Manifesto

Yürüyorum

Ensemde güneş.
Anlımda ki terlere inat,
yürüyorum...

Benim kadar yanlız,
elimde ki asa.
Tehlikeli fikirle dolu sırtımdaki çanta.

Bu yolda taş ve dikenler var.
Ayaklarını sevenler yürüyemez bu yolu.

Yürüyorum...

Kimliği kayıp bir koloninin peşin sıra.
Ufuklarda bir yarın var.
Çöl ortasında yıldızların altında yaktığım ateşin kıvılcımlarıydı hayat.

Yürüyorum...

Kaypak bir dünyadan kaçarcasına.
Kopan tufanda,
arpa tanesiydik bizler.

Ama şimdi yürüyorum...

Uzaklaşıyorum,
sırtından bıçaklanan duyguların barındığı hanelerden.
Artık üstüme yıkılmayacak apartmanlar.

Yürüyorum...

Sağlı sollu buğday tarlaları, sanki sarı saçlı küçük bir çocuğun saflığında.

Yürüyorum...

Kirli hatıralar arkamda.
Önümde berraklığın yüksek ihtimali.

Yürüyorum...

Gönderdiğim mektupları okumak için.
Kum fırtınasında raks ediyor ruhum.
Kumla doluyor gamzelerim.

Yürüyorum...
.
.
.
Yürüdükçe size ait izler kalıyor geride...

Not:Değerli şiir dostu, sevdiysen şiiri arkadaşlarını etiketle lütfen...