Working for him (voltooid)

7// kuch ego

Pov Luna Tyrell

Ik schrik overeind. Mijn hoofd bonkt als een gek en het lijkt alsof iemand een knoop in mijn ingewanden heeft gelegd. Ik kijk gedesoriënteerd om me heen. Waar ben ik? Ik merk dat ik alleen een wit shirt aan heb. De deur knalt open en ik zie hem de kamer binnenlopen. Zonder shirt. Ik snak even naar adem. 'Easton. Wat doe ik hier?' mompel ik. Hij lacht even. 'Goedemorgen mevrouw Tyrell.'

'Het is Luna, gewoon Luna.' Ik rol met mijn ogen. Hij loopt naar me toe en gaat op het bed zitten. Hij haalt even adem. 'Er is gisteravond wat in je drankje gestopt. Je bent gedrogeerd in mijn club. Ik beloof je dat we die jongen vinden en hem straffen voor wat hij heeft gedaan.' zegt Easton. 'Mag ik vragen waarom ik een ander shirt aan heb?' 'Je stonk helemaal naar drank en rook. Ik heb je omgekleed.' Ik loop rood aan. 'Dus je hebt mij in mijn..' 'Ondergoed gezien? Ja dat heb ik.' maakt Easton mijn zin af.

'Oh.' komt er uit mijn keel. Ik kijk naar Easton en hij betrapt me op staren. 'Bevalt het uitzicht?' Ik kijk gauw de andere kant op. 'Sorry.' 'Daar hoef je geen sorry voor te zeggen. Ik weet hoe goed ik eruit zie.' Hij spant zijn spieren aan. 'Kuch ego kuch.' hoest ik. 'Auch.' Ik wrijf over mijn hoofd. Easton legt zijn hand op mijn been. Ik hap even naar adem en kijk hem dan aan. 'Hoe voel je je?' 'Op het feit na dat ik het gevoel heb dat mijn hoofd elk moment kan ontploffen wel goed.' zeg ik. Ik werp een blik op de klok.

'We moeten naar werk. Het is bijna negen uur.' zeg ik. Hij lacht. 'Is het grappig? Mijn baas kan erg intimiderend overkomen en ik wil een goede indruk achterlaten.' 'Ik weet zeker dat je baas het wel begrijpt dat je een dagje vrij neemt.' Hij geeft me een knipoog. Mijn mondhoeken krullen even omhoog. 'Is dat zo?' 'Ja Luna dat is zo.' Hij staat op en loopt naar een deur, waar ik van uitga dat het een kast is.

Hij komt er weer netjes aangekleed uit. 'Ik daarin tegen kan geen dagje vrij nemen en nu mijn persoonlijke assistent niet beschikbaar is moet ik Paige vertellen dat ze dubbel zoveel werk heeft.' Hij lacht even. Ik sta op uit bed. Ik wankel even. 'Blijf nou in bed liggen.' 'Dat kan ik thuis ook nog.' mompel ik. 'Goed maar ik zet je af.' zegt hij. 'Deal.' zeg ik. Hij kijkt even en grijnst dan. 'Wat?' 'Mijn shirt staat je erg goed.' Ik schud met mijn hoofd. 'Waar zijn mijn eigen kleren?' vraag ik. Hij wijst naar het bureau waar een stapeltje kleren ligt.

Ik loop erna toe en pak het stapeltje kleding. 'Ik ben me even omkleden.' zeg ik. 'Ga je gang.' Hij slaat zijn armen over elkaar. 'Privacy graag.' 'Ohja sorry, maar technische gezien is dit wel mijn huis dus ik mag gaan en staan waar ik wil.' 'Viezerik.' Ik zucht. 'Ik ga al.' Hij loopt de kamer uit. Gauw kleed ik me om. 'Je mag weer binnenkomen.' zeg ik. Ik staar naar de grond terwijl Easton weer binnen komt. 'Kom, ik breng je naar huis.' zegt hij. Ik loop naar de deur. Easton legt zijn hand op mijn onderrug. Ik huiver en het lijkt alsof al mijn haren in een keer rechtovereind staan. Mijn lichaam reageert zo heftig als ik ook maar in zijn buurt ben.

'Waarom doe je dit eigenlijk?' vraag ik uit nieuwsgierigheid. Waarom zou hij dit allemaal voor me doen? We kennen elkaar nauwelijks. Ik werk voor hem, ik sta onder hem. Ik ben vervangbaar. 'Omdat Luna, je speciaal bent. Omdat jij je niet voor mijn voeten werpt zoals alle andere. Je bent anders.' zegt hij. Ik volg hem maar blijf stil. 'Ik meen het.' Hij kijkt opzij. We lopen een garage in. 'Welke is van jou?' Hij lacht en ik kijk hem vragend aan. 'Ze zijn allemaal van mij babygirl.' zegt hij. Bij het woord babygirl maakt mijn hart een sprongetje maar waarom?

'Kom.' Hij pakt mijn hand en we lopen naar een zwarte auto. Hij opent de deur voor me. Ik stap in. Hij drukt de deur dicht en stapt zelf aan de andere kant in. 'Dankjewel Easton. Nog nooit heeft een jongen zo zijn nek uitgestoken voor mij.'

Hij blijft stil en zo rijden we naar mijn appartementje.