12

5.3K 81 25
                                    

"What?!"

Aku dah agak, Mikhail pasti akan marah dengan keputusan aku. Aku dah agak juga, Mikhail takkan setuju dengan idea aku. Salah ke aku nak ada anak? Aku pun nak ada kehidupan macam seorang isteri di luar sana, yang bahagia bersama suami dan anaknya. Aku tak ada hak untuk semua tu ke?

Mikhail masih mundar mandir di hadapanku. Aku tak tahu jika aku membalas, ini akan menjernihkan keadaan atau akan mengeruhkan lagi keadaan. Aku takut aku salah bicara, aku tak akan dapat mengandung lagi. Aku tak nak semua tu terjadi. Aku masih ingin menjadi seorang ibu. Aku ingin merasa indahnya pengalaman mengandung. Aku nak semua tu. Salah ke?

Kenapa orang di luar sana boleh? Kenapa aku tak boleh? Salah aku apa?

"Ayra, listen. Saya bukan tak izinkan awak untuk mengandung tapi doktor sendiri kata risikonya terlalu tinggikan? Saya tak nak awak tinggalkan saya, Ayra."

Ya, Mikhail dah tukar panggilan dia. Aku tak tahu puncanya apa tapi jauh di sudut hati aku, aku lega dengan semua ni.

"Saya tahu, Mikha. Saya tahu risiko untuk saya hidup tipis. Tapi, saya bukan tinggalkan awak terus. Saya tinggalkan awak, anak kita, Mikha. Anak kita. Satu-satunya hadiah yang saya boleh bagi dekat awak sepanjang perkahwinan kita. Please, Mikha. Hormat keputusan saya."

"Hormat? No, Ayra. Kalau keputusan tu tak melibatkan nyawa awak, I'm okay. But this, macam mana awak boleh fikir keputusan ni? Awak tak sayangkan saya? Awak memang nak tinggalkan saya?"

Allahu..

"Tak. Saya tak pernah niat nak tinggalkan awak. Jauh di sudut hati saya, saya memang nak tetap hidup dengan awak. Tapi saya tahu, lambat laun awak tetap akan berkahwin dengan Elly, kan? Benda ni tak sakit mana pun. Sakit dia sekejap je, Mikha. Lepas saya bersalin, sakit tu akan hilang dan bahagia yang akan menyusul datang. Tolong, Mikha."

Mikhail bangun kembali. Bercekak pinggang sambil memicit kepalanya. Aku tahu, keputusan aku tak masuk akal. Tapi aku tak peduli langsung pasal nyawa aku sekarang ni.

"Ini je cara untuk saya selamatkan perkahwinan kita. Saya tahu, lepas saya bersalin mungkin saya tak ada lagi dekat dunia ni. Tapi saya juga tahu, awak dengan Elly akan jaga anak saya baik-baik kan?"

Tiba-tiba Mikhail peluk aku. Pelukannya erat dan hangat kali ini. Kemudian, aku terdengar tangisan di bahuku. Mikhail menangis? Aku buat dia kecil hati ke?

"Mikha, saya buat awak terasa ke? I'm sorry."

Diam. Aku mengambil keputusan untuk membalas pelukannya. Aku juga berdoa, dia menerima keputusan aku. Ya Allah, salah ke keputusan aku kali ini?

Tanpa sedar, aku juga menangis di bahu suamiku. Terlalu rindu dengan kasih sayangnya. Terlalu rindu dengan pelukannya. Terlalu rindu semuanya.

"Saya tak izinkan awak. Saya minta maaf kalau saya banyak buat salah dekat awak. Saya ubah panggilan kita, saya bercinta dengan orang lain, saya sakiti awak. Saya minta maaf."

Aku pandang wajah Mikhail. Dia serius kali ini.

"Saya juga minta maaf sebab saya masih tak boleh terima yang awak akan tinggalkan saya dengan keputusan ni. Saya akan jumpa doktor tu dan saya sendiri akan bincang dengan dia. I'm sorry, Ayra. I love you." Kemudian, dia mencium dahiku. Lama, hampir 2 minit. Aku juga dapat rasakan titisan jernih jatuh pada anak rambut ku.

Mikhail berlalu pergi tanpa memandangku. Mungkin dia tak nak aku tahu dia sedang menangis? Aku betul-betul serba salah. Takkan keputusan yang aku buat akan membuat semua orang marah? Aku cuma nak mengandung untuk kali terakhir je, itu juga untuk kebahagiaan Danish Mikhail, suami aku juga.

Ayra SophiaDär berättelser lever. Upptäck nu