Oh No!

127K 6.1K 2.9K
                                    

Kara's POV

I got out of my room. As usual, ako ang pinakamaaga. I took a glance of my watch and saw the hand exactly when it reached 5 am.

Dumiretso ako sa kitchen. Kumunot ang noo ko nang makita ang nakabukas na wrapper ng slicebread at isang kutsara na may mayonnaise.

May mas maaga bang nagising kesa sa'kin?

Oh right. I forgot.

I believe Cesia was the one who left this. Nasabi niya sa'kin na pupunta siya sa bahay nila sa mortal realm to check her aunt's belongings.

I denied her offer though because I promised Doc Liv I'll attend with her today. Kasama ko rin si Seht.

Napatigil ako nang makita ang isang strand ng buhok. It obviously belongs to a man. My brows furrowed again.

Trev.

Trev was here?

I dropped the hair when I heard a sudden knock on the door. This early in the morning.

Naglakad ako papunta sa pinto at binuksan ito para makita si Chase bitbit si Ria na natutulog sa bisig niya.

I opened the door wider to let him in.

"Care to explain?" I asked nang binaba ni Chase ang natutulog na Ria sa sofa. Kumuha siya ng unan para ipailalim sa ulo ni Ria. Saka siya bumagsak sa tabi niya.

"Anong oras na?" tanong niya na nakapikit ang mga mata.

"It's 5 am." sagot ko.

I heard him groan. "Tangina. Di ko alam may meeting pala na ganun katagal!" his voice turned hoarse.

"Meeting?" nakapameywang kong tanong. Wala ba silang tulog kaya naabutan ko sila na ganito?

Tumango si Chase. "Ah!" he shouted out of frustration. Saka niya pinatong ang braso niya sa mga mata niya.

"May emergency meeting kasama ang staff." he took a deep breath. "Dinala ako ni Ria." he inhaled again. "May nangyaring debate-zzzz..." hindi na niya natapos ang sagot niya.

I stared at the two pretty much half-dead.

Though I am curious... emergency meeting? ano naman ang pinag-uusapan nila at madaling araw na silang nakauwi?

Napailing nalang ako. They'll clear things when they wake up.
Napagdesisyunan kong maghanda ng breakfast para sa iba.

Naalala ko ang nakita kong buhok kaya lumiko ako at pumunta sa harap ng pinto ni Trev. I knocked thrice. When no one answered, binuksan ko ito at nakita na walang tao sa loob.

My lips formed a small smile.

He's with her.

And somehow, it made me feel confident of Cesia's well-being.

I heard a cough behind me kaya agad kong sinara ang pinto. Umikot ako at nakita si Dio na nakatayo still looking sleepy.

"Kumatok ka ba?" tanong niya.

Umiling ako. "go back to sleep. Hindi pa ako nakagawa ng breakfast." I was about to walk when he grabbed my wrist causing me to halt.

Bumaba ang mga mata ko sa kamay na hinawakan niya. Saka ko inangat ang ulo ko.

It took me a few seconds to react. "W-what?" long time to react but I stuttered. What the hell is wrong with me.

Hindi niya ako sinagot and just stared at me like I was something interesting kaya't kinabahan ako. Buti nalang, at nagsalita siya.

Alpha OmegaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon