32-Р ХЭСЭГ
Сэүн тэр үс нь өрвийчихсэн дан майктайгаа надруу харсаар сууж байв..
Би : би ганцаараа биш
Сэүн эргэн тойронлуугаа хараад надруу дотор нь муу байгаа байртай багагүй ярвайгаад : Х-Хэ-
Би даажигнасаар : чи ч гэсэн согтохоороо дэлхийг тойрох шахам аашилдаг юм байна лээ тэгээд л би ганцаараа ани Ёоллие бид 2 ганцхан тийм улс биш ээ
Сэүн юу ч болоогүй мэт нүдээ нухалчихаад надруу харан миний гарнаас барин инээмсгэлээд : хэзээ ирсэн юм
Би : өө хараад байгаарай "гарлуугаа харчихаад Сэүнрүү харах"
Би бүр түүнийг бантуулж , явуулах гэсэн биш энэ одоо ямар ч сэтгэлийн хөөрөл эмоцигүй юм чинь юу вээ??
Сэүн нүүрний хувиралгүй харсаар : би бүгдийг санаж байна
Бурхан минь энэ үгийг нь сонссон уу үгүй юу ямар нэгэн шил хагарах мэт , маш хүчтэй дуугаралттай хөгжим тэр дороо зогсох мэт миний хамаг урам хугарч , төлөвлөгөө нурсан мэт болоод явчихав..
Би түүнрүү ёжтой инээчихээд : худал ярихдаа сайн байх нь ээ
Сэүн : нээрээ би бүгдийг санаж байна
Би : инээд хүргэж байх шив "Сэүнрүү хачин харах"
Сэүн : өглөө ингэж чамаар сэрээлгэж өглөөг чамаар угтуулах гоё байна "инээсхийх"
Би гараа татаж аваад муухай харлаа
Сэүн инээгээд : аа яасан бэ
Би : зочин ирсэн
Сэүн инээд нь ууссаар : хэн?
Би ч хэлэх гэсээр байтал УББАААА гээд бараг гэрт буй бүх хүнийг сэрээх нь холгүй өрөөнд Сүхён орж ирэнгээ энүүгээр нэг ориллооо
Сэүн цочсоор : цочих гэж "Сүхён руу хачин хараад" яа чи яачихсан юм?
Тэгэхлээр миний харж байгаагаар миний ягаан улаандуу уруулын будгаар тэр уруулаа хэт тод будан мөн миний нунтаг пудрийг ихдүүлээд түрхэчихсэн мэт хэт цагаан болоод нэг л эвгүй , аймар ч юм шиг , сонин ч юм шиг харагдаад байлаа...Мэдээж тэр ахлах сургуулийн хүүхэд учир тэдний хувьд нүүрээ будах , үсээ будуулах зэрэг нь сургуулийнх нь дүрмэнд нь хориотой учир тэр хэрхэн будах талаар ч мэдэхгүй ингээд хаа хамаагүй нялчихсан байх...
Би Сүхёнруу санаа зовсон байртай хараад : Н-нөгөө
Сүхён : УББААААА "инээмсгэлэх"
