Meer Dan Vrienden?(voltooid)

11

Mijn moeder knikt tevreden met mijn antwoord, als de jongens zich hebben voorgesteld gaan we ons huis binnen en maken we een plan om het huis weer op orde te brengen.

na een aantal uur is het huis eindelijk netjes, mijn moeder vond wel heel erg dat haar spaargeld is gestolen maar we zijn goed verzekerd dus krijgen we meer als de helft van het geld weer terug. we zitten nu met iedereen bij ons thuis aan de keukentafel, we hebben pizza besteld en daar zijn we nu van aan het genieten. Ik heb nagedacht over het gesprek van Mark en John, ik denk dat ik het aan David ga vertellen, ik vind John niet leuk en ik wil hem dat duidelijk maken maar ik weet niet hoe ik dat moet gaan doen dus ik ga David om advies vragen, hij weet het beste hoe ik dat kan doen omdat hij ook een jongen is.

na het eten gaan Mark en John weg, ze gaan naar de club, David gaat gelukkig niet mee dus kan ik het hem nu vertellen. 'David? kan je even mee naar mijn kamer?' vraag ik hem. hij knikt en loopt achter mij aan naar boven. Ik ga op mijn bed zitten en David volgt mijn voorbeeld. 'is er iets aan de hand?' vraagt David. 'nou...uh...er is niet echt iets aan de hand, het is gewoon dat ik een gesprek tussen Mark en John gehoord en het blijkt dat John mij leuk vind' zeg ik. Davids houding veranderd, zijn lichaam staat gespannen 'hij vind je leuk? Evi, hij is je niet waard, hij heeft elke week een ander meisje, jij kan veel beter krijgen'.  Ik grinnik 'rustig aan, ik vind hem ook niet leuk en daarom heb ik jou nodig, ik wil John duidelijk maken dat ik hem niet leuk vind en dat we ook nooit iets gaan worden'. David ontspant weer 'gelukkig maar, maar waarom heb je mij nodig? we gaan toch niet zoals in zo'n cliché liefdesboek doen alsof we een koppel zijn?' ik moet hard lachen om David ' nee dat zou ik nooit van je vragen, maar jij denkt als een jongen, logisch want je bent een jongen, dus jij weet hoe ik het beste duidelijk kan maken dat ik John niet leuk vind zonder dat ik zijn hart te erg breek'.  David grinnikt 'daar wil ik wel aan meewerken, als je echt duidelijk wilt maken dat je niets voor hem voelt moet je kortaf reageren op zijn vragen, nergens met hem alleen naartoe gaan en als hij dichtbij je wilt komen zoals een arm om je heen slaan of je knuffelen moet je hem gewoon wegduwen of weglopen'. Ik knik 'oké, dat klinkt logisch'. 'natuurlijk klinkt het logisch, het kwam uit mijn mond' zegt David quasi-arrogant. Ik grinnik en geef hem een duwtje, David geeft me een duwtje terug en zo beginnen we te stoeien. het "gevecht" eindigt met David die mij kietelt totdat ik me overgeef. 'ik geef me over!' roep ik na één minuut gekieteld te zijn. David lijkt tevreden met mijn woorden en gaat naast me liggen 'overmorgen moeten we naar school, zullen we morgen nog wat leuks gaan doen voordat de hel begint?'. ik grinnik om zijn woorden 'ja hoor, we kunnen wel een filmmiddag doen?'. David knikt goedkeurend 'vind ik goed, maar wel alleen met ons tweeën'. 'daar ben ik het helemaal mee eens' zeg ik. na nog een tijdje kletsen gaat David naar huis. Ik plof naast mijn moeder op de bank, 'die David is een leuke jongen' zegt ze. ik knik 'ja, we zijn echt goede vrienden'. mijn moeder kijkt mij aan met opgetrokken wenkbrauwen 'goede vrienden? meer niet?'. 'nee' zeg ik 'ik heb geen gevoelens voor hem en hij heeft geen gevoelens voor mij'. 'dat zullen we nog wel zien' zegt mijn moeder grinnikend. ik rol met mijn ogen en zeg mijn ouders welterusten en ga naar boven. Als ik boven ben neem ik mijn medicijn. Hoelang zal het duren voordat iemand het ontdekt? ik wil niet weer gezien worden als het depressieve meisje. Ik moet gewoon heel voorzichtig zijn.
...