BANA İKİMİZİ ANLAT

FİNAL

'Ne var Ateş. Sakın saçma sapan bir şey söyleme. Seni tekrar kovmak istemiyorum'

'Pars nereye kadar böyle devam edeceksin. Artık tedavi olman gerekiyor.'

'Tedavi olması gereken biri varsa o da sensin'

'İnsanları öldürüp geri buraya geliyorsun. Herkese öfkelisin. Ama böyle devam edemezsin Pars. Artık gerçeği... '

'Sakın o cümleyi bitirme ateş. Kalbini kırarım..'

.......

6 ay sonra..

Bülent ile mutluyum. Aşık değilim ama mutluyum. Beş aylık hamileyim. Bir kızımız olacak. Sonunda anladım Ceylan ı. Huzur her şeyden önemliydi. Ceylan sonunda cesurca İclal e sevgisini göstermeye başladı. Ama bunun bedeli olarak çantasında silah ile geziyor. Babasına benzemek zorunda kaldığı için hayata kızıyor. Ama İclal i korumak için canını bile vermeye hazır. Onu son bıraktığımda böyleydi yani. Aşk olmadan da mutlu olmayı ondan öğrendim. Ceylan bana iyi bir arkadaş oldu. Hande yi öğrendi ne kadar aşık olduklarını çok daha fazlasını. O malum günde bana bunu anlatmak için buluşmuştu benimle. Ama her şeyi çok büyük olgunlukla karşıladı. Ateş e daha çok saygı duymaya başladı. Ateş in acısını paylaşmaya çalıştı. Bütün davetlerde Ateş Çetiner in eşi olarak zerafeti ile Ateş i gururlandırıyor. Bazen gazetelerden takip ediyorum.

Pars delirmiş. Benim hayalimle yaşıyormuş. Ateş adam gönderip konuşmak isteyip istemediğimi sordurdu. Kimseyi dinlemiyor kimseye inanmıyordu. İstemediğimi söyledim. Önce acı çektim. Ama sonra anladım. Hande haklıydı. Pars kaybetmeyi asla kabul etmezdi. Bencildi. Kendince kazanma yolu olarak bunu buldu. Ne anlatırsam anlatayım kaybettiğine inanmamak için her şeye inanmaya razıydı. Hala güç peşindeydi. Çetiner ler ülkenin en güçlü ailesi olmuştu. Ülkenin diğer güçlü aileleri birer birer ölüp gitse de kimse Çetiner ler aleyhine bir delil bulamıyordu.

Eğer kalsaydım hande yine haklı çıkacaktı. Sonum da ona benzeyecek bir Çetiner aşkı ölümüme neden olacaktı. Pars ın niye çocuk istemediğini sonunda anlamıştım. Kendine öyle bir yol seçmişti ki o çocuğunun sonunu da görüyordu

......

Ateş her zaman ki gibi pars ı korumak için peşinden sürüklendi. Karısının çantasından silah eksik olmadı. Pars ın yaptıklarını ömür boyu temizleyemezdi. Hiç sesini çıkarmadı. Her şeye katlandı. Oysa en masum hayatı hak eden oydu. Kötü olmak güçlü olmak için elinde her zaman fırsat olmasına rağmen iyiliği istemek kolay değildi.

En çok Ateş i özlüyorum. Ama en çok Hande yi düşünüyorum. Onu ilk tanıdığım zamanlar aşk için böyle şeyler yapılır mı demiştim. Aşk için canını verdi.

Hande nikah günü vurulmuş. Üzerinde beyaz gelinlik. Hastane yerine nikah masasına gitmek istemiş. Son nefesinden önce Hande Çetiner olmak. İmzayı atamadan vermiş son nefesini. Ateş mezar taşına yazdırmış Hande Çetiner diye. Bütün bunları bana anlatan Ceylan oldu. İkimiz içinde yeniydi hande nin ölümü. Sarılıp ağladık. Ateş hala hande nin mezarına gidip ağlıyor. Ateş le bunu konuşmak zaman aldı ama anlatırken de ağlıyordu. Son konuşmamız da bu oldu zaten. Pars yüzünden acısını bile paylaşamamıştı.

Pars yüzünden asla kavuşamadılar.. Pars ve yalanları. Pars ve hırsları.
Pars ve bitmek tükenmek bilmeyen güç takıntısı.

.....