Pencerelerde ki bekleyiş.
Sorgusunu yitirmiş gözlerim.
Sokağa sensizlik yağıyor.
Kediler benden daha çok bekliyor seni.
Islak kaldırımlara hüzünlü adımlar atıyorum.
Apartman girişlerine sen kırıntıları dökülmüş.
Titreyek dokunduğum trabzanlarda dokun var.
Ayak bileklerim yorgun.
Fısıltılar duvarların ardı sıra boğuklaşıyor.
Sessizliğimin kilidini açıp içeriye giriyorum.
Zaman durmuş sanki içerde.
Odalar çok fena sana aç.
Aynalar gözlerine susuz.
Duvarlar sesine hasret.
Yığılıyorum sana ait o koltuğa.
Bir hıçkırık oturuyor adem elmamın orta yerine.
Uzaklarda polis sirenleri..
Pencere kenarında kumru dedikoduları...
NOT : Şiiri beğendiysen, mutlaka bir iki dostunu etiketle şiir dostum..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Manifesto
PoetryAşk'ın yasak bölgelerinde... Dozajı yüksek duyguların, Tehlikeli satırlarının, çözümlenemeyen yüklemlerinde ki melankolik dansıma merhaba deyin...
