Το γκρί της πεταλούδας

Μάθημα πρώτο

"Δεν το πιστεύω ότι δέχθηκα να συμμετάσχω σε αυτόν τον εκφυλισμό του εγκεφάλου μου..." μουρμούρισε ανοίγοντας τη ντουλάπα της.

"Το άκουσα αυτό δεσποινίς μου !" Αποκρίθηκε ο Πίτερ από το μπάνιο.

"Πρέπει να με κάνει να ντραπώ αυτό;" Η Ελίζα κοίταξε τα ρούχα της για δέκατη φορά από το πρωί. Πέταξε πάνω στο κρεβάτι ένα τζιν και ένα κοντομάνικο, επιλέγοντας κάτι απλό και καθημερινό και πήγε προς το μπάνιο.

"Ρε Ελίζα!"

"Τι έκανα πάλι;"

"Κάνω μπάνιο!"

"Ε και; Θέλω λίγο το υγρό για τους φακούς και βγαίνω..." Ο Πίτερ τράβηξε τη κουρτίνα και εκείνη στριφογυρισε τα μάτια της.

"Πήρες υγρό που σου ζήτησα χθες;" ρώτησε βλέποντας το άδειο μπουκάλι.

"Αμάν το ξέχασα. Συγγνώμη αγάπη μου"

"Μια φορά σου ζήτησα να μου πάρεις κάτι κι αυτό  επειδή πονούσε ο αστραγαλος  μου και δεν μπορούσα να βγω..."

"Εγώ φταίω που ήθελες να αλλάξεις κουρτίνες μεσοβδόμαδα και επεσες; Μπορούσαμε να το κάνουμε τη Κυριακή. Όπως και να έχει βγαίνεις σε παρακαλώ να τελειώσω; βάλε τα γυαλιά σου μωρέ, σιγά..."

"Ναι.. τα γυαλιά..." Η Ελίζα τον στραβοκοιταξε ακόμα κι αν δεν μπορούσε να τη δει. Ντύθηκε, ετοίμασε τη τσάντα της και φόρεσε τα γυαλιά της.

"Κούκλα είσαι!"

"Για μάθημα πάω Πίτερ!"

"Ναι αλλά δεν είναι κακο να κάνω ένα κομπλιμέντο στη γυναικα μου σωστά;"

"Άστα αυτά, είπες ότι η μητέρα σου τον ενημέρωσε σωστά; Μην πάω εκεί και έχουμε δράματα"

"Ναι αγάπη μου! Σε περιμένει νομίζω" η Ελίζα αναστέναξε. Φαντάστηκε να τη περιμένει με σχοινί για να τη πνίξει, με όπλο, στη καλύτερη με κανένα σουγιά.

"Λοιπόν φεύγω. Πήρα δύο τρία βιβλία παραπάνω για να δω που θα χρειαστεί προσοχή αν και ειλικρινά, θεωρώ πως τζάμπα ο κόπος. Μια που θα πάω μια που θα φύγω..."

"Έλα μωρέ γκρινιάρα...Η μαμά έκανε τα μαγικά της. Θα δεις τι καλός που είναι..."

Ο Πίτερ φόρεσε τα ρούχα του μα κοιτάζοντας στο καθρέφτη ξινισε τα μούτρα του.

"Αυτή η τσακιση δεν είναι στην ευθεία..." παρατήρησε μόνος του

"Αυτή η μανία σου με τα ρούχα ώρες ώρες είναι απίστευτη..."