2-Р ХЭСЭГ
Сэхүн : Утасыхаа дугаарыг...
юу юу юуууу? Утасныхаа дугаарыг гэсэн үү??
Би гайхсаар : юуу?
Сэүн : бичэхгүй юугаа хийгээд байгаа юм? "машиныхаа хаалганаас барисаар зогсож байлаа"
Би түүнрүү харсаар : тэгье ээ тэгье. Ойлголоо гэж байна
Би ч утасных нь цоожийг нь гаргаад дугаараа хадгалах гэж байтал утсанд нь смс ирж байлаа. Хичнээн би нээгээгүй ч юу ирсэн нь надад шууд гарж ирэн надад уншигдчихлаа.
*Чи яачихваа хурдан ир л дээ. Зохицуулаад хурдал. Бид ордог газраа байна — шөнийн клубт ок*
Гэсэн байхыг нь би уншъя гэж бодоогүй ч шуудхан л ямар ч зөвшөөрөлгүйгээр уншчихлаа. Хөөх тэгэхлээр энэ жаахан бацаан шөнийн клубээр тэнүүчилдэг байх нь ээ
Сэүн : яаа
Би дугаараа бичих гэж байгаад болиод зүгээр түүний утаснаас өөрлүүгээ залгаад Сэүний дугаарыг нь авчихлаа
Сэүн : яа чи яагаад миний—.....хэлж дуусаагүй байхад нь би түүнрүү утсыг нь эргүүлээд шидчихлээ
Сэүн : "утсаа бариж авах"
Би : Би завтай үедээ өөрөө түрүүлж залгана. Тэрнээс өмнө залгаж болохгүй "худлаа инээмсгэлэнгээ болиод" би тийм ч завтай хүн биш "эргэж харан явах"
Сэүн гайхсаар : ааа ёстой нэг.. энэ эмэгтэй чинь... "араас нь харах"
Би ч явсаар такси зогсохоор нь суугаад гэрлүүгээ явчихлаа
Сэүн Хэсүг таксинд суугаад явсных нь дараа л магадгүй ашгүй суучихлаа гэж бодсон мэт санаа нь амраад бага зэргийн инээмсгэлэл тодруулсаар тэр машиндаа суугаад явлаа..
Би ч гэртээ иртэл Мёнхи байхгүй байлаа. Ааа тэр нээрээ найз залуугийнхруугаа явчихсан гэж смс бичсэн юм байна. Тэгэхлээр ганцаараа хонох нь ээ... бурхан минь би ч маш их ядарч байсан болохоор хувцасаа солиод нүүрээ цэвэрлэчихээд маргааш шалгалтгүй дан ганц хичээлтэй л болохоор маргаашдаа бэлдчихээд дэрэндээрээ толгойгоо тавьсан уу үгүй юу ухаан мэдрэлээ алдаж буй мэт нам унтчихлаа.
