Hiraeth (shqip)

•31• ○ Shikime blu

                   》Gjëja më e vështirë në   
                       jetë eshtë të njohësh 
                       veten.
                                          - Talesi

( Emily )

Pasi Leo u largua prej suites, po qendroja me sy te mbyllura e shtrire ne shtatin e stermadh duke menduar idjotesira.
Po me kujtohej momenti i para disa oreve, kur isha e shtrire ne te njejtin shtrat me Omerin dhe ndjeja dhimbejt te me pushtonin teksa ai me puthte dhe vazhdonte te thoshte fjale perkedhelese teksa prekte pjeset e mia intime dhe levizte trupin e tij dhunshem teksa qendronte i puthitur me trupin tim.

Pas nje casti hapa syte, sepse nuk doja te vazhdoja te shikoja dhe te degjoja pamjet dhe pasthirrmat e se djeshmes me ate heshtje qe ishte formuar ne suiten ku ndodhesha tashme.

"Jam shume idjote qe rashe preja e tij. Si dreqin e leshova aq shpejt veten? Pse i plotesova deshiren nje plere, kur shume te tjere me te sjellshem dhe me te mire se ai me ishin lutur per ta kaluar me mua naten time te pare? Tashme jam nje hiç. Tashme nuk i interesoj askujt. Per te ishte dicka mjaft kalimtare, sepse me siguri per te eshte thjesht zbavitje kjo qe beri me mua, qe e ka bere edhe me pare me ku*va dhe do vazhdoje ta beje me shume e shume vajza te tjera."

Mendimet e mia u nderprene nga xhurma e deres se suites qe kerciti ne momentin qe ato mendime te pakuptimta me kishin pushtuar trurin.
Ne momentin qe dera u hap dhe u mbyll serisht nxitimthi, mbylla syte dhe po qendroja pa levizur e shtrire ne krevatin roze per tu dukur sikur po flija gjume.
Pas nje casti nje ze mjaft i njohur per mua tashme, me beri te hapja syte dhe te ngrihesha prej krevatit duke qendruar ulur dhe duke e pare nervoze prej pranise se saj ne suiten time.

- Emily zgjohu! - u degjua timri i zerit te vajzes bionde, e cila ishte drejtuar drejt meje per te me prekur.

Po e shikoja e habitur teksa bjondja po vinte drejt meje nxitimthi duke vazhduar te fliste serisht.

- Emily ...

- Mos me prek ! - thash une duke e nderprere se foluri dhe duke u ngritur prej krevatit ku po qendroja e ulur deri ne momentin qe ajo u ul ne krevatin tim dhe drejtoi doren e saj drejt meje.

- Cfare dreqin do ne suiten time? - thash une, teksa po qendroja ne kembe dhe po e shikoja nervoze gjate gjithe kohes.

- Emily duhet te me degjosh ! - ne momentin qe po fliste, u ngrit ngadale prej krevatit ku u ul pak caste me pare, duke mos hequr per asnje cast shikimin e ngulur drejt meje.

- Kam ardhur ketu per te te shpetuar. - foli serisht Sara, duke me bere ta shikoja e cuditur dhe e nervozuar prej faktit se po fliste gjera mjaft serioze.

- Largohu prej suites sime tani ! - u degjua zeri im te dilte i acaruar prej fjaleve qe ajo po thoshte.

- Emily, me ka derguar Andrea te te shpetoj. Jam e dashura e tij.- sapo e degjova Saren te thoshte keto fjale u shtanga dhe ndjeva lotet te me pushtonin syte ne momentin qe po i shkoja prane.

- Si eshte Andrea? - thashe une nderkohe qe po shtrengoja duart e saj dhe po ndjeja duart e saj njekohesisht të shtrengonin te miat.

- Eshte shume mire mos u shqeteso. Se shpejti do rregullohet gjithcka. Se shpejti do jemi te dyja serisht prane tij.

- Eshte e vertete qe mami ka vdekur? - thash une dhe pashe ate qe kur degjoi pyetjen time, qendroi disa caste ne heshtje dhe me pas foli me syte e mbushur me lot.

- Po. - tha ajo me zerin qe i dridhej dhe me pas me perqafoi duke me folur serisht.

- Mos u merzit se babi... - ne ate moment u degjua dera te hapej, e cila i nderpreu fjalet Sares dhe me beri te largohesha prej saj duke u ulur me shpejtesi ne krevatin  e stermadh.

Kur dera u hap, pashe Leon te hynte ne suite dhe te shtangej nga prania e Sares ne suiten time.

- Cfare dreqin do ti tek dhomat vip? - u degjua ai te fliste, teksa mbylli deren e suites dhe po mbante ne duar nje vazo te qelqte me nutella, teksa po shikonte Saren qe po qendronte e shtangur prej pranise se tij ne suiten time.

- Kur po pastroja kete kat degjova shume zhurme ne kete suite dhe hyra sepse mendova se mos po ndodhte ndonje gje e gabuar. - u degjua ajo te fliste duke pare serioze Leon, i cili po e shikonte cuditshem.

- Ato qe pastrojne katet kane veshje tjeter nga kjo e jotje. Ti ke te drejte vetem te sistemosh. Kush dreqin te ka futur ne kete vile kur nuk di as rregullat dhe asgje? - tha ai, teksa po fliste dhe po e shikonte Saren i acaruar.

- I di shume mire rregullat. Nuk eshte e lejueshme qe badygardet te flasin me sherbyeset ndaj mos me fol me. - tha Sara duke u drejtuar drejt deres se suites, ku po qendronte Leo, i cili e kapi nga krahu ne kohen qe ajo drejtoi karten gold drejt aparatit per te hapur deren.

- Duhet te dish qe nese e merr vesh Bossi qe ke hyre ne kete suite pa lejen e tij, je e vdekur. - tha ai duke pare i acaruar syte e saj blu.

- E njejta gje vlen edhe per ty. - tha Sara e nervozuar me nje ton te ulet dhe ironik, teksa po shikonte syte e tij blu, e acaruar per faktin se ai po i thoshte ato fjale.

- Jam me lejen e Bossit. - u degjua Leo te fliste qetesisht pas asaj heshtjeje te shkurter qe u krijua prej fjaleve te Sares.

- Nuk me duket ashtu. - tha Sara dhe pasi buzeqeshi, ktheu shikimin drejt nutelles qe Leo po e mbante ne doren tjeter dhe me pas ndjeu doren e tij t'i leshonte krahun.

Pasi Sara hapi deren me karten gold dhe u largua prej suites, pashe Leon te vinte drejt meje me nutellen qe mbante ne duar, pasi mbylli deren e lene te hapur prej Sares.

- Nuk e dua. Faleminderit. Shko ktheja Bossit qe te urdheroi te ma sillje. - thashe une dhe me pas po shikoja Leon, i cili ne momentin qe degjoi fjalet e mia po me shikonte serioz.

- Ai nuk e di qe jam ketu. - tha Leo, teksa po me shikonte pa mi ndare syte.

- Pse duhet te te besoj kur pak me pare the fjale krejt te tjera?

- E do apo jo? - tha ai duke bere nje pyetje mjaft te qarte dhe te shkurter.

Ne momentin qe tha ato fjale, prita disa caste dhe me pas i drejtova doren duke qendruar ne nje gjendje serioze.
Ne ato momente e pashte te vinte drejt meje me hapa te rende dhe pasi me dha vazon e qelqte te nutelles, u largua prej suites duke mbyllur deren me karten gold .....