His Millionaire

Chapter 18 : Precious Smile

•Hector's POV•

“Totoy!” ang tawag ng batang babae sa batang lalaki. Tinitigan niya ito na parang iniisip kung saan niya ito nakita. “Di ka namamansin sa akin.” ang malungkot na saad ng batang babae.

“A-ano nga ulit ang pangalan mo?” ang tanong ng batang lalaki sa batang babae.

“Mmm.” pumamewang ang batang babae na parang nagtatampo. “Ako si Gigi. Yung batang nakalaro mo kahapon.”

“Oo. Ikaw nga iyon.” ang tila masayang sabi ng batang lalaki ng maalala ito.

Malapad ang mga ngiti ng batang babae at nagulat na lamang ang batang lalaki ng bigla siya nitong halikan.

“Kadiri ka.” ang daing ng batang lalaki dahilan para humagalpak ng tawa ang batang babae. “Isusumbong kita kay Ate.”

“Hihi. Nakakatawa ka Totoy.”

“Bat mo ko hinalikan!?” ang daing ng batang lalaki.

“Sows! Para halik lang! Di ka ba hinahalingan ng Mommy at Daddy mo? Ang arte mo ha.” ang paliwanag ng batang babae sabay cross arms nito.

“Masama yun! Hindi naman kita syota.”

“Edi syota na tayo.” ang pahayag ng batang babae na siyang kinagulat muli ng batang lalaki. Napahagikgik na naman ng tawa ang batang babae at tuluyan na ngang nainis ang batang lalaki dito.

“Isusumbong kita!”

Malulutong na tawa lang ang naging sagot ng batang babae.

“Hector! Hector!” nagising ako dahil sa nagtatapik sa mukha ko. Si Ate na nakakunot ang kanyang noo.

“Hindi mo dapat tinutulugan ang trabaho mo. Hindi ka pa ba uuwi? Almost 7 o'clock na.” ang pahayag ni Ate at doon lang ako nahimasmasan.

Agad kung tiningnan ang relo ko at 7 o'clock na nga ng gabi. Nakatulog pala ako after ng meeting ko kay Governor Chavez.

“Pasensya na Ate. Antok na antok ako.” ang saad ko sabay dampot ng mga papers na nasa table at inayos ito.

“Sasabay ka ba sa akin pauwi?”

“Mauna ka na Ate. Kailangan ko pang dumaan ng ospital.”

“Ospital?” ang kunot-noo niyang tanong. “Napapadalas ata yang pagpunta mo sa ospital!? Lagi ko na lang pinagtatakpan ang kalokohan mo kila Mom and Dad.”

“Ate alam mo naman diba? Kapag ipinaalam ko kila Dad ang totoo pipigilan nila ako.” inilagay ko sa drawer ang mga papel na hawak ko at saka nagpatuloy sa pagsasalita. “Kinausap ako kanina ni Governor. Humihingi siya ng tulong sa akin.”

Pinaliwanag ko kay Ate ang napag-usapan namin ni Governor Chavez kanina. Nagulat pa nga ito sa kanyang nalaman at hindi na kumuntra pa. Siya na lang raw ang bahalang magpalusot kila Mom and Dad kung nasaan ako.

Excited na kong makita siya at mayakap ng walang pumipigil sa amin.

Sa tuwing naaalala ko ang pahayag ng ama ni Georgina ay sobra akong nalulungkot kahit na hindi pa ganon katagal ang pagkakakilala ko sa kanya. Alam ko at alam ng puso ko kung gaano kahirap ang pinagdaanan nila.

Kahit sa konting panahon ay makatulong ako para maging masaya si Georgina.

Sabay na kaming pumunta ni Ate sa parking area kung saan nakapark ang mga sasakyan namin. Nagpaalam na ako sa kanya at ganoon din siya sa akin. Buti na lang talaga at nagkaroon ako ng kapatid na maunawain at napaka supportive.