Manifesto

Ama ben hâla..(SESLENDİRİLDİ)

Gece,ışığını kapatınca kıskandı beni.
Ondan daha karanlık ve bir o kadar da efkarlı olduğumu anladı.

Mahallenin en yaşlı ahşap merdivenin de oturuyorum şimdi.
Tepede duran ay,iltihap lı ruhuma antibiyotik gibi bakıyor.

İlgilenmiyorum...
Tedavi bana göre değil.
Onun yerine sigaramın dumanına havada salto attırmak daha çok işime geliyor.

Ruhum iyileşirse,kalemimi birilerine miras bırakmam gerekebilir.

Hadi oradan hergele...
Kaç yüklemde saatlerce donuk baktığını ne çabukta unuttun ?

Şiir denen vadiye özneleri gizemli,kaçık cümleleri ekmekten vazgeç.

Bileşenleri ihanet olan bu nehirde,küçük bir çakıl olduğunu unutma.
Sen tadını bilmediğin kuruluğa aşıksın oysa ki.

Geceyle yoğrulduğum ayazlarda silüetim şehrin duvarlarına bir mülteci gibi düşüyor.
Adımlarımın pasaportu yok.
Kaçak bedenimin de dermanı kayıp..

Dehlizlere sığdırdığım melodiler uykuda.
Bakire adalara kulaç atıyorum fakat dalgalar çok sinirli.

Gece üşüyor...
Denizin dibi,yüzüyiyle tezat bir renge bürünmüş.
Balıkların garip bakışları,bedenimi tanımıyor...

Ay rengini güneşe teslim edecek neredeyse.
Ama ben hâla...
Çözebilmiş değilim bu keşmekeşi.