The Last Piece (Flower Boys Series #1)✔

Piece 24

Run

After everything, I learned that life isn't about finding yourself, it is about creating yourself. Hindi tayo uusad kung babalik-balikan natin ang nakaraan. Our past should not affect our future it is our present that matters.

I realized that sometimes, the purpose of life is not to be happy. It is to be useful, to be honorable, to be compassionate, to have it make some difference that you have lived and lived well.

I was busy checking the papers on my table when someone knocked.

"Ma'am, Mr Clinton is here, I told him that you don't want to be distur-

"Let him in," Putol ko sa sekretarya ko. Napaikot ako sa aking swivel chair. Ang daming gagawin, kung bakit kasi ako ang nag-iisang anak. Sure I have an eye for the business but to think that I just graduated last month and I was given this kind of work, I think it's too much.

"What brings you here Mr. Clinton?" Tinaasan ko ito ng kilay ng umupo ito sa sofa ko na parang kanya ito.

"Cut the formality, Nikki" Tumatawang sabi nito sabay lapit sa table ko.

"What? I said it's Amy. Stop calling me names." Nakairap kong sabi dito.

We are collegues. We came from the same school at isa siya sa naging kaibigan ko ng mapunta ako dito  nagkataon din na isa ang pamilya nito sa investor ng kumpanya kung kaya't ganito ito kung makaasta.

While we're into chains of hotel sila naman ay ang nagmamay ari ng ilang sikat na high-end restaurant at bars sa LA at ang alam ko ay may ilan na din sa manila.

"I can call you any names I want, though"  Nakangising sabi nito.

He's a Phil-am kaya mabilis din kaming nag kasundo o talagang wala lang akong choice dahil ito ang naging unang kaibigan ko dito.

"If you'll just convience me to go with you in that event my answer is still no. Go out, I have a lot things to do"

"Aw, Is that how you treated a friend?" Napahawak pa ito sa puso na para bang nasaktan sa sinabi ko.

"You know what Zachary? Ang arte mo!" lalo lang lumakas ang tawa nito ngayon.

"Just be there, you're needed there. I needed you" Pag pumilit nito. Alam ko namang kinausap din siya ni mommy.

Malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko. Ayokong sumama lalo na at sa pilipinas gaganapin ang malaking event na iyon. Maging si mommy ay gustong ako ang maging representative ng kompanya kahit pwedeng si kuya River nalang ang pumunta doon.

Pero tingin ko ay iba din na nandoon ako para mas makahalubilo ko ang iba pang matataas na tao sa industriyang pinili ko.

"Fine."

I sighed. Ang daming proposal na kailangan kong i-approved. Kaso natatakot akong magkamali, bago lang ako dito pero heto ako ngayon at naatasan na ng malaking responsibilidad.

"When are you coming back?" It's Clau. Mag kavideo call kami ngayon. Nitong mga nakaraang araw ay medyo stress ito. Sa pag alis ko ay madami din nangyari at nagbago. Mas nauna sila nagtapos sakin dahil sa paglipat ko. Hindi ko alam ang buong istorya pero ang alam ko lang ay nagkalabuan na sila ni Chandy.

In the end, hindi natin makukuha ang lahat ng gusto,

"I'll be there for a week or two para sa event"

"What? Bakit hindi nalang yung andito ang i-handdle mo? Ang sabi ni kuya River ay ikaw lang ang may ayaw " Malungkot na saad nito.

Ang totoo ay kung kaya ko lang ay doon na muli ako mamalagi pero alam kong sa nagdaan na mga taon ay hindi pa rin naghihilom ang sugat.