Liefde in een wereld zonder

Laat me er uit!

POV Nina:

"Kom terug smeerlappen! Laat me hier uit!" Ik trek aan de spijlen van mijn cel. "Hallo! Iemand!" Geen reactie. Ik zak langs de muur naar beneden en leg mijn hoofd in mijn handen. Ik moet hier weg, maar hoe? "Zo, zo kijk eens wie we dar hebben" Hoor ik een onbekende stem. Ik kijk op. Voor me staat een man, hij lijkt op Cemal maar ouder en kwader. "Wie ben jij?" Vraag ik. "Dat gaat je niks aan meissie." Zegt hij met een vuile lach. Ik loop naar hem toe tot ik tegen de tralies sta. "Wie ben jij en wat moet je van me?" Vraag ik. "Ahw heeft mijn broertje nooit wat over me verteld? Wat jammer nou." Ik kijk hem niet begrijpend aan. "Broer?" "Ja Judas de Broer van Cemal en voormalig troonopvolger van Ylisse. Als mijn Broertje het niet verpest had!" Snauwt hij. Dan weet ik het weer. "Als jij zijn ouders niet had vermoord had je tenminste nog een kans gemaakt!" Snauw ik terug. "Ah meneertje heeft dus wel over me vertelt." Zegt hij triomfantelijk. "Wees daar maar niet zo blij mee." Sis ik naar hem. "Meisje, meisje toch niet zo gemeen" Als ik bij hem kon komen had ik hem nu aangevallen. Dan was hij ook niet meer opgestaan. "En wat ik wil..." Hij komt dichterbij. "Is informatie en wraak" Fluistert hij. Woede welt ik mijn op. "Stik in je wraak." zeg ik zacht, net hard genoeg om het te horen. Hij grinnikt "Mevrouw heeft pit" Ow ik wil die smerige lach van zijn gezicht af slaan. "Laat me er uit." Ik sla met mijn vuisten tegen de spijlen. "Als jij me antwoord geeft op mijn vraag." Zegt hij. "Ligt er aan welke vraag" Zeg ik eigenwijs. "Waarom ben jij zo belangrijk voor Cemal?" "Gaat je niks aan." "Jij weet iets en ik wil dat weten. Dus vertel!" "Nooit!" "Bewakers!" Ik verstijf. "Neem haar mee en laat haar praten." De deur word open gedaan en ik word meegenomen. 

POV Luke:

 Een klap in mijn gezicht maakt me wakker. Ik open langzaam mijn ogen. Ik wil met mijn handen mijn ogen uitwrijven maar het lukt niet. Ik kijk naar mijn polsen. Ik zit vast gebonden. Ik begin wilt aan de touwen te trekken in de hoop om los te komen maar te vergeefs. Ik geef het op en kijk de kamer rond. Het is donker en er hangt een muffe lucht ook is het ontzettend koud. "Zo zo wakker?" Ik kijk.op en zie een bewaker staan. "Nee, ik slaap nou goed" zeg ik. De man komt op me af en geeft me en klap. "Geen brutale bek tegen mij!" Roept hij. Ik hou me stil. "Nou vertel jij staat hoig bij de koning toch?" Vraagt de man met een gemene grijns. Ik zeg niks. "Toch?" Herhaald hij nu iets luider. Weer zeg ik niks. Er volgt een klap in mijn gezicht. "Geef antwoord" Snauwt hij. Ik knik. "SPREEK!" Ik weiger ik ga nog liever dood. De man staat op ontploffen. "IK ZAL JE LATEN SPREKEN!" Schreeuwt hij. Hij loopt weg en komt terug met twee bewakers. Ik word vast gepakt en mee gevoerd.

Ik loop door gangen met cellen. Ik zie verwaarloosde mensen achter de tralies. Mensen die hun levenswil verloren zijn. Ik word verder gebracht de trappen af. Ik hoor geluiden. Geschreeuw, gekrijs en gesmeek. Die stem, het komt me zo bekend voor. Ik word naar de deur gebracht waar het gekrijs vandaan komt. "ZEG HET!" schreeuwt een mannenstem. "NOOIT!" Schreeuwt iemand terug. Wacht is dat!? Gekrijs vult mijn oren. De deur gaat open en mijn ogen worden groot. 

POV Cemal

Stefan komt de kamer binnen. "Al iets gehoord?" Vraag ik terwijl ik ijsberend door de kamer loop. "Helaas niet" zucht hij. Dit kan toch niet zomaar? Eerst is Nina weg en nu Luke! Zal mijn broer hier iets mee te maken hebben? Natuurlijk hem kennende wel. Maar wat? Wat is hij van plan?