Badboy's Kid [Part 1]

- 30 -

POV Jason

"Kan je niet sneller lopen, Emily?" Ze wankelt alle kanten op en begint, zonder enige reden, keihard te lachen. "Ik echt kan niet meer, Jason." Lachend valt ze op de grond. "Emily, kom op." Ze doet haar best om op te staan maar moet te hard lachen. "Ik kan echt niet meer lopen Jason."

Ik til haar op en loop richting mijn huis. Het was nog maar een klein stukje, maar fietsen met haar achterop en een blauw oog is een stuk lastiger dan het lijkt.

"Je bent best wel knap, weet je dat?" Mompelt ze ineens. Ik kijk Emily even aan.

"En jij bent best wel dronken." Kaats ik lachend terug.

Ze giechelt en zit aan mijn haar. "Hoe komt je haar zo zacht?" Ik lach en vertel haar welke shampoo ik gebruik. "En geen conditioner?" Ik schud mijn hoofd. Haar mond valt open en ze vraagt of ze mijn shampoo een keer mag gebruiken. "Natuurlijk."

"Weet je nog dat je mee wou douchen?" Vraagt ze me dan ineens. "Ja?" Vraag ik haar. Ik vraag me af waar dit gesprek heengaat.

"Ik wil graag met jou douchen." Fluistert ze dan in mijn oor. Ze bijt zachtjes in mijn oorlel en laat dan een spoor van kusjes achter in mijn nek.

"Emily, stop alsjeblieft." Ze schudt haar hoofd en fluistert dat ze door wilt gaan.

Aangekomen bij mijn huis, loop ik direct door naar boven. Het huis is donker en stil. "Zullen we anders..." Ze kan haar zin niet afmaken omdat ik mijn hand op haar mond leg. "Luke slaapt hiernaast."

Emily gaat op haar bed zitten en trekt haar broek uit. Ook haar shirt gooit ze uit. "Hier." Ik gooi mijn shirt naar haar toe die ze dan aantrekt. "Weltrusten Emily." Ze reageert niet meer als ze in haar bed ligt. Zachtjes verlaat ik haar kamer en loop naar die van mij.

Daar ligt Luke te slapen op het randje van het bed. Ik schuif hem iets meer naar het midden van het bed en trek dan mijn kleding uit. Ook ik ga in bed liggen en sluit mijn ogen.

"Jason?" Ik kijk op en zie Emily in mijn deuropening staan. "Wat is er schatje?" Ze beweegt ongeduldig met haar voet en staart naar de grond. "Mag ik bij jou slapen? Ik kan niet slapen."

Ze moet wel heel dronken zijn dat ze bij mij in bed wik slapen. Ik maak een goedkeurend geluidje en sla mijn dekbed open. Voorzichtig loopt ze naar mijn bed en komt ze naast mij liggen.

"Sorry voor vanavond." Zegt ze nog. Ze nestelt zich tegen me aan en dat zorgt ervoor dat ik mijn arm om haar sla.

"Het is al goed. Ga maar slapen."