Elena-Rose
"I can manage,and you don't need to command me!"
Marahas Kong hinablot ang kutsarang hawak niya at sunod-sunod Kong isinubo ang pagkaing nasa harap ko.
Wala akong pakialam kung pagtawanan man ako ng lalaking ito,ang importante ay mabusog ako at magkaroon ng lakas.
"Hindi mo kailangang magmadali,walang may gustong umalis ka."
Narinig Kong wika niya habang kampanteng nakaupo sa dulo ng kama.
Inirapan ko siya at ipinagpatuloy ang pagkain.
Hindi narin siya nagsalita hanggang sa natapos akong kumain.
Good!
Sabi ng isip ko.
Maya-maya'y tumayo siya at iniligpit ang pinagkainan ko,ibinalik niya ang maliit na mesa sa kinalalagyan nito.
I felt a little compassion for him because of his gesture.
Ilang Sandaling katahimikan ang namagitan sa amin bago siya muling nagsalita.
"Ano ang ibig-sabihin ng naabutan ko kanina?"
Mahina ngunit may diin ang mga salita niya.
Matagal bago ako sumagot,wala eh..ganito na talaga ako bilang ang salitang gusto Kong bitawan. Hindi ko rin ugaling ipakita sa iba ang nararamdaman ko. Wala akong pakialam kung ano ang iisipin ng ibang Tao Ang importante ay batas ng sarili ko ang nasusunod.
"Bakit ano sa palagay mo?"
Balik-tanong ko sa kanya.
Nakita Kong umasim ang mukha niya dahil sa sagot ko na tanong din.
"Until now..wala kaparin bang balak makipag-usap ng matino sa akin?"
Tinaasan ko siya ng kilay at tumayo ako.
Naglakad ako patungong pinto,gusto ko ng umalis dito at makauwi na.
"Where did you think you go?"
Matigas na wika niya at inunahan niya ako sa pinto bago ko pa mahawakan ang doorknob.
Sumandal siya doon at humalukipkip.
"Natural sa bahay...don't worry I will pay all my expenses,kung iyon ang inaalala mo. So now..get out of my way,and thank you for caring me Mr. Vicent-Deman Murillon, or should I say KING of BLUE WARRIORS!"
Iyon na siguro ang pinakamahabang sentence ko pagdating sa kanya.
Sa tingin ko worth naman ang pagsayang ko ng saliva sa long sentence ko dahil natigilan ang kausap ko at parang Hindi agad makahanap ng isasagot.
Nakita kong nagtagis ang bagang niya at dumilim ang anyo niya.
"That's not my point Lady! Hindi mo kailangang magbayad dahil fully paid na ang doktora at nurse's na tumingin sayo. Ang gusto ko lang ipaalam sayo ay paglabas mo palang sa Murillon property ay pagpipiyestahan ka na ng mga gahaman sa pera"
What.! Hindi man lang binigyan ng pansin ang huling sinabi ko at mas big deal pa yata ang so called kaligtasan ko! Shit this man! Konti nalang at bibigay na ang puso kong pinatigas ng mga karanasan...
Bahagya akong Umatras para magkaroon kami ng distansiya,masyado na kasing malapit ang mga mukha namin.
Ramdam ko ang pagtama ng mainit niyang hininga sa mukha ko. Hindi tuloy ako makapag-isip ng matino. Pero Hindi ako pwedeng magpaapekto sa kanya.
"Paano mo naman nasasabi iyan,and how sure you are na mahuhuli ako?"
Nakataas ang kilay na sagot ko.
"Well..ayoko lang naman na masasayang ang pag-alaga ko sayo more than a week,at Hindi kita iniligtas para lang sa walang kwentang 1million reward na iyon. Kaya sa ayaw at sa gusto mo ay mananatili ka dito at Hindi ka aalis!"
Napamulagat ako sa narinig,ano bang pinagsasabi nito?
What's that fucking 1million reward na yan?
"Bakit safe ba ako dito? At sino naman ang baliw na magreward ng 1million aber?"
May panunuya sa tinig Kong tanong kahit pa parang kinukutuban na ako.
Nakita Kong kumunot ang noo niya.
"Now I know kung bakit gusto mong Umalis dito at nagtangka ka pang tumakas kanina,sa tingin mo ba kung gusto kitang patayin ay patatagalin ko pa ng ganito? Gosh! Elena-Rose! can you please open your mind? And I know also that your avoiding me dahil nalaman mong ako ang taong binaril mo dahil nasira ang mission ng Red Bandits na ikaw ang head!"
Napaatras ako dahil unti-unti siyang humahakbang palapit sa akin,Hindi ako makapagsalita Hindi dahil sa ayaw ko, pero wala akong alam na sasabihin.
Hanggang sa bumangga ako sa dulo ng kama at pabagsak akong napaupo doon.
Patuloy ang malakas na kabog ng dibdib ko,dahil sa sangdangkal na pagitan namin.
My god! What's the right thing to do?
Nalilito ako..makikipagtalo pa ba ako sa kanya o magpapatangay nalang ako?
Pero wala na akong lakas dahil sa mabilis na tibok ng puso ko, at sa init ng mga palad niyang humahawak sa magkabilang balikat ko.
Wala akong nagawa kundi ang tumulala nalang at maghintay sa susunod niyang kilos..
Tuluyan na niyang tinawid ang gahiblang pagitan ng mga mukha namin at marahan niyang inangkin ang virgin lips ko!
Gosh! Why so masarap men?!
Ayaw ng utak ko pero gusto ng katawan ko...
Fuck this man! Ang sarap palang humalik!
Biglang sumagi sa isip ko ang sinabi niya kanina,about the Red Bandits!
Paano niya nalaman ang tungkol doon?
Shit! Iniiwasan ko palang mabuko niya ako pero alam na niya!
Sukat sa naisip ay itutulak ko na sana siya pero kusa na siyang humiwalay at walang pakundangang binuhat niya ako at inihiga sa kama.
"Take a rest first bago mo alamin ang reward na sinasabi ko,Hindi pa magaling ang mga sugat mo. And make sure, makikipag-usap ka na ng matino sa akin."
Tumayo na siya at tinungo ang pinto.
Pero muli pa niya akong nilingon.
"Wag kang magtangkang tumakas ulit dahil mapapagod ka lang."
Iyon lang at lumabas na siya.
Napabuntong hininga ako,anong mayron sa kanya na kaya niya akong pasunurin?
Damn!
SL works
BINABASA MO ANG
Who is she? (Murillon Series 1)✔
Romance(Reached the highest rank #1--blues) Vicent-deman Murillon is a kind man. pero mabait lang siya sa mga taong nakukuntento lang sa paghanga sa kanya at minamahal siya bilang kapamilya. Hindi sa mga babaeng nagkakaenteres at gustong maangkin siya sa i...
