Meer Dan Vrienden?(voltooid)

23

David pakt mijn armen vast zodat ik stop met juichen 'oké, laten we nu eten bestellen en een film gaan kijken'.

'Wakker worden! We gaan vandaag naar Spanje!  Roept Fleur in mijn oor.  We zijn inmiddels al weer twee weken verder en hebben nu vakantie. Fleur, Nicole en Sophie zijn bij mij blijven slapen en Mark en John sliepen bij David. De jongens komen zo naar mijn huis en dan gaan we samen naar het vliegveld.

De meiden en ik kleden ons aan en gaan naar beneden, we hebben onze koffers gisteren al ingepakt zodat we dat nu niet meer hoeven te doen. terwijl de meiden in de woonkamer tv aan het kijken zijn, loop ik naar de keuken waar mijn ouders zitten. 'goedemorgen' zeg ik, 'goedemorgen' begroeten ze mij terug. Ik neem mijn medicijn in en ga met een zucht naast mijn moeder aan de keukentafel zitten. 'wat is er lieverd?' vraagt mijn vader. Ik haal mijn schouders op 'gewoon een beetje zenuwen om in een vliegtuig te stappen, de laatste keer ging dat niet zo goed'. mijn moeder slaat een arm om mij heen 'het komt allemaal goed, je vrienden zijn bij je en je kan als je wil je medicijn nog een keer innemen voordat je het vliegtuig in gaat'. Ik knik en geef mijn ouders een knuffel 'ik hou van jullie'. 'wij houden ook van jou' zegt mijn vader, ik glimlach en ga weer naar de woonkamer.

Na een kwartier tv kijken gaat de bel, ik loop naar de voordeur en doe de deur open. 'hoi' zeggen David, Mark en John tegelijk, ik grinnik en laat ze binnen. de jongens begroeten ook mijn ouders en de meiden. 'zullen we dan maar gaan?' vraag ik, iedereen knikt en we lopen naar buiten, Fleur en Nicole leggen onze koffers in de auto terwijl afscheid neem van mijn ouders. 'ik ga jullie missen' zeg ik, 'wij jou ook' zegt mijn moeder 'maar je bent maar een week weg, en als er iets is kun je ons altijd bereiken'. ik geef mijn ouders een knuffel en ga naast Nicole achterin de auto zitten, Mark rijdt en Fleur zit naast hem, daar moet ik ook nog wat mee doen! ik moet samen met John nog een Date voor hun regelen. David, John en Sophie zitten in een andere auto want dat paste niet meer bij ons.

'we zijn er' zegt Mark na een halfuur rijden, we stappen uit en zien dat de anderen al klaar staan. 'ben je zenuwachtig?' vraagt David aan mij als we naar binnen lopen. 'hoe weet je dat?' antwoord ik, 'je bent de hele tijd aan je armbandje aan het friemelen en ik kan het zien aan de manier waarop je uit je ogen kijkt' zegt David. Ik zucht 'ik ben zenuwachtig omdat de laatste keer dat ik een vliegtuig zat kreeg ik een paniekaanval, het was zo erg dat ik flauw viel en niet meer wakker werd, er is toen een ambulance moeten komen en die heeft me naar het ziekenhuis gebracht'. 'wow' zegt David 'en toen?'. 'toen had ik de vakantie verpest, mijn ouders gaven mij niet de schuld maar ik voelde me wel schuldig, we hadden ons vliegtuig gemist en moesten toen zes uur wachten op de volgende'. David geeft mij een knuffel 'het komt goed, ik ben bij je en zal er voor zorgen dat er niets gebeurt'. Ik knuffel hem terug 'dankje'.

We lopen door de slurf naar het vliegtuig, ik word steeds zenuwachtiger. David lijkt het te merken en pakt mijn hand vast 'heb je al je extra medicijn ingenomen?'. Ik knik en haal een keer diep adem om mezelf te kalmeren. 'ik zit naast je, je hoeft je nergens zorgen over te maken' zegt David. Ik knik en geef een kneepje in zijn hand, we lopen het vliegtuig binnen waar we worden begroet door de piloot en de stewardessen. 'Wil jij bij het raampje zitten?' Vraagt David aan mij, ik schud mijn hoofd 'nee, ga jij daar maar zitten'. David gaat op zijn stoel zitten en ik ga naast hem zitten. Voor ons zitten Mark en John. Fleur, Nicole en Sophie zitten in het midden waar er plek is voor drie personen.

