Save Me | TAEKOOK |

Ressam..

İyi okumalar..

Bilinçsizce ve oldukça kısık bir şekilde kapanıp açılan gözlerimden içeriye sızan tek şey sadece acı veren ışıktı. Tekrar kapatıp dinlendirmek istedim ama kulağıma gelen seslerle durmuştum.

" Uyanıyor."

Sesi ayırt edemediğim için yorgun gözlerimle etrafa bakındım. Görüş açıma giren Jimin ve Yoongiyle duraksadım.

" Yoongi git doktora haber ver."

Neler olduğunu ve nerede olduğumu anlayamadığımda bakışlarımı etrafta gezdirdim ama yatağın her yerinin bir perde gibi Jiminin arkadaşlarıyla kapatılmıştı. Ve hepsi bana bakıyordu.

Neler oluyordu böyle? Neredeydim ve boğazında ki acı da neyin nesiyd-

Birden olanlar bir bir aklıma akın etmeye başladığında kaşlarım git gide çatılıyordu. Ve çatıldıkça kendime geldiğimi hissediyordum. Kısık olan gözlerimi biraz daha aralayıp görüşümü netleştirdiğimde hepsinin üzerinde gözlerimi yeniden gezdirdim.

Jungkook?

O neredeydi? Burada olması gerekmiyor muydu?

Ameliyata girmeden önce aldığım not yineden kendini hatırlattığında başıma bir ağrı saplanmıştı  ve istemsizce gözlerimi kapatıp inledim.

" Taehyung? İyi misin?"

Jimin'in endişeli sesi kulaklarıma dolduğunda gözlerimi açıp ona baktım. Konuşabiliyor muydum bilmiyorum ama ağzımı açıp Jungkook'un nerede olduğunu sormak istedim. Ve bunu yapmama rağmen ses tellerimden aldığım yanıt sadece acıydı.

Derin bir nefes alıp verdiğim sırada kapı açılmıştı. Bakışlarım oraya döndüğünde gelenin Jungkook olduğunu ummama rağmen yanında doktorla gelen Yoongiydi.

Aklım hala Jungkooktaydı. İyi miydi? İyiyse şuan neredeydi böyle?

Onu görmek istiyordum. İyi olduğundan emin olmak istiyordum. Ama yoktu.

Gözüme tutulan ışıkla birden bütün algılarım doktora kaydığında kaşlarımı çattım rahatsızca. Doktor diğerine de tutup ayağa kalkmıştı. Yatağımı yarı oturur pozisyona getirdiğinde herkesi daha net görebilmiştim.

" Bay Kim?" Yine doktora baktığımda gülümseyen suratıyla karşılaştım.

" Neler olduğunu hatırlıyor musunuz?" Derken kafamı salladım.

" Güzel. Oldukça riskli bir ameliyattan geçtiniz. Biliyorsunuz?" Derken duraksayıp ona odaklandım.

Ah. Tabi ya! Ameliyatım oldukça riskli bir ameliyattı. Konuşmama ihtimallerim söz konusuydu. Aklıma düşen ilk kişi Jungkook olduğundan bu aklımdan tamamen çıkmıştı.

Pekala.. moralimi bozmak istemiyorum ama az önce denediğimde boğazımdan gelen acıyla cevabımı almıştım zate-

" Risklere rağmen ameliyatınız başarılı geçti." Deyip gülümseyen doktorla şaşkınca ona baktım.

Kendime ne olduğunu umursayan birisi olmamıştım hiç bir zaman veya hep kendimi arka plana atmayı tercih etmiştim. Ama şuan.. Kendim için sevinmiştim. Sesimi geri alabileceğim için sevinmiştim.