Badboy's Kid [Part 1]

- 17 -

POV Jason

We zitten op het bankje buiten het winkelcentrum. Emily heeft ons getrakteerd op een ijsje. Eerst wou ik trakteren, maar ze zei dat ze het graag wou betalen. Ik heb geen ijsje genomen, want ik weet dat Emily geen ouders meer heeft en waarschijnlijk ook niet meer zo veel geld. Anders zou ze niet oppassen als bijbaan. Ik zei dus maar dat ik geen ijsje hoefde. Het is ook beter zo, ik sport niet zo veel om alles er weer aan te vreten.

We zijn alle drie erg stil, dus steek ik een sigaret op. "Niet waar Luke bij is." Zegt Emily bezorgd. "Ik blaas het toch niet in zijn gezicht?" Zucht ik en neem nog een hijs. "Jason." Zegt ze dwingend. Ik blaas mijn rook langzaam uit en schiet dan mijn sigaret naar de put.

"Ik zal je straks naar huis brengen." Zeg ik als ik opsta van het bankje. "Mama mee huis." Emily vertelt hem dat ze vanavond in haar eigen bed wil slapen waarop het kleine jongetje begint te jammeren.

Als ik Emily bij haar kleine flatwoning in de achterbuurt afzet, is Luke heel stil. Hij zegt geen woord. Niet tegen mij, tegen niemand, hij zei zelfs Emily geen gedag.

"Zullen we oma laten zien wat je hebt gekocht?" Vraag ik Luke als ik de deur open. Hij schudt boos zijn hoofd, gooit zijn jas op de grond en stormt vervolgens de woonkamer binnen. "Waarom niet?" Hij slaat zijn armen over elkaar. "Mama mij slapen." Hij gaat op de bank zitten met zijn armen over elkaar.

Ik ga naast hem op de bank zitten. "Wat is er nou?" Hij klimt op mijn schoot en begint ineens te huilen. Ik trek hem dicht tegen me aan en voel zijn hartslag tegen mijn borst. "Mama missen." Snikt hij.

Ik druk nog een kus bovenop zijn hoofd. "Ja, dat zal wel." Zucht ik, wat moet ik nu? "Zullen we gaan slapen?" Na een tijdje knikt hij, maar hij blijft wel jammeren en vragen naar Emily.

We gaan samen in bed liggen en ik kijk naar hem terwijl hij in slaap valt. Mijn mooie jongen.