik word weer gepest. 'Ze is bang dat wij haar in de steek laten' antwoord David voor mij. Mijn vrienden lopen naar ons toe en even later sta ik in een groepsknuffel, 'we zullen je niet verlaten, wij zijn jouw vrienden en niets zal dat veranderen' zegt Fleur. Ik word verlost uit de knuffel, 'jullie zijn de beste vrienden die ik me maar kan wensen' zeg ik dankbaar. Ik kijk mijn vrienden aan en weet zeker dat ik niet meer bang hoef te zijn om gepest te worden want mijn vrienden zullen altijd achter mij staan.
...