Ik was gisteravond nog tot 6 uur s'ochtends bezig met mijn paracetemol 'klus', maar alles ziet er goed uit en is klaar om verkocht te worden. Op naar alle junks die ik erg blij ga maken.
Ik loop onderweg naar het plein waar alle jongens hangen, ik kom hier nooit, want ik heb er toch niks te zoeken maar vandaag wel. Ik zag een groepje jongens waarvan ik dacht dat ze wel geïnteresseerd zijn in het spul wat ik verkocht. Eerlijk is eerlijk, word ik best geïntimideerd door het groepje, maar ik probeer me hoofd strak te houden en loop er met een nonchalant loopje naartoe. Voordat ik ze benaderd heb roept er al een naar me.
'Wat doen zo'n schoonheid als jij nou weer hier?', zei de jongen met ranzige gele tanden.
'Volgens mij is het onze geluksdag, garçons(jongens)', zei een andere jongen met een grijns, die er gelukkig wat verzorgder uitzag dan meneer geel tand.'
'Ik heb wat te bieden wat jullie misschien wel interessant vinden.', zei ik quasi fluisterend, want ik wilde niet dat het hele plein het hoorde. Aangezien er ook kleine jongens waren waar ik van me lang zal ze leven geen spul aan zal verkopen.
'Ze is wel een mooie hoor vinden jullie niet?', zei meneer geel tand. 'Voor hoeveel?'
'Wil je het spul niet eerst zien?', vroeg ik verward.'
'Spul?', 'We willen jou.', zei de andere jongen die duidelijk een Oosterse afkomst had.
'Jullie zijn zwaar op jullie achterhoofden gevallen.', 'zie ik eruit als een fucking hoer?', zei ik onderhand schreeuwend.
Mijn geschreeuw had duidelijk gezorgd voor aandacht op mij en groepje wat ik de hele tijd probeerde te verkomen. Ik hoorde gefluister en gejoel vanuit het hele plein en alle ogen waren op mij gericht. Ik moet hier zo snel mogelijk weg voordat de boel escaleert. Ik draaide me op en stond op het punt weg te lopen, totdat ik weer werd omgedraaid.
'Waarom zo'n haast prinses?', zei een andere jongen die zich de hele tijd gedeisd hield, maar om de een of andere reden opeens ballen had gecreëerd. Misschien had mijn gezicht toch de angst die ik vanbinnen voelde verraad.
Gedraag je Dalia, je bent echt niet bang voor zo'n kleine rat die z'n handen niet thuis kan houden, sprak ik mezelf moed toe.
Ik haalde zijn hand van mijn schouder en draaide die razend snel achter zijn rug. De jongen schreeuwde het uit, 'Putain, laat me los jij trut!'
'Oh, dus jij mag mij wel aanraken en ik jou niet?', 'nogal oneerlijk, vind je niet?', zei ik met een lach van oor tot oor.
Die lach verdween snel toen ik vanachter op de grond werd getrokken, een helse pijn schoot door me heen.
'Nu heb ik je precies waar ik je wil.', siste meneer geel tand met een enge grijns.
YOU ARE READING
Bienvenue a la Banane| VOLTOOID
General FictionIeder meisje droomt van een reis naar Parijs, om de Eiffeltoren te zien, de sacre couer zien op de prachtige heuvel van Monmarte. Maar helaas een zestien jarig meisje als ik kan daar alleen van blijven dromen, Mijn leven speelt zich af in een van de...
