Liefde in een wereld zonder

Secrets

"Ik ben niet wie je denkt dat ik ben."

Ik kijk hem vragend aan. "Wat bedoel je?" Vraag ik. "Ik heb vroeger iets heel doms gedaan en daar heb ik spijt van. Maar ik kan het niet meer terug draaien hoe graag ik het ook wil." Zegt hij er branden tranen in zijn ogen. "Vertel het me alsjeblieft" fluister ik. Hij knikt. We gaan zitten. "Ik.. eehh... Ja..." Ik pak zijn hand. "Adem diep in en uit en begin vanaf het begin." Fluister ik in zijn oor. Hij bijt op zijn lip. Zucht en begint. "Ik had vroeger een broer." Ik kijk hem vragend aan. "En een vader en een moeder." Ik kijk hem aan tuurlijk had hij een vader en moeder das logisch die heeft iedereen. "Wat is er met ze gebeurt?" Vraag ik voorzichtig. "Mijn broer moest koning worden. Maar mijn ouders vonden mij geschikter." Zegt Cemal zacht. "Mijn broer kon het niet aan. Hij had een woeden uitval en een zwaard..." Cemal slikt. "Mijn ouders hebben dat niet overleeft." Er loopt een traan over zijn wang. "Ik heb mijn broer verbannen. Hij heeft zich terug getrokken in het bos. Samen met zijn volgelingen heeft hij een nieuw land opgericht. Boscha. Dat is onze grootse vijand." Zegt hij zacht. Ik voel een brok in mijn keel. "De tijd daarna verloor ik alle het geloof in de liefde iedereen had iemand. Maar ik? Ik was alleen. Ik ging steeds vaker neer de bibliotheek en op een gegeven mommend vond ik een legende. Over de dark souls. Zij waren ook iedereen kwijt.  Ik was niet de enige die die pijn voelde. Ik heb ze bevrijd, ze gevraagd om bontgenoot te zijn. Dat wilde ze op een voorwaarden." Er komt angst in mijn stem. "Word alsjeblieft niet boos. Laat me niet vallen oké?" Ik knik. Mijn maag draait op. Wat kan er zo erg zijn? "Ik.." Hij aarzelt even. "Ik heb een deel van mijn aan ze verkocht. Daar hebben ze macht over. Dat deel heeft de liefde verboden. Dat deel weerhoud me van de liefde. Dat deel houd me weg van jou." Fluistert hij. Ik kijk hem aan de tranen branden in mijn ogen maar huilen doe ik niet. "Ik heb de laatste tijd zoveel ruzie met mezelf. En ik begrijp het als je me niet meer wilt zien." Zegt hij. Ik kijk hem aan maar hij kijkt weg. Ik leg mijn hand op zijn wang en richt zijn hoofd naar mij. Ik kom langzaam dichterbij en leg mijn lippen op de zijnen. Gelukkig kust hij terug. De tranen lopen langs mijn wangen. "Ik hou van je" Fluistert Cemal. "Ik meer van jou." Fluistert ik terug. "Ik van jou het meest."

OMG Cute einde. Sad verleden. Dat was het wel duss....Doei!