Working for him (voltooid)

3// koffievlekken

Pov Luna Tyrell

'Ik uh..' stotter ik even. Op dat moment komt Easton binnen gelopen. 'Ik zie dat jullie elkaar al ontmoet hebben.' zegt hij en trekt een wenkbrauw omhoog. Ik knik. 'Luna heeft de gegevens waar je om vroeg.' zegt Colton en daarna loopt hij weg. Ik sta op en geef de mappen aan meneer Kingston. 'De meeting is afgezegd en ik heb een paar mogelijke datums doorgekregen waarop de meeting wel plaats kan vinden.' zeg ik. 'Goed werk Luna.' Hij werpt kort een blik op de klok. Het is al weer bijna ander half uur later. 'Zou je koffie voor mij willen halen?' Ik knik. Easton loopt naar mijn bureau.

Ik staar even in zijn ogen. 'Een grote koffie, net niks er in toch?' zeg ik dan om de stilte te verbreken. 'Je leert inderdaad snel.' Hij lacht zijn witte tanden bloot. Ik sta op, trek gauw mijn rok recht en loop dan het kantoor van meneer Kingston uit. Als ik eenmaal buiten ben haal ik even diep adem. De spanning is om te snijden als hij en ik in een ruimte zijn. Hoe ga ik deze baan ooit overleven?

Ik loop naar de koffietent aan de overkant van de straat. Ik bestel een grote zwarte koffie voor Easton en voor mezelf een kleine cappuccino. Als ik de bekers krijg, loop ik gauw weer terug naar kantoor. Ik loop naar Easton's kantoor. De deur wordt open gegooid en ik krijg alle koffie over me heen. Ik slaak een gilletje omdat het vrij warm is. 'Luna, gaat het? Het spijt me.' zegt de stem van Easton. Hij komt om het hoekje van de deur te voorschijn. 'Geeft niks.' mompel ik. 'Hier kom maar.' Hij loopt het kantoor weer in en ik volg hem. Hij pakt wat doekjes en dept de koffie van me af.

Ik voel een rilling over mijn rug lopen als hij even mijn blote huid aanraakt. Hij stopt met waar hij mee bezig was en kijkt me aan. Gauw kijk ik weg als ik voel dat mijn wangen rood worden. 'Vanwaar dat kleurtje mevrouw Tyrell?' 'Niks meneer Kingston, mag ik u vragen om een vervroegde pauze?' vraag ik. 'Ik laat mijn persoonlijke stylist nieuwe kleren brengen.' Hij grijpt naar zijn telefoon en houdt een kort telefoon gesprek. 'Akeria zal beneden op u wachten. Ze heeft schone kleren bij zich. Voelt u zich daarna vrij om een lunchpauze te houden.' Ik bedank hem. Kort daarna gaat zijn telefoon over en excuseert zichzelf.

Ik zucht en kijk even naar mijn kleren die compleet geruïneerd zijn door de grote bruine koffievlekken. Ik loop het kantoor uit naar beneden waar ik een tijdje wacht. 'Luna?' vraagt een jonge vrouw. Ik knik. 'Ik ben Akeria.' zegt ze. 'Luna maar dat wist je denk ik wel.' Ik lach even nerveus. 'Meid, je bent precies zoals Easton je heeft omgeschreven.' Ik kijk haar even aan. 'Heeft hij dingen gezegd dan?' Ze knikt. Waarom zou hij dingen over mij zeggen, hij is mijn baas. 'Maar goed, ik heb hier kleren voor je.'  Ze overhandigd me netjes kleren die op een hanger hangen. 'Je kan je hier omkleden.' Ik volg haar naar een apart kamertje.

Ik kleed me gauw om. De rok is een stuk korter en het blousje heeft een vrij lage neklijn, maar ik moet toegeven het staat me goed. Akeria bekijkt me. 'Je ziet er geweldig uit.' Ik lach even en bedank haar. 'Dankjewel.' zeg ik. Ik klets nog een beetje met haar voordat ze weer verder moet met werken. Ik besluit maar naar de kantine te lopen. Ik ga aan een tafeltje zitten en algauw zie ik Easton voorbij lopen. Hij stopt bij mij en bekijkt me even. 'Luna, zou je me overmorgen willen begeleiden in een zakelijk diner?' Ik sla even compleet dicht. 'Ja natuurlijk meneer Kingston.' 'Mooi, en zou je misschien iets later pauze willen houden? Ik heb je hulp nodig.' zegt hij.

Ik knik en sta op. Ik voel zijn ogen branden. Hij checkte me van top tot teen. Hij gaat met zijn vinger even langs de kraag van zijn blouse alsof hij bloed nerveus is. 'Die kleren staan u erg goed mevrouw Tyrell.' Ik begin te blozen, probeer mijn baas nou met me te flirten?