-40-

5.1K 480 197
                                    

Günaydın ben açım...

İftardan sonra kudurup evde ne var ne yok yiyenler burada mı? sşlfksdşf

Ve ramazanda kilo alanlar...

Neyse siz bölüme geçin yoksa ben yemek muhabbeti yapmaya başlayacağım sdfllksdjşlkfd

Bölümü sana ithaf ediyorum @fesatrice

Acaba nedennnn :))

İyi okumalar...

***


Yaşamak için nefes almaya ihtiyacımız vardı. Yürümek için bacaklara, görmek için gözlere...

Ben bunlara inanmıyordum. Yaşamak için sebebe ihtiyacımız vardı. Yürümek için ayağa kalkmamız gerekiyordu. Görmek için görmek istemeliydik.

Şimdi ne yaşamak için bir sebep bulabiliyordum ne de ayağa kalkmak için. Ama görmek istiyordum.

Görmek istediğim son bir şey kalmıştı ve sanki beni yaşama bağlayabilecek tek sebep buydu.

O haklıydı, istediğimi alırsam vazgeçecektim. Ben böyleydim.

Yattığım yerden doğrulup etrafta tutunabileceğim bir şey aradım. O kadar karanlıktı ki biraz daha bu ortamda kalırsam ağlamaya başlayacaktım. Korkuyordum, neredeydim ben?

"Uyandın mı?" Duyduğum ses kalbimdeki korkuyu alıp götürürken yerine heyecanı doldurmuştu. Buradaydı, benimle aynı odadaydı.

"Neredeyiz?"

"Başın nasıl? Bayılırken çarpmışsın." Başımda kendini hatırlatmak istiyen bir sızı belirdiğinde yüzümü buruşturdum.

"Çok karanlık, ben karanlıktan pek hoşlanmam."

"Korkarsın karanlıktan."

"Evet, korkarım." Dedim hafifçe yutkunarak. Hakkımda bu kadar çok şey bilmesi beni hala şaşırtıyordu. Kimdi o?

"Ama ben buradayım. Korkmana gerek yok." Alayla gülüp gözlerimi kapattım. Korkmama gerek yokmuş. Birkaç gün önce konuşmayalım diyen o değil miydi? Şimdi birden ne değişmişti de hep yanında olacağım triplerine girmişti?

Ah doğru ya! Bana acıyordu.

"Sana neden güveneyim?" Gözlerimi açtığımda yatağa doğru yaklaşan karartıyı görmüştüm. Yastığımın yanına oturup başımı kucağına koyduğumda yumruklarımı sıkıp kendimi sakinleştirmeye çalıştım.

Bu kadar heyecanlanmam beni çileden çıkartıyordu. Öyle eli erkek eline değmemiş masum kızlardan değildim. O halde neden şu an sanki ilk kez bir erkekle yakınlaşıyormuş gibi hissediyordum?

"Ne yapıyorsun?"

"Bana neden güvenmen gerektiğini gösteriyorum." Saçlarımı usulca okşarken kulağıma doğru eğilip fısıldamıştı bu sözleri.

Sanırım ölmüştüm.

Ya da rüya olabilir miydi?

Elimi elinin üzerine koyup onu durdurduğumda ellerinin ne kadar sıcak olduğunu düşünmemeye çalışmıştım. Kısık bir sesle konuştum.

BİLİNMEYEN HAYATLAR (texting)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang