Manifesto

Tuzlu İlk Satır

Tuzlu sıvı...

Titrek parmakların hemen üstünde, sanki elvedasını yaşıyor kirpiklerin
ucunda...

Geldiği yeri gayet iyi biliyor, bir çift alımlı göz...

Gittiği yerin adını değiştiriyor, oluyor Tuzlu İlk satır.

Unutulmuş sigara yanmadığı için minnettar.

Beyhude olan herşey çabalıyor bir bütün olabilmek için bu gece.

Bekaretini yitirme arzusu ile bakıyor sanki beyaz sayfa.

Fakat ürküyor kalem, onu tutan eller ise tedirgin.

Otuz iki dişli mafsal bir hayli suskun, her ne kadar hıçkırıklarla aralanıyor olsada bazen.

Bir el yumruk olmuş diz dövüyor, diğer el düşünceyi varlığa çıkarmanın keşmekeşinde debeleniyor.

Henüz bir virgülü yok zavallının nedense noktanın hayalini kuruyor.

Aslında yeter ona akan saatlerin içindeki tek bir dürüst dakika.

Acımtırak cevaplara,lezzetli sorular üretiyor aklı.

Hayalinin hududun dan tebessüm ediyor tek bir kare, nihayet kalem oynuyor ve kavuşuyor mavisine tuzlu ilk satır....