Bienvenue a la Banane| VOLTOOID

herenigd

Hijgend kwamen Damiano en ik in een steegje aan en wat we nu moeten doen blijft ook voor mij een vraag, want ik heb zojuist iemand uit de gevangenis laten ontsnappen. Maar ze zullen er toch niet achter komen wie hem heeft geholpen, want ik weet dat er geen camera's hangen in het politiebureau, want die agenten hier zijn echt gierig.

''Dalia je bent echt gek weetje'', zei Damiano lachend, ik heb stiekem die lach erg gemist.

''Geen dank hoor dat ik je heb laten ontsnappen.'', zei ik nep boos

''Ik wil je wel bedanken alleen ik weet echt niet hoe, ik bedoel je hebt heel de wijk bij elkaar gehaald voor mij en daarna heb je jezelf geriskeerd om mij te bevrijden.'', zei hij terwijl hij mijn wang aaide met zijn handpalm.

''Het is echt niks, je zat eigenlijk door mij in de gevangenis ik had je niet moeten meeslepen in mijn domme plan.'', zei ik terwijl ik naar de grond keek, aangezien hij wel erg dichtbij stond.

''Zeg niet dat het jouw schuld is, want jij en ik weten beide dat, dat niet zo is.'', zei hij

''En ik zou het zo weer opnieuw voor jou doen.'', zei hij terwijl hij met een krul speelde van mij.

Ik weet echt niet wat ik in deze situatie moet doen, hij ruikt zo lekker, maar het is echt iets te intiem naar mijn gevoel.

''Kijk me aan Dalia.'', zei hij nadat hij mijn kin omhoog duwde met zijn vingers, zodat onze ogen elkaar ontmoette.

Hij kwam steeds dichterbij met zijn gezicht en ik kon de blik in zijn ogen maar niet plaatsen.

We hoorde een hond blaffen aan het einde van de straat en hoorde mensen schreeuwen, geen risico nemen maar gewoon rennen wie weet is het de politie.

Damiano schrok uit zijn trans en pakte me hand en samen zetten we het op rennen, we gaan langs allerlei smalle straatjes en uiteindelijk bevinden we het huis van Clemenza weer. Mijn benen zijn kapot dus besloot ik om maar te gaan zitten de tv stond al aan, maar op een Italiaanse zender, dus besloot ik om maar te zappen naar een Franse zender.

Mijn ogen werden groot, want ik zag Jawad op de grootste zender van heel Frankrijk staan met de tekst eronder: ''Bienvenue a la Banane''(Welkom in la Banane)

''Damiano!", schreeuwde ik.

''Mis je me nou al?'', zei hij nonchalant terwijl hij rustig binnenkwam.

''Geen grapjes nu, kijk de tv'', zei ik serieus.

''Ja is wel goeie kwaliteit eerlijk, ik heb die uitgekozen.'', zei hij terwijl hij rustig ging zitten.

''Nee sukkel! kijk wat er op tv is.'', zei ik nu geïrriteerd.

Na mijn grote verbazing was ik nu op tv te zien, terwijl Jawad de voice-over deed.

''Veel mensen bedanken mij nu, omdat ik heb laten zien hoe het er echt aan toe gaat in de wijk, maar wie we echt moeten bedanken is dit meisje:Dalia.''

''Ik zat 2 dagen vast en je bent gelijk beroemd, gekke shit.'', zei Damiano lachend terwijl hij me een schouder klopje gaf.

''Stil eens!'', zei ik met mijn ogen nog steeds op de tv geplakt.

''Zonder Dalia was ik hier nu niet en kon ik heel Frankrijk niet toespreken, zij heeft mij vertrouwen in mezelf gegeven door haar heldhaftige woorden.'', zei Jawad menend

En toen kwam het stukje op Tv hoe ik de wijk toesprak op het plein en voor het politiebureau.

''Ik ken Dalia nu al heel lang en en ze leeft echt haar naam na, ze is een bloeiende bloem en door haar zal ook La Banane uitbloeien tot een mooie wijk, wat het verdient.'', maakte Jawad af.

De presentator kwam weer in beeld en zei:''Een ding weten we zeker en dat is dat heel Frankrijk nu dol is op de mooie Dalia en dat iedereen is geraakt door de jeugd in de wijk, die net als de rest een toekomst wilt hebben." en zo eindigde het 6 uur journaal van Frankrijk.

''Ik ben trots op je Dalia.'', zei Damiano die mij in een omhelzing nam, wat erg goed voelde.

Maar iets klopte er niet, want als de wijk op tv kwam waarom kwam Damiano niet op tv die ontsnapt was?

Mijn gedachte werden verstoord door een telefoon die afging.

''Mijn vader belt.'', zei Damiano emotieloos

Ik ga bij de 25 stemmen verder, eigenlijk wil ik echt niet zo zijn alleen ik doe echt mijn best voor dit verhaal en veel mensen lezen het maar stemmen niet en dat zit mij ergens wel dwars. Maar ik ga telkens gewoon door voor de mensen die elke keer stemmen en lieve reacties achterlaten en natuurlijk, omdat ik schrijven erg leuk vind. Love naar de mensen die telkens stemmen en positief zijn x