Badboy's Kid [Part 1]

- 24 -

POV Emily

Luke en ik zitten aan de ene kant van de wipwap en Jason aan de andere kant. Perfect in balans. "Wipwap!" Roept Luke vrolijk.

Na een poosje in de speeltuin gespeeld te hebben, komen er meer mensen naar de speeltuin. "Zullen we ergens anders heengaan?" Stelt Jason dan voor.

"We zouden naar de film kunnen gaan?" Stel ik daarop voor. Luke kijkt ons raar aan en vraagt wat een film is. "We gaan dus echt wel naar de film." Zeg ik meteen.

"Oei wat ben je zwaar." Zeg ik als ik het jongetje met moeite op mijn arm heb getild. Voor ik het weet, tilt Jason mij op terwijl ik Luke nog vast heb. "Zo zwaar is het niet." Grapt hij.

Luke begint keihard te lachen, maar ik eis dat Jason me op de grond neerzet. "Rustig maar schatje, ik laat je heus niet vallen." Hij doet wat ik zeg en zet me neer op de grond.

We lopen in stilte verder richting het centrum. "Dus wat is jouw verhaal?" Vraagt Jason dan uit het niets.

"Mijn verhaal?" Vraag ik hem als ik een beetje harder voor hem uitloop. "Ja, jouw verhaal. Je leven." Ik stop mijn beide handen in mijn jaszak. "Alsof jou dat wat kan boeien."

"Schatje, we moeten elkaar toch leren kennen als we verliefd willen lijken." Ik rol mijn ogen en sta dan even stil.

Hoe stom ik het ook vind, hij heeft gelijk. "Mijn ouders overleden een jaar geleden tijdens een brand in onze woning." Begin ik mijn verhaal. "Ik heb bij mijn oma gewoond, maar dat wa niet echt een goede combinatie omdat we vaak ruzie hadden, dus ben ik maar op mezelf gaan wonen." Vertel ik als ik weer verder loop.

Jason is stil, te stil voor zijn doen, dus draai ik me om om naar hem te kijken. Hij weet overduidelijk niet wat hij moet zeggen. "Ik ben eroverheen." Zeg ik schouderophalend. "En wat is die van jou?" Zeg ik maar om de ongemakkelijke stilte te doorbreken.

"Rijke vader, bezorgde moeder en een ex-vriendin die zelfmoord heeft gepleegd. Kan niet beter." Dat is het enige wat hij zei voordat hij met een idee kwam. "Weet je, misschien moeten wij eens samen uitgaan. De stad verkennen en even een tiener zijn?"

Ik kijk hem verbaasd aan, ik ga nooit uit. Oké, ik ging één keer uit en kwam terug met een tattoo op mijn kont. "Ahh, kom op. Het wordt gezellig." Hij stoot met zijn elleboog tegen die van mij en lacht naar me, ook ik lach.

"Als jij mij trakteert op een shotje." Zeg ik vastbesloten.

"Je krijgt er zelfs twee." Zegt hij lachend.

"Oké, we gaan vanavond uit."

Aangekomen bij de bioscoop hebben we een film uitgekozen voor Luke. Met grote ogen zat hij naar het enorme scherm te kijken en hij was aan het genieten van zijn popcorn. Ook Jason had een grote bak popcorn en was er overduidelijk van aan het genieten.

Voor de grap gooide hij dan een popcorntje naar mijn hoofd waardoor ik hem met een gekke bek aankeek. Hij verveelde zich natuurlijk omdat we bij een film over Winnie De Poeh zaten en geen spannende actiefilm.