Instagram : Sope / YoonSeok

moment vermeye çalışırken

( medya hoşuma kaçtı )
iyi okumalar
mutlu olun, ve güzel hissedin.
ayrıca, kitaba eklemek istediğiniz herhangi bir şey olursa, belirtin.
❤️
\\\\\\\\\\\\\<>\\\\\\\\\\\\\

Jung Hoseok'tan...

Sokaktan çıkmak için hızlı hızlı yürürken, Yugyeom'un birkaç hafta bizim okula nakil geleceğini öğrenmem beni şaşırtmıştı. Ailesi burada yaşamıyordu. Ablası ile yaşamak istediğini söylemişti.
Kulaklığımı takacağım sırada, yeşil noktayı yine görmem ile çantama attım.
Yoongi beni gördüğünde, bir duraksama yaşadı. Hala gülümsediği için, ben ilk gülümsedim. Yoongi, dikkatle bana baktı ve gülümsedi. Yanına gittim ve omzuna dokundum.

"Günaydın, yine karşılaştık."

Yoongi, içten bir tebessüm ile "Aynen." diye mırıldandı. Yine hiç sormadan, konuşmadan beraber yürümeye başladık. Onun yanından kalbimin hızlanma sebebini, gerginliğime veriyordum. Ya da vermek istiyordum. Çünkü cidden, beni geriyordu. Soğuk biriydi.

"Hoseok, neden kaskatı kesildin, bir şey mi oldu?"

Koluma koyduğu eline baktım ve konuşmak için dudaklarımı yaladım. O sırada onun gözleri dudaklarıma kaydı. Ne oluyordu? Bu garip atmosferi hissediyor, anlıyor ama durduramıyordum.
Nefes alarak söze başladım.

"Ş-şey...Senin yanında biraz geriliyor, nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum."

Yoongi, gözlerini kocaman açarak bana baktı -ki kocaman açılan gözleri bile o kadar minnak
duruyordu ki!-

"Hey, katil değilim."

"Soğuksun Yoongi...Biraz..."

Tanrı'm! Adamın yüzüne dümdüz ne dedim! Neden bu kadar patavatsızdım?

"Şey, öyle değilim aslında, dışardan öyle gözüküyordum. Seni gerdiğimi bilmiyordum."

"Yoongi...Yoongi, seni kırmak istemedim."

"Beni kırmadın zaten güzelim, sakin ol."

GÜZELİM DEDİ.
GÜZELİM.
GÜZEL.
GÜZ.

TANRIM! BANA GÜZ MÜ DEDİ?
Ah, hayır bana güzelim dedi...

'Bon orkoğom, orkoklor gozol olmoz' diyecek kadar salak değildim.
( Ben erkeğim, erkekler güzel olmaz. )

Çünkü güzellik, cinsiyete özel bir kelime değildi. Güzellik, hem iç güzellik, hem dış güzellikle bağlantılıydı. Güzel bir yüz, güzel bir vücut, güzel bir kalp için 'kadın' olmak gerekmiyordu.
Kendi iç dünyamda yaptığım felsefeden sonra ona döndüm.
Bana bakıyordu ve uzun yeşil saçları gözüne geliyordu.
Ellerim, titrediği halde ona yaklaştırdım...Yeşil, yumuşak saç tutamını usulca kenara ittirdim.
Yoongi parıldayan gözleriyle bana bakarken, bir kahverenginin bu kadar güzel bakmasının imkansız olduğunu düşündüm.
Değildi. O, cidden güzeldi. Güzel bakıyordu. Gülümseyerek ona baktığımda, önce gerilen dudaklarıma baktı, sonra ise suratında tebessüm oluştu.

"Gülümseme şöyle ortalık yerde."

Tebessümümü hala korurken, 'Neden ki?' diye sordum.

"Sen gülümsediğinde, saçtığın aydınlık, karşıdakini hayran bırakıyor."

"Kimse hayran olamaz mı bana?"