•27• ○ Mensa e tij

1.5K 161 239
                                    


                     》Ndonjëherë duhet ta   
                        menaxhosh kohën, për
                         ta shpenzuar atë pak
                         kohe të kursyer me
                         njeriun e zemrës.
                                      - kurtjani__

( Emily )

Kishte kaluar rreth nje ore qe Omeri ishte larguar prej suites ku po qendroja per te bere make up dhe per tu veshur.
Gjate kohes qe ai u largua prej suites, kapa floket bisht dhe bera nje make up te thjeshte.
Vendosa pak puder ne fytyre, nje penel te holle mbi syte, lyeva qerpiket e mi te gjate me rimel te zi dhe vendosa pak shkelqyes mbi buzet e mia te shndritshme tashme.
Pasi perfundova make up-in u drejtova drejt garderobes, ku provova shume nga ato cfare kishte brenda, por si perfundim vesha nje bluze te bardhe me dekolte, nje pale jeanse ekstra te shkurtra te cilat tregonin mjaft mire te pasmet e mia dhe se fundmi nje pale atlete te bardha adidas.

Pasi perfundova gjithcka, po prisja te vinte Omeri, teksa u drejtuar drejt pasqyres per te kaluar kohen, duke pare se cfare mund te shtoja ne make up-in tim te thjeshte.

Minutat vazhduan te kalonin deri ne momentin qe u degjua dera te hapej.
Sapo u degjua ajo kercitje e dorezes, u ktheva drejt deres ku pashe te dilte ne pah esmeri.

Nuk po flisja thjesht u shtanga kur nuk pashe ate qe prisja te shihja.
Teksa po mendohesha se pse nuk erdhi ai qe prisja te vinte, degjova esmerin te fliste.

- Eja, Bossi po te pret tek mensa. - pasi e degjova te thoshte keto fjale, u drejtova serioze dhe e acaruar drejt deres, per te dale jashte suites vip numer gjashte.

Ndjeja ate te vinte pas meje dhe here pas here te ndalonim per te hapur dyert, qe ishin si pengesa per cdo kat .
Gjate rruges qe pershkruam ruajta heshtjen, sepse isha e lodhur dhe s'kisha nerva te flisja me te tjeret.
Per nje moment ndalova, sepse nuk po kuptoja se cilen dere duhet te hapja ne gjithe ato dyer te katit te dyte, qe qendronin rresht njera pas tjetres.

- Ktheu djathtas. Dera me ngjyre blu te erret. - u degjua esmeri te fliste, kur me pa mua te ndaloja.

U drejtova drejt deres qe ai me pershkroi dhe pasi e hapa, pashe Omerin teksa qendronte i ulur dhe perpara kishte nje tryeze te mbushur plot e perplot me ushqime te ndryshme.
Teksa hyra ne dere pash ate te qendronte serioz me kemishen e bardhe qe mbante veshur.
Ne krah te deres qendronte nje burre rreth te tridhjetave, pa levizur i cili me siguri ishte nje prej bodyguardeve te viles.

Ne kohen qe po qendroja tek dera e menses, pashe Omerin te me shikonte nga koka tek kembet dhe te qendronte plot seriozitet.
Me siguri nuk i pelqeu veshja ime, sepse mesa kisha kuptuar nuk i pelqenin veshjet ekstravagante edhe pse sherbyeset e viles i lejonte te kishin nje veshje mjaft te ekzagjeruar.
Pas nje casti degjova zerin e tij te dilte kundrejt meje.

- Eja ! - nderkohe qe foli, me tregoi me dore kolltukun ngjyre ari, qe qendronte bosh prane tij.

Nuk desha ta shprehja acarimin qe mbaja perbrenda, sepse nuk ishte momenti i duhur, ose me sakt nuk kisha pse ta merrja kaq seriozisht kete lidhje te pakuptimte.

"Ne fund te fundit duhet te kuptoj qe ai si te gjithe meshkujt e tjere do thjesht te kenaqet me mua dhe te gjitha femrat e tjera."

Duke lene pas mendimet e acaruara, u drejtova drejt vendit qe ai me ofroi dhe pasi u ula, po shikoja pikturat qe vareshin ne muret gri te asaj mense.

-  Po me dukesh ndryshe qe nga momenti qe te lash ne suiten time . Cfare dreqin ke ? - degjova zerin dhe pashe syte e tij te shikonin drejt meje plot seriozitet.

Teksa foli me shperqendroi vemendjen qe po ju kushtoja pikturave ne mur.

- Asgje, thjesht dua te pushoj. Ndihem e lodhur. - fola une, duke pare per nje moment nga ai dhe me pas duke pare sendet pavlere qe na rrethonin.

- Me trego cfare dreqin ke qe sillesh kaq indiferente? Me shiko ne sy kur te flas! - degjova Omerin te thoshte nervoz keto fjale, qe me detyruan te ktheja shikimin drejt syve te tij te eger.

- Me thuaj! Cfare ke ? - u degjua ai te fliste serisht.

- Jam e lodhur. - thashe une, duke u percjelle dhe duke mare fryme thelle.

Pas shume pak minutash heshtje e degjova te fliste serisht.

- Mire, ha pak mengjes tani dhe pastaj shko pusho tek suita ime. - tha ai, duke filluar te hante dicka nga ato qe kishte mbi tryeze.

- Nuk me pelqejne keto.- thashe une.

Ne momentin qe degjoi fjalet e mia, nuk po hante me, por po me shikonte serioz dhe po priste qe une te flisja serisht.

- Me haet nutella.

Ne momentin qe degjoi keto fjale, foli kundrejt bodyguardit qe qendronte gjate gjithe kohes pa levizur ne krah te deres.

- Shko merr nuttella!

Dhe pasi ai u largua prej menses foli serisht duke u drejtuar drejt meje.

- Do gje tjeter ?

- Omeri ... Dua te dal jashte viles, per pak ore te qendroj vetem me ty mes pemeve te thara qe formojne ate pyll pertej ketyre muresh. - fola une kundrejt tij embel, per t'i mbushur mendjen dhe per tu arratisur sa me pare prej asaj vile monotone.

- Sot kam shume pune per te bere.

- Nejse ... - ktheva une nje pergjigje e penduar per ate qe i thashe, sepse ne fund te fundit sa do qe te mundohesha te arratisesha prej tij nuk do ta arrija kurre.

- Ndoshta dalim, nese i mbaroj punet shpejt. - tha serioz Omeri dhe vazhdoi te hante ato cfare kishte mbi tavoline.

Sapo degjova te thoshte ato fjale, u ngritur ne kembe dhe pasi i shkova prane, e perqafova duke e rrethuar me duar trupin e tij muskuloz.
Ne ate cast u ndje pranija e bodyguardit ne mense, e cila me beri te shkeputesha prej trupit te Omerit .....

Hiraeth (shqip)Where stories live. Discover now