'Dames en heren, over enkele ogenblikken vertrekken wij naar Spanje, ik wens u een prettige vlucht' hoor ik de piloot zeggen. Het vliegtuig begint te rijden en ik grijp Davids hand vast, hij geeft er een gerustellend kneepje in.
Als we in de lucht zitten laat ik Davids hand los 'sorry' zeg ik als ik zijn rood geknepen hand zie. David grinnikt 'het is niet erg, ik ben al blij dat je nog bij bewustzijn bent'. Ik lach en geef hem een stompje. 'Zullen we een film kijken?' Vraagt David, 'ja!' Zeg ik 'dan gaat de tijd ook sneller'. We zetten een film aan op mijn schermpje en kijken er aandachtig na. Een stewardess komt nog een keer langs met eten en drinken en dan is het alweer tijd om te landen. Net zoals bij het stijgen pak ik Davids hand vast en knijp erin, als we zijn geland stap ik opgelucht uit het vliegtuig. Fleur komt naast mij staan 'ging alles goed?'. 'Ja' zeg ik, de anderen komen bij ons staan, 'we zijn in Spanje!' Roept Nicole blij. Iedereen begint te juichen, lachend lopen we het vliegveld uit. We verdelen ons over twee taxi's en vetrekken naar het vakantiehuisje.

'Wow' zeg ik als we het huisje binnenlopen 'het is hier echt prachtig!'. 'Ik wil de mooiste kamer!' Roept Fleur en ze rent naar boven. Iedereen rent haar snel achteraan, we zoeken allemaal een eigen kamer en pakken onze spullen uit. 'Hei' zegt David die mijn kamer binnenloopt 'ga je mee? We hadden het idee om te gaan lunchen in de stad en daarna naar het strand te gaan'. 'Ja lijk me leuk!' Zeg ik en loop achter David aan naar beneden. 'Laten we gaan' zegt Sophie 'ik heb honger'.  'Jij hebt altijd honger' lacht Fleur. Iedereen lacht en we lopen naar buiten, mijn vader heeft een busje voor ons gehuurd zodat iedereen in dezelfde auto kan en we niet steeds meerdere taxi's moeten betalen. 'Ik rijd!' Roept Mark en hij rent naar het busje. Iedereen stapt in en Mark rijdt ons naar de stad.

Na de lunch reden we naar het strand, we hadden allemaal onze zwemkleding al aangedaan dus konden we ons makkelijk omkleden op het strand. David, Mark en John gingen gelijk zwemmen. De meiden en ik wouden eerst zonnebaden zodat we straks mooi bruin zijn als we thuiskomen. 'Jij hebt echt de beste ouders ooit' zegt Nicole die naast mij ligt. Ik glimlach 'ja, ik hou heel veel van ze'. 'Hoe gaat het eigenlijk tussen jou en David?' Vraagt Sophie. 'Tussen mij en David?' Vraag ik 'er is niets tussen ons, we zijn gewoon vrienden'. De meiden schudden hun hoofd, 'er is duidelijk een vonk tussen jullie' zegt Fleur. Ik rol met mijn ogen 'een vonk vam vriendschap, niets meer, niets minder'. 'Wacht maar' zegt Nicole 'er kan veel gebeuren in een week, er is geen betere plek dan in spanje aan het strand om verliefd te worden'. Ik grinnik 'we leven niet in een cliché boek'. De meiden lachen en we zonnebaden verder.

'Komen jullie zwemmen?' Vraagt Mark aan ons. 'Ja!' antwoord Fleur enthousiast. Mark geeft haar een knipoog en ze wordt rood. 'En dan zeg je dat tussen David en mij een vonk is? Kijk maar eens naar jezelf' fluister ik grinnikend in Fleurs oor. Fleur rolt met haar ogen en geeft me een duwtje. We gaan het water in en zwemmen naar de jongens, we zwemmen en kletsen gezellig. Na een tijdje klim ik op Davids rug, 'wat doe je?' Vraagt hij. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder 'ik ben moe'. David grinnikt 'ik zal je wel naar het strand brengen'. David zwemt met mij op zijn rug naar het strand, hij laat mij zakken op mijn handoek en komt naast mij liggen. 'Ik vind het hier echt geweldig' zeg David.  'Ja ik ook' zeg ik.
We liggen nog een tijdje op het strand totdat de anderen ook het water uitkomen, we gaan terug naar het vakantiehuisje en gaan allemaal moe van deze leuke, eerste vakantiedag in bed liggen.
...