Το γκρί της πεταλούδας

Ξανά παιδί...

Τα φώτα στο διάδρομο τρεμοπαιζαν καθώς προχωρούσε.  Υπήρξαν αρκετές φορές στη θητεία του που άλλαζε ιδρύματα κατ' επιλογή. Ηθελε να αποκτάει καινούριες εμπειρίες και να βοηθάει  ψυχικά αρρώστους ανθρώπους μα στο λίγο διάστημα που βρισκόταν στο Τόμας Ζέντριξ , κάθε μέρα ανακάλυπτε και κάτι καινούριο που δε του άρεσε. Ήταν το δεύτερο ίδρυμα που είχε διπλές πόρτες. Από έξω έμοιαζαν φυσιολογικές μα αν τις άνοιγες υπήρχε και ένα συρόμενο κάγκελο εσωτερικά που έδινε την εικόνα της φυλακής. Ήταν κατανοητό ως ένα σημείο καθώς ανήκε στα υψίστης ασφαλείας μα και πάλι, ο Μπομπ θεωρούσε πως όλοι οι άνθρωποι έχουν ίσες αξίες και δικαιώματα.

Έκλεισε τα μεγάλα φώτα και άναψε τα μικρά μα παρατήρησε πως κι εκείνα ήταν έτοιμα να καούν με αποτέλεσμα να βάλει στον εαυτό του μια νοερή υποσημείωση να τα αλλάξει.  Ξεκινούσε το καθιερωμένο βραδινό έλεγχο στην δυτική πτέρυγα για σοβαρά περιστατικά. Συνήθως όλα ήταν ήσυχα αφού οι ασθενείς ήταν υπό την επήρεια ηρεμιστικων ουσιών . Το τμήμα αποτελούνταν από δυο διαδρόμους μα σαν έστριψε στον δεξί άκουσε ψιθύρους από αριστερά. Έκανε μεταβολή και πλησιάζοντας πρόσεξε το κελί 9 έκπληκτος -ηταν ανοιχτό. Άνοιξε αμέσως το τέιζερ για παν ενδεχόμενο κάνοντας μικρά βήματα μα σταμάτησε τρομαγμένος.

"Εγώ λέω να του βάλω λίγη παραπάνω δόση. Ποιος θα το καταλάβει; Θα δηλώσουμε αυτοκτονία όπως πάντα!" Άκουσε και αναγνώρισε τον Νικ

"Νωρίς δεν είναι; Όταν μου ανακοίνωσε πως αυτό το μπάσταρδο έφτασε για ασθενής δεν έβλεπα την ώρα! Θα τον κάνω να υποφέρει. Και όχι φυσικά σαν μαστουρωμενο φυτό! Θα του δώσω ανασταλτικό και θα φάει τις σφαλιάρες του ξύπνιος!"

Ο Μπομπ ταράχθηκε. Η δεύτερη φωνή που άκουσε άνηκε στο γηραιοτερο μέλος του Τόμας Ζέντριξ -έναν άνθρωπο που θεωρούσε άξιο θαυμασμού , μα έκανε τελικά λάθος

"Κάτσε να ξυπνήσει και να με δει! Έχουμε προϊστορία τα δύο μας! Μια φορά με δάγκωσε το μαλακισμενο μα τον έκανα μωβ μετα!"

Μην αντέχοντας άλλο ο Μπομπ αποφάσισε να επέμβει

"Τι γίνεται εδω; Κανένας δεν έχει άδεια να βρίσκεται αυτή την ώρα στα δωμάτια!" Μπήκε μέσα έχοντας ένα επιθετικό ύφος απαξιωντας για το γεγονός πως μετρούσε ελάχιστο χρόνο στο ίδρυμα.

"Πάρε δρόμο Μπομπ και κάνε πως δεν μας είδες!" έσπευσε να τον διατάξει ο Νικ. Οι δύο άντρες στέκονταν πάνω ακριβώς από το Κιαν, σχεδιάζοντας κάποιο είδος εξόντωσης.