Meer Dan Vrienden?(voltooid)

19

Ik trek een pruillipje 'vergeef je me?'. David grinnikt 'natuurlijk kleintje, jouw zal ik altijd vergeven'.

'Happy birthday to you, happy birthday to you'. Ik word wakker door gezang, ik open mijn ogen en zie David staan. 'Wat doen jij hier?' Vraag ik nog slaperig. David grinnikt 'ik kom je wakker maken met een verjaardagsontbijt'. Ik zie dat hij een dienblad met allemaal broodjes bij zich heeft. 'Ahw dat is zo lief, dankje!' Zeg ik. David komt bij mij op bed zitten en zet het dienblad op mijn schoot. 'Hier neem ook wat' zeg ik als ik een broodje heb gepakt. David schud zijn hoofd 'nee jij bent jarig alles is voor jou'. Ik grinnik 'ik krijg dat nooit alleen op dus je moest wel mee eten'. 'Oké dan' zucht David en pakt ook een broodje.

Na het ontbijt gaat David naar beneden zodat ik mij aan kan kleden. Ik trek een donkerblauw jurkje aan en doe mijn make-up. Ik loop naar beneden en zie mijn ouders met David in de woonkamer zitten. 'Gefeliciteerd lieverd' zegt mijn moeder als ze mij ziet, mijn ouders staan op en lopen naar mij toe. Mijn vader geeft mij een kus op mijn voorhoofd en een pakketje. Vragend kijk ik hem aan, 'dat is je verjaardagscadeau van mij en je moeder' zegt mijn vader. Ik open het pakketje en zie er een doosje in liggen, ik open het doosje en daarin zit weer een doosje. Ik kijk ik naar mijn ouders en trek mijn wenkbrauwen op, 'sorry ik kon het niet laten om een grapje uit te halen' lacht mijn vader. Ik grinnik en open het doosje, er zit een kaart in. Ik open de kaart en lees wat er in staat.

Lieve Evi,
We zijn heel erg trots op je, je hebt je leven goed opgepakt hier in Amerika. Na alles waar je doorheen bent gegaan vinden we dat je een vakantie verdiend. Daarom ga je met je vrienden naar Spanje.
Heel veel plezier!
Liefs mama en papa.

Met open mond kijk ik mijn ouders aan 'wow dankjewel!' Ik geef mijn ouders een knuffel en bedank ze nog duizend keer. 'Wanneer gaan we eigenlijk?' Vraag ik. 'Over twee weken hebben jullie twee weken vakantie, jullie gaan dan een week naar Spanje' zegt mijn moeder. Ik knik en kijk op de klok 'oh David, we moeten gaan anders komen we te laat op school!'. David en ik, rijden naar school en lopen snel naar onze les. Als we bij het lokaal staan is de leraar er nog niet. 'Gefeliciteerd Evi!' Zeggen mijn vrienden als David en ik bij ze gaan staan. Iedereeen geeft mij een knuffel, als John mij een knuffel wil geven draai ik me snel om naar David. 'Evi?' Vraagt John 'is er iets?'. Ik draai me weer naar hem toe 'nee, er is niets'. 'Waarom mag ik je geen knuffel geven?' Vraagt John. David ziet dat ik het moeilijk krijg en mengt zich in het gesprek 'misschien moet je haar gewoon laten'. John schud zijn hoofd 'Evi, kan ik met je praten? Onder vier ogen?'. Ik knik en wil met hem meelopen maar David houd mij tegen 'weet je zeker dat je met hem wil praten?'. Ik knik 'ja, ik ga hem zeggen dat ik geen gevoelens voor hem heb'. 'Oké' zegt David en hij laat mij gaan. Als John en ik weglopen hoor ik de conciërge nog tegen onze klas zeggen dat de leraar niet komt en de les vervalt. John en ik gaan op een bankje op het schoolplein zitten. 'Wat is er nou aan de hand?' Vraagt John na een ongemakkelijke stilte. 'Nou..uh..ik weet niet echt hoe ik dit moet zeggen' antwoord ik. 'Zeg het maar gewoon hoor' zegt John. 'Oké' zeg ik en haal diep adem 'ik heb jou en Mark horen praten toen we bij David sliepen, en..uh..ik vind je heel aardig maar ik heb geen gevoelens voor je'. John haalt opgelucht adem 'oh is dat het maar, ik dacht echt dat het iets ergs was'. Vragend kijk ik hem aan 'ik zeg net dat ik niets voor je voel terwijl jij mij leuk vind en jij zegt dat het niet iets ergs is?'. John grinnikt 'dat klinkt inderdaad een beetje raar, maar ik heb iemand ontmoet, haar naam is Demi en ik vi-'. 'Je vind haar leuk!' Onderbreek ik hem enthousiast. 'Niet zo hard!' Zegt John 'maar ja, ik vind haar leuk, maar ik wil eigenlijk dat dit tussen ons blijft want ik weet nog niet wat zij voor mij voelt en ik heb ook nog een reputatie hoog te houden'. Ik rol met mijn ogen en grinnik 'oké ik zal het geheim houden, maar ik wil wel dat je mij op de hoogte houd!'.
John grinnikt 'oké, zullen we maar weer naar binnen gaan?'. Ik knik, we staan op en lopen naar binnen.
.

..