Badboy's Kid [Part 1]

- 19 -

POV Emily

"Dus als ik het goed begrijp, wil je me betalen om hier op te passen?" De vader van Jason knikt. "En om hier te wonen?" Hij knikt nogmaals en schuift een mapje naar mij toe. "Wij betalen alles voor je. Eten, meubels, toiletspulletjes en kleding. Lees het contract alsjeblieft door. Je zou een goede oppas zijn." Zegt meneer Bennett met een glimlach.

Iets in me zegt dat ik hem niet moet vertrouwen, dat alles fout gaat als ik deze deal aanneem.

Maar dan komt Luke naar me toe gerend en geeft me meteen een knuffel. "Mama mij thuis!" Roept hij rennend.

Jason staat in de deuropening en leunt met zijn elleboog tegen de deurpost. "Luke zou het ook fijn vinden." Voegt Jason eraan toe.

Mijn beide ouders zijn overleden en betaald krijgen om ergens te wonen, waar ze ook nog eens voor me zorgen, klinkt perfect. Ik kijk naar de jongen met helderblauwe ogen. Zo alleen, net als ik. "Ik doe het."

"Fijn. Als je je handtekening hier wilt zetten." Hij overhandigt mij een papiertje en ik zet mijn handtekening zonder er nog over na te denken of het contract doorgelezen te hebben.

"Goed, bij deze verklaar je dat jij en Jason een gelukkig stel zijn en samen een zoontje hebben geadopteerd. Je beloofd hierbij ook dat je dat nooit aan iemand zal vertellen over het bestaan van dit contract." Mijn mond valt open, dat was niet wat hij tegen me zei. "Jij en Jason zullen voortaan dus als koppel door het leven gaan."

"Was dit het plan?" Ik geef Jason een zet tegen zijn schouder als ik de kamer uitloop. "Dus omdat het je niet lukt mij het bed in te krijgen, gebruik je de macht van je vader?" Schreeuw ik naar hem. "Je bent gek!"

"Emily, ik wist dit niet!" Dan hoor ik Jason tegen zijn vader te keer gaan. "What the fuck heb je gedaan?!" Schreeuwt hij naar zijn vader.

Ik wil naar mijn flatwoning gaan, maar de voordeur van dit gigantische huis zit op slot. Er was nog één plek waar ik heen kon gaan, één plek die ik een beetje kende.