Alpha Omega

Love and Letters

Thea's POV

"Okay Bo! Last try!" sigaw ko sa likod ng umuusok na makina.

Tumango siya at sinuot ang safety goggles niya bago itulak ang malaking lever. Nagliwanag ang mga mata ko nang makita ang pag ikot ng dalawang higanteng screws sa itaas namin.

Sinundan ko ng tingin ang nakakabit na wire mula sa makina hanggang sa labas, sa dulo ng mga pakpak.

Noon pa namin ito sinubukang ayusin eh. Para naman may suporta yung pakpak. Baka kasi mapagod yung dalawang mala-anghel na pakpak ng Academy. Eto na muna ang magseserve bilang support.

"Pinamangha mo na naman ako, Thea." masayang bati sa'kin ni Bo.

"Olraaayt! Apir!" tinaas ko ang kamay ko para sana makipag apir sa kanya.

Pero pumasok kaagad sa isipan ko kung saang mundo siya nanggaling kaya binaba ko ito saka nagkamot ng ulo.

"Trabaho ko lang po." napatingin ako sa bintana. Sa kumikinang na metal rods ng pakpak. Wala akong nakikitang ibang kulay kundi puti, silver at di na talaga mawawala sa bintana ang kulay ng kalangitan.

Wala kasing ulap kaya puro sky blue nalang yung background.

Minsan ang ganda.

Pero nakakasawa.

Gusto kong makakita ulit ng mga ulap... ang kulay ng kalangitan sa madaling araw at sa tuwing lumulubog ang araw.

Gusto kong makarinig ng mga dahon kapag may simoy ng hangin na dumadaan... ang tunog ng alon.. mga ibon...

"May mali ba Thea?" narinig ko ang boses ni Bo.

"W-wala... naalala ko lang yung panahong natutulog pa ang mga titans." sagot ko saka binalik ang atensyon ko sa matandang satyr na kaharap ko ngayon.

"Huwag kang mag-alala. Kapag natapos na ang digmaan, sabay nating ibalik ang Academy sa lupa." nakangiti niyang sambit.

Tumango ako. "kapag di ka na atakihin ng arthritis mo! HAHAHAHA!" natawa ako bigla dahil pumasok sa utak ko nung magkasama kami habang nirerepair yung pakpak bago namin pinatawag ang mga anak ni Aphrodite.

Tas narinig ko nalang ang biglaan niyang pagsigaw kala ko inatake yung matanda. Tangina. Yun pala, masakit daw yung hooves niya.

Sinamaan niya ako ng tingin bago inumin ang flask niya na may lamang pinaghalong beer at ambrosia.

"Ewan ko talaga sa'yong bata ka. Matanda nga ako pero kaya ko pa namang makipagsapalaran sa mga aurai dito." kinindatan niya ako.

Pakikipagsapalaran amputa. hahaha.

"Kadiri!" puna ko. "Ang tanda-tanda mo na kaya Bo. Tas may pakikipagsapalaran ka pang sinasabi jan." tukso ko sa matanda.

"Alam mo kasi Thea..." umupo siya sa sahig saka uminom ulit. "Ang pag-ibig.. madali lang yang makita. Hindi si eros ang tinutukoy ko. Di rin si Aphrodite. Kundi... pag-ibig."

Umupo ako sa tapat niya nang nakangiti. Alam kong isa na naman to sa mga words of wisdom niya. Ginagawa niya kasi ito sa tuwing nalalasing siya.

"Ba't nga ba?" tanong niya sa sarili niya.

"Eh kasi... lahat ng ito. Lahat ng nakikita mo... ikaw.. ako... pati ang makinang ito. Lahat ito'y gawa ng pag-ibig." tinuro niya ang makina sa gitna.

"Lahat ng ito'y gawa... with love." natawa ako sa sinabi niya.

"Wala namang buhay ang makinang to eh. Paano naman ito magkakaroon ng pag-ibig?" natatawa kong tanong sa kanya.