The Last Piece (Flower Boys Series #1)✔

Piece 28

New beggining

I was staring blankly at the ceiling, thinking of what happened. Hindi ko alam kung ilang oras na ako nagmumukmok sa kwartong ito. After that talk, I walked out of the bathroom not minding that I'm all wet.

I went here in one of his room and locked myself in. I decided to get up and go out of the balcony and there I saw him from a far, near the shore, he was about to ride the boat.

I wonder where will he go? Parang nakaramdam ako sa sistema ko na gusto ko din lumabas pero pinigilan ko ang sarili ko. Not when he's around, siguro ay pag nakaalis na ito.

Kanina lang ay halos tumalon na ako sa bangka dahil sa kagustuhang lumangoy pero eto ako ngayon, nagmumukmok sa loob.

Ng makalayo na ang bangkang sinasakyan nito ay agad akong nag ayos upang lumabas. The sea is too beautiful, I shouldn't be wasting my time inside this room.

Tamang tama dahil hindi na ganoon kainit. It's almost five in the afternoon, mabuti nalang at maganda ang panahon.

When I went out of the house, I found out that this place is more amazing than I thought. Covered with white fence that was surrounded by flowers and different plants hangging on it, I find this place more solemn and relaxing. And at the backyard, there was a small treehouse and a infinity pool! Damn. This place is really a paradise for me. Azer sure have a taste. I wonder where is his caretaker? He must have one.

"Magandang hapon, iha." I was taken aback when someone greeted me.

"Hello po," Nakangiti akong bumaling dito. Meydo may katandaan na ito pero maamo ang kanyang mukha she must be in her early 50s. Maybe she's the caretaker?

"Umalis sandali si Azer para mamingiwit kasama niya ang asawa kong si Berto. Ako nga pala si Floring, kami ang tagapangalaga ng bahay na ito." Nakangiti nitong saad.

"Ah gano'n po ba? Kung ganoon ay maliligo po muna ako, hihintayin ko nalang ang pagdating nila."

"Oh sige iha, tawagin mo nalang ako kung may kailangan ka." Magalang akong nagpaalam dito bago dumiretso pababa sa dalampasigan.

Ng makababa ako ay agad akong dumiretso sa isang sun lounger upang ibaba ang aking gamit.

Mabilis kong hinubad ang aking bistida para makalusong ako. The sand feels so relaxing on my feet. Pinong pino ang puting buhangin kaya ang sarap sa pakiramdam. And dami din na nagkalat na shells na hinahampas ng alon.

Unti unti na akong lumusong sa tubig at ng umabot na ito ng lagpas sa aking dibdib ay tumigil na ako. Mabuti nalang ay naisipan kong kunin ang isang floater sa swimming pool kanina. I want to relax, to calm my mind, to come back to my senses, now that I'm doubting my own sanity.

Bumalik ako sa medyo mababang parte upang sumampa sa korteng swan na salbabida, sa gaan ng katawan ko ang mabilis din ako nakasampa dito.

I closed my eyes, as the wind blew the strands of my hair near my face. Hinayaan kong tangayin ako ng hangin kasabay ng marahan na paghampas ng alon.

Hindi ko namalayang napaididlip pala ako. I woke up when I heard the familiar sound of the boat. They're here!

Medyo nagdidilim na at nilalamig na ako sa lagay ko. Bago pa sila makababa sa bangka ay mabilis akong naglakad patungong pampang pero agad may humila sa kamay ko.

"It's almost six, your cold. Bakit dyan ka natulog?" Mabilis itong naghubad ng kanyang damit at isinuot ito sa'kin ng parang wala lang sa kanya habang ako ay halos mapaso na sa pagdikit ng kamay niya sa balat ko.