jealous || myg√

twenty: step by step

Η Hyerin προχωρούσε στο δρόμο χαλαρή αλλά και ταυτόχρονα θυμωμένη από το σκηνικό με τη μητέρα της στο σπίτι, προσπαθώντας να καταλάβει πόσο χαζή παίζει να ήταν που ετοιμαζόταν να πάει στο σπίτι του φίλου της χωρίς να ξέρει καν πού μένει. Η αλήθεια να λέγεται όμως, τις τελευταίες μέρες με την τρομάρα που είχε πάρει από το ατύχημα δεν ήταν και τόσο στα καλά της. Την είχε επηρεάσει κατά έναν μικρό βαθμό και η ανησυχία της, καθώς και τα αισθήματά της, για τον Yoongi μεγάλωναν με τον καιρό.

Περπατούσε λοιπόν γρήγορα, κόντρα στον απαλό αέρα εκείνου του απογεύματος, προσπαθώντας να κρατήσει στο νου της τις οδηγίες που τις έδωσε η μαμά της προηγουμένως για το πώς θα φτάσει στο σπίτι του Yoongi σώα – ας ελπίσουμε.

Καθώς έκανε να στρίψει σε μία γωνία, ήρθε ξαφνικά και απότομα σε επαφή με ένα σκληρό σώμα, το οποίο την έκανε να κάνει μερικά βήματα προς τα πίσω. Ήταν έτοιμη να χάσει την ισορροπία της όμως στηρίχθηκε γρήγορα στον τοίχο που βρισκόταν δίπλα της.

«Είσαι χαζό ρε;!»φώναξε μόλις είδε το ανεπιθύμητο πρόσωπο μπροστά της.

Ήταν ο Wonho.

Φυσικά, αν ήταν κάποιος άλλος δεν θα του μιλούσε με τέτοιο αγενή τρόπο και μπορεί να του ζητούσε και συγνώμη, αλλά στη περίπτωση αυτή, το αγόρι που την κορόιδεψε και παραλίγο να την έφερνε και σε άλλους μπελάδες βρισκόταν μπροστά της και γι ’αυτήν δεν υπήρχε λόγος να του μιλάει ευγενικά.

Έτριψε τον ώμο της που πονούσε και μόρφασε κάπως. Ο Wonho από τη στιγμή που συγκρούστηκαν δεν κουνήθηκε ούτε ένα χιλιοστό γιατί ήταν πιο μεγαλόσωμος και δυνατός σε αντίθεση με αυτήν που ήταν το ακριβώς αντίθετο από αυτόν. Την κοιτούσε από εκεί πάνω σαν να ήταν ένα μυρμήγκι για αυτόν.

«Πόσο γκαβός παίζει να είσαι;»

«Χα!»γέλασε ο Wonho κοιτώντας αλλού λες και του είπαν κάτι τόσο γελοίο για αυτόν. Η βρισιά της Hyerin δεν τον είχε αγγίξει τόσο πολύ αλλά δεν ήθελε να του μιλάνε άσχημα γιατί αυτός έκανε κουμάντο σε άτομα ‘κατώτερα’ – σε δύναμη – από αυτόν.

«Που το βρίσκεις το αστείο, ηλίθιε;»

«Που βρίσκεις λόγους να μου μιλάς έτσι;»ρώτησε αυτός σχεδόν γελώντας με τη κατάστασή της. Όταν η Hyerin παρατήρησε το υπεροπτικό βλέμμα του, νεύριασε και έφτιαξε καλύτερα τον εαυτό της. Δεν θα τον άφηνε να ξεφύγει έτσι χωρίς να τον αποτελειώσει.

Λεκτικά, πάντα.

«Και εσύ που βρίσκεις λόγους να σου μιλάω καλά έπειτα από όσα έγιναν;»αντεπιτέθηκε εκείνη σταυρώνοντας τα χέρια της μπροστά από το στήθος της.