Save Me | TAEKOOK |

|Plan|

İyi okumalar..

Numarasına basıp beklediğim de içeride ki kapının çanın sesi gelmişti. Acaba o mu gelmişti ki? Ahh kesinlikle oydu.

Dışarı çıktığımda telefonu kapatacaktım ki gördüğüm kişiyle aniden durmam bir olmuştu. Gözlerim şokla büyürken korkunun her bir tarafımı sardığını şimdiden hissetmiştim bile.

Etrafta gezen bakışları beni bulduğunda nefeslerim kesilmiş ve kalbim her zaman ki gibi korkunun kafesine kapatılmış ve işkence çekmeye başlamıştı. İşte şimdi boku boku yemiştim...

_________________

O yavaşça bana yaklaşmaya başladığında onun burada ne halt ettiğini kafam da sorgulayıp duruyordum ama hiç bir cevap bulamıyordum. Ya da belki de kötü düşüncelere yer vermek istemiyordum çünkü.. hala onun hakkında bir şey bilmiyordum.

Tam önümde durduğunda gülümsemişti.

'' Beni beklemiyordun değil mi?'' derken yutkunmuştum.

Korkuda ağzımı açamıyordum bile ki şuan bir şey yapma ihtimallerinde nereye kaçacağımı düşünüyordum.

'' Ahh şu yüz ifadene bak. Kesinlikle beklemiyordun.'' deyip daha fazla güldüğünde dişlerimi birbirine bastırdım. Ama birden kulağıma dolan sesle hala telefonu kulağımda tuttuğumu unutmuştum. Kapattığımı sanmıştım.

'' Taehyung?'' diye seslenen jungkooka dikkatim kaydığında bakışlarımı ondan çektim.

'' S-sevgilim..'' diye mırıldandığım da sesim o kadar boktan çıkmıştı ki anlamaması imkansızdı. Ki ben ona mecbur olmadıkça böyle bir şey söylemeyeceğimi anlamıştır eminim ki.

Arabasını kenara çektiğini düşündüm. Çünkü az önce ki sesler gitmişti.

'' Ne oldu? Bir sorun mu var? Sesin neden böyle geliyor?'' derken sorunun alası burada demek istediysem de sustum.

'' Evet.. Aaa.. Eşyalarımı arabanda unutmuşum. Uzaklaşmadıysan getirebilir misin?'' derken korkak bakışlarım ona kaydı.

Kaşlarını çatmıştı ve dikkatle bana bakıyordu.

'' 5 dakikaya kadar oradayım.'' deyip telefonu kapatmıştı. Sorunun sadece bu olmadığını anlamıştı çünkü sesim resmen yardım çığlıkları atıyordu. Çünkü şuan karşımda duran.. kişi burada olmaması gereken kişilerin başlarını çekiyordu.

'' Se-seni buraya getiren ne.. '' deyip duraksasam da devam edip konuştum. '' Yugyeom?''

Bakışlarını yüzümde gezdirip tek kaşını kaldırdı.

'' Jungkook buraya mı geliyor?'' derken kaşlarımı çattım. Soruma soruyla karşılık vermişti ki sorduğu soru yine jungkookla ilgiliydi.

'' Evet. Konumuz bu değil. Sana bir soru sordum?'' dedim sertçe.

Ama içimde ki hallerim kesinlikle onun tam tersiydi. Korkak ve her an bir şey olacakmış gibi tetikte bekliyordum resmen. Bir süre yüzüme bakıp bakışlarını benden çekmişti. Yavaşça içeri doğru ilerlerken kitaplara bakıyordu bir yandan. Ben ise benden uzaklaşmış olmasına seviniyordum.

'' Kitapları gerçekten çok seviyorum..'' derken parmakları kitapların üzerinde gezindi. Sonra arkasına dönüp gülerek bana baktı. '' Amcam da bu sevgimi bildiği için beni sana yardım etmem için çağırdı.'' derken şokla ona baktım.