Working for him (voltooid)

34// Mensen

Pov Luna Tyrell

Ik druk de wekker uit. Met tegenzin sta ik op. Langzaam maak ik me klaar en als ik klaar ben, loop ik naar de woonkamer. Ik open de gordijnen en de zon schijnt direct naar binnen. 'Goedemorgen.' brabbelt Riley als ze de woonkamer binnenkomt. 'Ik ben naar het werk, kan jij boodschappen doen? Dat is hoog nodig.' zeg ik. Ze knikt en gaapt dan.

Ik pak mijn tas van de tafel en loop naar de deur. 'Ik zie je vanavond weer.' zeg ik en loop dan het appartement uit, naar buiten. Eenmaal buiten neem ik een taxi naar het kantoorgebouw. Na een kort ritje stopt de taxi voor Kingston Enterprises.

Ik loop het gebouw in. In een rechte lijn loop ik naar boven. 'Goedemorgen Luna.' zegt Easton als ik zijn kantoor in stap. Ik zet de koffiebeker op zijn bureau. Ik ga op de stoel zitten en kijk hem aan zonder een woord te zeggen. Hij zucht, wat betekend dat hij weet wat ik bedoel. 'Wat wil je weten?' vraagt hij als hij achterover leunt en zijn armen over elkaar slaat. 'Wanneer is Connor voor je komen werken?'

'Zo'n vijf jaar geleden. Hij zat in de problemen en een van mijn jongens heeft hem toen mee genomen. We hebben hem toen een baan aangeboden en zo heeft hij zichzelf omhoog gewerkt.' zegt hij. Ik knik. Oké dat is tenminste duidelijk. 'Hoe komt het eigenlijk dat jij de baas bent?' Hij lacht even. 'Mijn familie heeft altijd al de leiding gehad over deze groep. Ik ben heel mijn leven opgeleid om op een dag de leiding over te nemen. Ik heb nu controle over de helft van de zaken van mijn vader. Als ik 26 word, dan neem ik alles over.' zegt hij.

Ik knik kort. 'Okè, wie willen me pijn doen?' Hij knijpt zijn ogen tot spleetjes. 'Mensen.' Hij staat op en knoopt het jasje van zijn pak dicht. 'Als u me wil excuseren, ik heb zo dadelijk een conference call.' zegt hij en loopt het kantoor uit. 'Easton!' roep ik hem nog na, maar hij is al weg. Ik gooi mijn armen omhoog. Ik sta op uit de stoel en loop naar mijn eigen kantoor.

Ik ga achter het bureau zitten en werk wat papieren weg, tot de telefoon gaan. 'Goedemorgen met Kingston Enterprises, u spreekt met Luna Tyrell. Kan ik u ergens mee helpen?' neem ik de telefoon op. 'Hallo meneer Trentino.' Ik lach even. 'Maar natuurlijk meneer! Ik zal kijken wat ik voor u kan doen. Meneer Kingston zit momenteel in een conference call maar ik zal het hem zo snel mogelijk laten weten!' Ik sta ondertussen op. 'Dat ligt geheel aan meneer Kingston. Ja zal ik doen en bedankt voor uw belletje meneer Trentino.' zeg ik waarna ik ophang.

Ik schrijf snel wat op een bloknootje en loop er dan mee naar Colton's kantoor. Ik klop op de deur. 'Binnen.' hoor ik en ik loop naar binnen. 'Heb jij toevallig deze informatie hier liggen?' Ik geef hem het papiertje met mijn gekliederde handschrift erop. 'Ja moment, ik zal het voor je zoeken.' Hij staat op en loop naar een kast waar hij wat in rommelt. Niet veel later geeft hij me een map. 'Hier, deze is het. Waarvoor heb je het eigenlijk nodig?' 'Meneer Kingston heeft het nodig, ik moet het alleen maar ophalen.' lach ik. Colton begint ook te lachen. 'Maar natuurlijk.' zegt hij.

'Nou bedankt voor de map met informatie. Veel succes vandaag nog.' zeg ik en loop dan zijn kantoor weer uit. Ik zie Easton zijn kantoor in glippen. Gauw loop ik er achter aan. Ik sluit de deur achter me. 'Meneer Trentino heeft gebeld.' zeg ik en geef hem de map. 'Het gaat om dit geloof ik.' Hij blijft stil. 'Dankjewel Luna.' zegt hij en loopt op me af. Ik staat hem aan. Hij is zo intimiderend als hij zo'n net pak aan heeft, alsof hij me helemaal in zijn greep heeft. Hij pakt me bij mijn arm vast. Zijn koude vingers laten een rilling achter op mijn blote huid. Ik probeer zelf naar adem te happen, telkens wanneer hij me weer aanraakt.

'Wat doe je toch met me?'