Badboy's Kid [Part 1]

- 7 -

POV Emily

Om half zes precies sta ik voor het huis van Jason. De zenuwen gieren door mijn lichaam, Jason is namelijk de zoon van Lars Bennett: onze burgemeester.

Ik klopt zachtjes op de deur en zodra deze opengaat, zie meneer Bennett in de deuropening staan. "Precies op tijd jongedame. Mijn naam is Lars Bennett, de vader van Jason." Ik schud zijn hand en kijk om me heen.

"U heeft een prachtig huis, meneer." Hij bedankt me en laat me binnen.

"Oh, hey Emily." Ik draai me om en zie Jason op de trap staan. Hij draagt een net zwart pak en heeft zijn haren netjes naar achteren gedaan. Normaal zie ik hem alleen maar in spijkerbroeken met gaten en zwarte, leren jacken. "Hey." Hij loopt nog iets verder naar beneden en bedankt me dan nogmaals voor het komen.

"Luke? Kom maar." Ik zie een klein, blond jongetje bovenaan de trap staan. Verlegen staat hij met zijn vingers in zijn mond.

Hij meende het dus. Hij heeft echt een kind geadopteerd.

"Hey, ik ben Emily," zeg ik stomverbaasd, "ik kom vanavond op jou passen." Dan knikt hij en zet hij een paar stappen naar beneden.

"Hij is erg verlegen, maar hij komt wel los. In de koelkast staat fris, pak maar wat je wilt." Ik knik en luister naar Jason's woorden. "Probeer Luke rond acht uur op bed te leggen, goed? Verder doe je maar alsof je thuis bent." Ik knik als teken dat ik het begrepen heb.

"Jason, de rechter laat niet op zich wachten." Waarschuwt meneer Bennett dan. Mevrouw Bennett loopt ook richting de deur en stelt zich snel voor. Daarna loopt ze achter meneer Bennett aan naar de auto die buiten al voor geparkeerd staat.

"Lief zijn voor Emily, he." Het jongetje knikt als antwoord. Jason lacht nog even kort naar ons voordat hij de deur dichttrekt. Nu ben ik alleen met Luke in het huis van Jason Bennett: de badboy van de school.

"Wat wil je gaan doen?" Vraag ik het blonde jongetje. Ik bekijk hem even en ergens heeft hij wel wat weg van Jason, maar dat is onmogelijk.