Bienvenue a la Banane| VOLTOOID

De zomer die alles veranderde

Een ander halfjaar later, terugblik op de zomer in Marokko. Dalia en Damiano zijn nou beide 18

Een zomer die alles veranderde, voor het betere gelukkig.

Damiano kwam een keer huilend de moskee uit toen we in Marokko waren en vertelde mij dat hij het zeker wist hij wilde bekeren tot de islam en dat heeft hij daarna ook gedaan.

Sindsdien is hij serieuzer geworden, hij is niet meer het 16 jarige jongentje. Ik weet nog wel toen Damiano wilde bewijzen aan zijn vader dat hij een man is, maar ik denk dat hij dat nu eindelijk ook aan zichzelf heeft laten zien dat hij een volwassen man is. Want wat houd een man zijn nou precies in? Drugs dealen? Machogedrag? Je als een klootzak gedragen? Nee. In mijn ogen ben je een man als je respect hebt voor jezelf en voor andere en als je van je famillie en dierbare houdt.

Maar dat is niet het enigste wat die zomer gebeurde

Ik was helemaal in shock toen Damiano mijn hand vroeg op mijn 17e verjaardag.

Hij keek me in mijn ogen aan en zei gefrustreerd: 'Ik kan het niet meer het is allemaal jouw schuld.'

'Wat is mijn schuld?' Vroeg ik verward.

'Je hebt een vuur in mijn gesticht waar telkens nog meer benzine op word gegooid als ik dat prachtige gezichtje van je zie.'

Verlegen keek ik naar de grond, niet wetend hoe ik op zijn lieve woorden moest reageren.

'Je maakt me helemaal gek, maar ik kan je niet aanraken het mag niet.'

Ik keek van de grond naar zijn ogen en beet op mijn lip. Een gewoonte die ik heb, wanneer ik nadenk of ik geen houding aan weet te geven in een situatie.

Zijn ogen hielden de mijne vast en doorboorde tot diep in mijn ziel. Hij liep naar mij toe zonder zijn ogen van de mijne af te houden en gaf mij een tedere kus op mijn voorhoofd.

'Ik kom straks je hand vragen en dan ben je eindelijk de mijne, ookal was je altijd al mijn prinses.'