Dare or Consequence

37

Jema's POV

"Ginabi ka na naman nak." Bungad sakin ni Mama pagpasok ko ng bahay.

"Daming work Ma. Mas lalong dumami ngayon." Sabi ko pagkaupo ko sa sofa. Binaba ko sa gilid ko ang mga gamit ko. Sumandal ako sa sofa at pumikit. Nakakapagod.

"Ganyan talaga kapag promoted. Dumadami rin ang work load." Naramdaman kong tumabi sakin si Mama. Promoted. Last Month ng napromote ako ulit sa work. Last Year ng unang beses akong napromote siguro dahil dun ko binuhos lahat ng atensyon ko. Every weekend nalang ako nakakahinga dahil laging loaded sa work. Minsan kahit sabado ay bumabalik pa ko sa office para matapos ang mga naiiwan kong paper work.

"Kahit nakakapagod Ma. Kinakaya ko naman." Sabi ko pagbaling ko sakanya. Kinakaya ko dahil alam kong andyan sila nakasupport sakin. Even Deanna's parents nakasupport sakin. My relationship with her parents is perfectly fine.

Noong umamin sakanila si Deanna ay pumunta sila dito sa bahay na ikinagulat ko. Inamin nila na nahihirapan silang maintindihan si Deanna. Na hindi sila okay. Tinanong nila ako about sa naging relation namin ni Deanna. Inamin ko sakanila. Marami silang tanong. Habang nag uusap kami ay nasa tabi ko ang parents ko. Tinanong nila ako kung bakit kami nagbreak. Inamin ko na napagod na naman ako at nasaktan sa set up namin na lagi akong tinatago at laging may space samin tuwing magkasama sa labas. Nawalan rin kami ng oras sa isa't isa. May iba kaming priority at para mas makapagfocus kami dun was better kung magbreak kami. Kahit sa parents ko ay may mga tanong sila na pano daw nila nahandle o natanggap ang relation namin ni Deanna noon. Sobrang tumatak sakin ang sagot ni papa. 'Kung saan ko nakikitang masaya ang anak ko, dun ako. Jema's happiness is my priority and it was Deanna. And I guess it is still Deanna.'

After ng pag uusap na yun ay madalas silang pumunta dito. Nabanggit nila na wala daw alam dun si Deanna. Madalas kong nakakausap si Tita Judith, mama ni Deanna. Madalas niyang kinukwento sakin si Deanna kaya kahit hindi kami nagkikita ay may alam ako sa nangyayari sakanya. Minsan naman ay nasilip silip ako sa labas ng bahay nila para makita siya na ginawa ko na noong may Samuel pa sa buhay niya. Minsan ay nahuhuli ako ng magulang niya kaya kapag natutulog na si Deanna ay pinapapasok nila ako at dun mismo sa kwarto ako ni Deanna nag iistay. Sinabi ko sakanila na kapag handa na ulit si Deanna harapin ako dun palang ulit ako magpapakita sakanya. Ayoko ulit siya biglain at pilitin.

"Wag kang masyadong magpabugbog sa work mo ha. Pumunta ka na sa kwarto mo at mag ayos. Paghahanda na kita ng hapunan mo." Sabi ni mama bago nagtungo sa kusina. Nagtungo na rin ako sa kwarto ko. Pagkatapos kong mag ayos ay dumaretso na ko sa dining table nandun si Mama nakaupo na.

"Ma kumain na ba kayo ni Papa?" Tanong ko pagkaupo ko dahil ako lang ang may plato na nakahanda.

"Kumain na kami. Nagpapahinga na ang Papa mo. Kumain ka na ng makapagpahinga ka na rin." Nagsimula na kong kumain pero hindi ko maiwasang mailang sa tingin na binubukol sakin ni Mama habang nakain ako.

"Ma matulog ka na po. Ako na mag aayos dito pagtapos ko." Baling ko sakanya pagkatapos kong lumunok. Pero nakatingin lang si Mama sakin. Hindi siya tumayo.

"Ma, may problema ba?" Itinigil ko muna ang pagkain ko at tinuon ang atensyon kay Mama.

"Namimiss ka na namin ng Papa mo. Puro work ang nasa schedule mo. Lagi ka nalang stress. Malimit ka na naming makitang nakangiti o tumawa. Lagi ka nalang late umuuwi. Nihindi namin alam kung naaalagaan mo pa ba ang sarili mo." Nilapitan ko si Mama at niyakap. Kita ko at ramdam ko ang pag aalala niya.